مهدی جابری: واردات ماهانه 11 میلیون دلار سیگار در دولت یازدهم! این آماری است که از جدول‌ها و نمودارهای گمرک استخراج می‌شود.
به گزارش «وطن امروز» در ردیف 71 جدول شماره 3 اقلام عمده واردات که مهرماه امسال از سوی گمرک تهیه و تدوین شده است عنوان «سیگار حاوی توتون» به چشم می‌خورد که واردات آن در مقایسه با سال گذشته و در دوران فعالیت دولت تدبیر و امید، حدود 37 درصد از نظر وزنی افزایش داشته است. ارزش سیگار وارداتی در مهرماه 1393 بیش از 11میلیون دلار و وزن آن هزار و 500 تن بوده است. همچنین در ردیف 64 این جدول عنوان «توتون و تنباکو» مشاهده می‌شود که واردات آن از نظر وزنی نسبت به سال گذشته 130 درصد رشد داشته و از نظر ارزش در مهرماه امسال به بیش از 11 میلیون دلار رسیده است.
جدول شماره 4 نیز که شامل آمار «فروردین تا مهرماه 1393» است نشان می‌دهد «وزن» و «ارزش» واردات سیگار در مقایسه با مدت مشابه 7ماهه در سال 1392 به ترتیب 30 و 20 درصد افزایش یافته است. از نگاه جامعه‌شناسی، افزایش مصرف و واردات سیگار به هر معنا که باشد اما نمی‌تواند خبر از افزایش تدبیر و امید در اداره جامعه بدهد، چراکه «امید» با شعار و حرف به جامعه تزریق نمی‌شود. آنچه در دهه‌های اخیر همواره جامعه را در مسیر تعالی و پیشرفت نگاه داشته، روحیه امید به آینده و افق‌های روشن بوده است و حال اگر می‌گوییم «امید محقق نشد» منظورمان امید مردم نیست بلکه امید مضاعفی است که وعده آن به مردم داده شد اما نه‌تنها این امید مضاعف از سوی مدیران اجرایی به مردم تزریق نشد بلکه بیم آن می‌رود آنها مقداری از امید پس‌انداز شده مردم در سال‌های قبل را نیز برداشت کنند! افزایش واردات و مصرف سیگار حکایت از آن دارد که بخشی از جامعه، مقداری از ذخیره امید خود را به دود کردن اختصاص داده است.
در این باره دکتر مجید ابهری، متخصص علوم رفتاری و آسیب‌شناسی اجتماعی به «وطن امروز» می‌گوید: «افزایش واردات سیگار در این دولت نشان می‌دهد امید تعداد قابل توجهی از مردم نه‌تنها افزایش نیافته بلکه در آن سطح قبلی نیز باقی نمانده است. این اتفاق ناگوار به این معنا است که فعالیت قشر رانتخوار و ویژه‌خوار نه‌تنها تضعیف نشده بلکه تقویت شده است و آنها سلامت روانی و جسمی مردم را به خطر انداخته‌اند».
وی با تاکید بر وجود ارتباط عجیب بین «افزایش واردات سیگار» و «شعار تدبیر و امید» می‌گوید: «این یک تضاد و تناقض است. افزایش مصرف و واردات سیگار نشان‌دهنده و ثابت‌کننده تدبیر و امید نیست، چراکه بخشی از جامعه با مصرف سیگار این پیام را مخابره می‌کند که امیدی به برخی مدیران ندارد».
ابهری تصریح می‌کند: «البته تدبیر و امید فقط یک شعار بود و بررسی‌های ما نشان می‌دهد امید و رضایت از زندگی بویژه در تهران در مقایسه با سال‌های قبل کاهش محسوسی یافته است».
16 ماه از آغاز فعالیت مدیرانی که امید را شعار و سرلوحه کار خود قرار داده‌اند می‌گذرد اما بررسی‌های رسانه‌ای و کارشناسی مشخص خواهد کرد «آن» امید تا چه اندازه به جامعه راه یافته است.
فعالان رسانه‌ای می‌دانند یکی از تکنیک‌های پروپاگاندا «تعمیم جذابیت» است؛ یعنی تعمیم صفات نیک یک موضوع به موضوع دیگر. در مباحث مدیریت رسانه و در تشریح این تکنیک، مثالی از تبلیغات سیگار عنوان می‌شود؛ سیگاری با نام «زندگی طولانی»! همچنین تبلیغات یک شرکت هواپیمایی مدنظر قرار می‌گیرد که از مردم می‌خواهد «با آسمان‌های دوستانه یونایتد پرواز کنید» و این در حالی است که شواهدی مبنی بر دوستانه‌‌تر بودن آسمان‌های یونایتد نسبت به سایر آسمان‌ها وجود ندارد.
تعمیم جذابیت از طریق وا‌ژه‌سازی تا آنجا پیش می‌رود که بازرگانان و گروه‌های ورشکسته و خسارت‌دیده به جای عبارت «ضرر و زیان» از اصطلاح «درآمد منفی» استفاده می‌کنند.
«تدبیر و امید» نیز همین تکنیک پروپاگاندا را به ذهن می‌رساند، چراکه در حال حاضر نمی‌توان دلایل قانع‌کننده‌ای برای حاکم بودن این واژه‌ها در عملکرد مدیران اجرایی مرتبط با دولت برشمرد و البته می‌توان این اصطلاح را از نظر رسانه‌ای در ردیف «سیگار زندگی طولانی» قرار داد!