تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پس از انتخابات سراسری (1358ش)
پس از استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران، به منظور فراهم‌آمدن زمینه‏های عَمَلی مناسب برای حاکمیت اسلام در همه شئون مملکت، لازم بود قانون اساسی که مبین بنیادهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه ایران باشد، براساس اصول اسلامی، به وجود آید. این مجلس با عضویت تعداد زیادی از اسلام‏شناسان و فقهای بزرگ و با کوشش‏های مستمر و شبانه‏روزی شهیدان گرانقدری همچون آیت‏الله بهشتی و شهدای محراب و تاکید امام خمینی(ره) مبنی بر اینکه قوانین مصوبه در آن مجلس «باید صددرصد اسلامی باشد» در مدتی کمتر از 4 ماه توانست قانون اساسی را تنظیم کند. پس از آن، قانون اساسی، جهت همه‏پرسی به ملت ارائه شد و طی روزهای دهم و یازدهم آذر 1358، انتخابات صورت گرفت. ملت مسلمان ایران با دادن 5/99 درصد رأی موافق خود، قانون اساسی جمهوری اسلامی را مورد تصویب نهایی قرار داد و پس از آن، حضرت امام، حاشیه قانون اساسی را جهت اجرا، تنفیذ کردند. قانون اساسی که جهت‏گیری اصلی نظام جمهوری اسلامی ایران را بر مبنای تعالیم و ارزش‏های اسلام، عدالت اجتماعی و رعایت حقوق انسان‏ها تعیین کرده است، دارای 12 فصل و 175 اصل بود که پس از بازنگری آن در سال 1368 به 14 فصل و 177 اصل افزایش یافت.
جلوس لطفعلی‌خان زند، آخرین فرمانروای زندیه بر تخت سلطنت (1203 ق)
لطفعلی خان زند (۱۱۴۸-۱۱۷۳ خورشیدی) واپسین فرمانروای زند بود که میان سال‌های ۱۱۶۸ تا ۱۱۷۳ خورشیدی (۱۲۰۳ تا ۱۲۰۹ قمری) بر سر پادشاهی با هماورد نیرومندش آغامحمدخان قاجار به نبرد پرداخت و سرانجام از او شکست خورد و با مرگ او پرونده دودمان زند نیز بسته شد. طایفه زند یکی از طوایف قوم لک است. وی پسر جعفرخان زند و نوه صادق‌خان زند، برادر بنیادگذار فرمانروایی زندیان، کریم‌خان زند وکیل‌الرعایا بود. وی دارای ویژگی‌های برجسته بسیاری چون خوش‌سیمایی، دلاوری، نیرومندی و هوش سرشار بود. وی از ادب و طبع شعر هم بی‌بهره نبود.
تولد نیکلا ماکیاولی، فیلسوف و نظریه‏پرداز معروف ایتالیایی (1469م)
نیکلا برناردویى ماکیاولی، فیلسوف و نظریه‏پرداز ایتالیایى در 3 دسامبر 1469م در فلورانس ایتالیا به دنیا آمد و از جوانی وارد فعالیت‏های سیاسی شد. وی پس از فروپاشی سلطنت و برقراری حکومت جمهوری در ایتالیا در حالی که 29 سال داشت در مقام دبیر شورای 10 نفره حکومت جمهوری مشغول به فعالیت شد و مدت 14 سال در این منصب بود. با این حال، پس از آن به دنبال جنگ قدرت به زندان افتاد. ماکیاولی اساس اخلاقیات را واژگون کرد. به دنیایى که سرشار از توحش بود صریحاً می‏گفت که بهترین شیوه و خط‌مشی زندگی، بی‏شرافتی است. یگانه شعار سیاسی او این بود که شاه فوق تمام قیود و الزامات مردم عادی است. ماکیاولی برای آغاز دوباره زندگی سیاسی و نزدیک شدن به خاندان سلطنتی به نگارش مهم‌ترین اثر سیاسی خود با نام پرنس یا شهریار دست زد. این کتاب اگرچه نتوانست در این راه کمکی به نویسنده‏اش کند اما به‌عنوان یک اثر مورد توجه ‏سیاستمداران قرار گرفت و دنیایى دیگر در عرصه سیاست نوین پی‏ریزی کرد. ماکیاولی در این کتاب، مجموعه‏ای از رهنمودها و ارشادات را برای اداره موفقیت‏آمیز یک حکومت عرضه‏ می‌کند که در 10 اصل خلاصه می‏شود که عبارتند از: همیشه در پی سود خویش باش، جز به خویشتن هیچ‌کس را محترم مدار، بدی کن اما چنان وانمود کن که نیکی می‏کنی، حریص باش و هرچه را می‏توانی تصاحب کن، خسیس باش، خشن و درنده‏خوی باش، چون فرصت به دست آوردی دیگران را بفریب، دشمنانت را بکش و اگر می‏توانی دوستانت را نیز، در رفتار با مردم به زور توسل جوی نه مهربانی و همه مساعی خود را بر جنگ متمرکز ساز. از دیدگاه ماکیاولی، چون مردمْ ساده‏لوح هستند لذا شهریار باید کاری کند که کمتر کسی حقیقت او را دریابد و مردم را با اعمال ظاهری و تظاهر به درستکاری و پایبندی به مذهب بفریبد. مجموعه افکار ماکیاولی که به ماکیاولیسم منجر می‏شود در حقیقت، مرامی است بر پایه‏های فریب، ریاکاری و نادرستی. نیکلا ماکیاولی در نهایت در 20 سپتامبر 1530م در 61سالگی درگذشت.