تشکیل بسیج مستضعفین به فرمان امام‌خمینی(ره) و روز بسیج (1358ش)
به دنبال پیروزی انقلاب، دست غارتگران استعمارگر از ایران قطع شد و منافع آنان به خطر افتاد. آنان از آن پس برای حفظ منافع خود به فکر مقابله با انقلاب افتاده و علیه آن توطئه کردند. یکی از خطراتی که انقلاب نوپای اسلامی را تهدید می‏کرد، حمله نظامی بود. بنابراین حضرت امام خمینی(ره) در پنجم آذرماه سال 1358 فرمان تشکیل بسیج مستضعفین را صادر کردند و همگان را به تشکیل ارتش 20 میلیونی فراخواندند. این نهاد مردمی با داشتن نیروهای با ایمان، فداکار و پرتلاش که از متن جامعه برخاسته‏اند، در تمام صحنه‏های انقلاب اسلامی به ویژه در طول 8 سال دفاع مقدس ملت ایران، نقشی تعیین‌کننده داشته است. در طول 8 سال دفاع مقدس، بسیج آنچنان درخشید که دشمنان اعتراف کردند قدرتی که در بسیج نهفته است، توان مقابله با ارتش‏های کلاسیک جهان را دارد. بسیج، وظیفه جذب، آموزش و سازمان‏دهی نیروهای مردمی و اعزام آنها به جبهه‏های نبرد را برعهده داشت و توانست با سامان‌دادن به نیروهای مؤمن و ارزشی، ارتشی مردمی را پی‌ریزی کند. بسیج، اکنون نیز در عرصه‏های اجتماعی، فرهنگی و نظامی ایران اسلامی با همان شور و نشاط اولیه، حضوری فعال دارد.
شهادت حضرت زید، فرزند امام زین‏العابدین(ع) در قیام علیه دولت بنی‌امیه (122 ق)
در زمان خلافت هشام بن عبدالملک و امامت حضرت امام صادق(ع)، زید بن علی بن الحسین که پسر امام زین‏العابدین(ع) بود، با انگیزه‏ خونخواهی امام حسین(ع) در کوفه با جماعتی از شیعیان علیه دولت اموی قیام کرد. هشام، خلیفه‏ اموی، یوسف بن عمر ثقفی را با لشکری به جنگ او فرستاد و زید در این جنگ به شهادت رسید. سرِ او را به دمشق نزد خلیفه فرستادند و بدنش را در کنار کوفه بر دار کرده و بعد از چند سال، استخوان‏های وی را سوزاندند. از مقام بلند زید بن علی در سخنان امامان معصوم تمجید فراوانی شده است. البته جماعتی از مسلمانان پس از شهادت وی ادعاهایی را درباره او مطرح کرده و مذهب زیدیه را تشکیل دادند که ارتباطی با زندگی و عقاید آن بزرگوار ندارد.
مرگ محمدعلی فروغی، سیاستمدار و نخست‌وزیر رژیم پهلوی (1321ش)
محمدعلی فروغی در سال 1254 شمسی به دنیا آمد و پس از مرگ پدر به «ذکاءالملک» ملقب شد. جد اعلای این خانواده از یهودیان بغداد بود که برای تجارت به ایران آمد و در اصفهان سکنی گرفت و مسلمان شد. پدر فروغی از معاریف فرهنگی زمان خود به شمار می‏رفت که تحت تأثیر میرزا ملکم‌خان از پیشکسوتان ترویج فرهنگ غربی و فراماسونری در ایران به شمار می‏رود. محمدعلی فروغی مشوّق احمدشاه قاجار برای استعفا بود و در به قدرت رسیدن رضاخان و تأسیس سلسله پهلوی، نقشی اساسی ایفا کرد. او نخستین رئیس‌الوزرای رضاخان بود که 16 سال بعد نیز برای اولین بار تاج پادشاهی را بر سر محمدرضا پهلوی نهاد. فروغی معتمدترین شخصیت سیاسی ایران از نظر دربار لندن جهت پیشبرد سیاست‏های استعماری بریتانیا در ایران محسوب می‏شد. او در تمام مراحل سیاست‏های ضداسلامی خود و رضاخان، مورد حمایت مستقیم انگلیس قرار داشت. فروغی همچنین در چندین دوره مجلس شورای ملی به نمایندگی برگزیده شد و یک بار به ریاست آن رسید. پس از فرار رضاخان، ذکاءالملک، عامل مهمی در کنترل اوضاع داخلی و روی کار آوردن و تثبیت محمدرضا بود و توانست با وعده‏های توخالی، مردم را فریب دهد. فروغی پنج بار وزیر امور خارجه، 4 بار وزیر دارایی، 3 بار وزیر دادگستری، 4 بار وزیر جنگ، یک بار وزیر اقتصاد، یک بار کفیل نخست‌وزیر، یک بار رئیس مجلس شورای ملی و 3 بار نخست‌وزیر شد. محمدعلی فروغی سرانجام در 5 آذر 1321 ش، در 67 سالگی، هنگامی که وزیر دربار محمدرضا پهلوی بود، بر اثر سکته قلبی درگذشت. فروغی دارای دو چهره متضاد است؛ یکی سیاستمدار و دیگری دانشمند، ادیب و فیلسوف. وی علاوه بر اینکه آثار متعددی را پدید آورده است ولی در بعد سیاسی، از افراد ذی‌نفوذ و مؤثر در تثبیت سلطنت استبدادی پهلوی اول و دوم به شمار می‏رود.