گروه سیاسی: حمید ابوطالبی یا همان نماینده پیشنهادی ایران در سازمان ملل همچنان بلاتکلیف است. اگرچه وزارت امور خارجه کشورمان بارها اعلام کرده است وی تنها گزینه ایران برای این سمت است اما هنوز ویزایی برای وی از سوی آمریکا صادر نشده است. به گزارش «وطن امروز»، عدم صدور روادید برای ابوطالبی را میتوان از جمله استثنائات صورت گرفته در تاریخ روابط بینالملل نام برد. بعد از 69 سال و برای اولین بار در تاریخ دنیا آمریکا برای نماینده یک کشور در سازمان ملل ویزا صادر نمیکند. نماینده ایران در دولت یازدهم یعنی دولتی که بیشترین تعامل را در تاریخ انقلاب اسلامی ایران با آمریکا داشته است. وزارت امور خارجه پیش از این علاوه بر اعتراض نسبت به این اقدام آمریکا از تنظیم شکایتی به نهادهای بینالمللی نیز خبر داده بود. به گزارش دیپلماسی ایرانی، ایران بر سر این موضوع به کمیته ششم قانونی وابسته به سازمان ملل که روابط میان کشورها با کشور میزبان را بررسی میکند، شکایت برده و نسبت به پیچیدگیهای بروکراتیکی که ایالات متحده بر هیات نمایندگی ایران تحمیل کرده، شکایت کرده است، مسالهای که میتواند اگر وارد فازهای قانونی شود موضوع دادن ویزا به نماینده ایران در سازمان ملل را برای چند سالی به تعویق بیندازد یا اینکه ایران مجبور خواهد شد گزینه دیگری را برای کرسی خود در سازمان ملل معرفی کند که بتواند از کشور میزبان ویزا دریافت کند. آمریکا در حال حاضر حتی برای افتتاح حساب خانوادههای ایرانی یا دادن روادید به اعضای خانوادههای ایرانی شاغل در سازمان ملل یا انتقال پول برای آنها مشکل ایجاد میکند یا حتی برخی حسابهای آنها را میبندد که این مساله مشکلات بسیاری را برای آنها به وجود آورده است. تهران در اعتراض به این رفتار ایالات متحده شکایتی را به کمیته مذکور که نمایندگان کشورهای کرهشمالی، بلاروس، کوبا، روسیه، چین و اکوادور در آن عضویت دارند، ارائه داده که آنها نیز به همین منظور روز جمعه بیانیهای را به نفع ایران صادر کردند. اعضای این کمیته به طور ادواری از میان اعضا انتخاب میشوند. در مقابل، سامانتا پاور، نماینده ایالات متحده در سازمان ملل به بیانیه این کمیته واکنش نشان داد و گفت: «کشورم به معاهدههای اصلی سازمان ملل به طور کامل پایبند است و تاکنون نیز سالانه به هزاران نفر ویزا داده است اما بعضی از تقاضاها نیاز به انجام کارهای اداری بیشتری دارد. البته از دادن روادید به برخی دوایر امنیتی که مصونیت دیپلماتیک دیپلماتهای آمریکایی را زیر پا گذاشتهاند و به این کار خود افتخار میکنند، خودداری میکند.» وی همچنین توضیح داد: ابوطالبی عضوی از اعضای تسخیرکننده سفارت آمریکا در تهران در سال 1979 بوده، بهرغم اینکه خود میگوید جزو افراد تسخیرکننده نبوده است. البته خود او اذعان کرده که 2 بار در حین اشغال سفارت به آنجا آمده و به عنوان مترجم برای گروگانها در کنفرانسهای مطبوعاتی کار کرده است. وی در ادامه مدعی شد: «خود این دیپلمات ایرانی گفته است در همان سال به الجزایر سفر کرده و به عنوان یکی از نمایندگان تسخیرکنندگان سفارت آمریکا به همراه عباس عبدی بوده است. بالاتر از همه اینها او به اینکه از کارهای تروریستی حمایت میکرده، افتخار میکند.» پاور بعد از اینکه همه این دلایل تاریخی را عنوان کرد، سپس گفت: «کشور من برای مدت طولانی این موضوع را بررسی کرده، همچنین نص معاهده را نیز مورد بررسی قرار داده است، بعدا متوجه شده که حالت استثنائی وجود دارد. برای همین میتوانم بگویم موضع دولت کشورم در ندادن روادید به مشارکتکنندگان در آن بحران چیز تازهای نیست.» از سوی دیگر نماینده روسیه در این کمیته وجود این مساله که «چه کسی تروریست یا غیر تروریست است» را رد کرد و گفت: این مساله باید در داخل کمیته ششگانه حل و فصل شود چرا که «این موضوع به چگونگی تطبیق معاهده مقر سازمان ملل» مربوط میشود. وی تاکید کرد: باید معاهده کشور میزبان بدون هیچگونه کم و کاستی اجرا شود و من به عنوان نماینده روسیه از اینکه حالتهایی وجود داشته باشد که به معاهده مقر سازمان ملل احترام گذاشته نشود و در کارهای نهادهای بینالمللی اختلال ایجاد کند، ابراز نگرانی میکنم. این در حالی است که نماینده ایران در سازمان ملل در این باره گفت تمایلی برای ورود به جدل مربوط به روابط کشورش با ایالات متحده ندارد چرا که در این روابط اختلافهای بیش از 30 ساله وجود دارد. وی به گزارش کمیته سازمان ملل در سال 2010 اشاره کرد و گفت: «براساس معاهده سازمان ملل، آمریکا وظیفه دارد بدون هیچ معطلی به نماینده کشورها ویزا دهد، این برای نخستین بار است که آمریکا به نماینده کشوری عضو سازمان ملل براساس تضمینهای محض ویزا نمیدهد».