یکی از برنامه‌های ملی که با حمایت همه‌جانبه نمایندگان در کشور شروع به کار کرده است طرح تحول سلامت است. طرحی که اهداف مهم و قابل‌توجهی برای آن در نظر گرفته شده و با حمایت نمایندگان ملت در مجلس در 3 مرحله به اجرا درآمده است. مرحله یا گام سوم این طرح که ابلاغ کتاب ارزشگذاری نسبی خدمات پزشکی است با افزایش تعرفه‌ها و تعیین تعرفه برای هزار و 700 خدمت پزشکی که تاکنون فاقد تعرفه بوده سعی دارد تا پدیده شوم زیرمیزی را کنترل کرده و به طور کامل حذف کند اما اجرای این مرحله با نگرانی‌هایی همراه است و دغدغه‌های خاص خود را به دنبال دارد چراکه هر نوع افزایش تعرفه‌ای احتمال افزایش پرداختی از جیب بیمار را تقویت کرده و بر این اساس باید بیمه‌ها وارد میدان عمل شده و اختلاف پرداختی ایجادشده را به نفع بیماران جبران کنند. بر این اساس نگرانی عمده نمایندگان و اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس این است که بیمه‌ها آنطور که باید همکاری نکنند و بار مالی این طرح روی دوش بیماران بیفتد.
در حال حاضر در بحث بیمه‌های تکمیلی با مشکلات فراوانی روبه‌رو هستیم و پوشش نامناسب خدمات توسط بیمه‌های تکمیلی مشکلاتی را برای بیماران ایجاد کرده است. لازم است با توجه به افزایش تعرفه‌های پزشکی سازوکاری برای پوشش کامل خدمات توسط بیمه‌ها تعیین شود تا هم سهم پرداختی بیماران تغییری نداشته باشد و از طرف دیگر پزشکان و کادر درمانی هم از میزان دریافتی خود رضایت کامل را داشته باشند. برای رسیدن به این اهداف 3 موضوع باید به‌عنوان زیرساخت‌های عملی شدن برنامه‌های حوزه سلامت مورد توجه وزارت بهداشت قرار گیرد تا با طرح‌ریزی آنها هم مداومت طرح تضمین شود و هم رضایت بیماران و دریافت‌کنندگان خدمات حاصل شود. اولین نکته‌ای که باید برای آن برنامه‌ریزی دقیق انجام داد و به‌عنوان زیرساخت مورد تاکید قرار گیرد، موضوع تامین منابع پایدار برای انجام این طرح است. باید با برنامه‌ریزی و آینده‌نگری منابع پایداری در اختیار این طرح قرار گیرد تا بتواند هزینه‌های افزایش‌یافته مانند گران شدن تعرفه‌های پزشکی را برای بیمه‌ها تامین کند تا بیمار و پزشک مراوده مالی نداشته باشند. موضوع دیگری که باید به عنوان زیرساخت دوم در نظر گرفته شود تعیین هرچه سریع‌تر راهنماهای پزشکی است.  با مدون شدن راهنماهای پزشکی رویه پزشکان در درمان و تجویز دارو برای هر نوع بیماری مشخص شده و در چارچوب واحدی قرار می‌گیرد بر این اساس هم بیمار از انجام آزمایش‌های گوناگون و تهیه انواع داروهای متنوع که براساس نظرشخصی پزشک تجویز شده بی‌نیاز می‌شود و هم وزارت بهداشت از پرداخت هزینه این قبیل آزمایش‌ها و عکسبرداری‌های بی‌مورد معاف می‌شود.  آخرین زیرساخت این طرح نیز ارتقای مدیریت بهره‌وری است. باید دقت لازم صورت گیرد تا منابع اختصاص‌یافته به وزارت بهداشت صرف اهداف از پیش تعیین شده شود و با انجام مدیریت صحیح، این وزارتخانه از منابع موجود حداکثر استفاده را داشته باشد. اگر زیرساخت‌های این طرح با دقت لحاظ شود می‌توان ضمن کاهش پرداختی از جیب مردم شاهد حذف کامل زیرمیزی از جامعه پزشکی بود.