امیرحسین عسگری برای «بدون مرز»ش فرم سی و سومین جشنواره فیلم فجر را پرکرده است و اگر «بدون مرز» از مرز نگاه هیات انتخاب جشنواره سی وسوم فیلم فجر عبور کند، قطعا درباره‌اش بسیار خواهیم شنید. با وجود باقی‌ماندن بیش از 2 ماه به آغاز رقابت پرهیجان جشنواره فیلم فجر امسال، فضای این روزهای سینمای ایران تحت‌تاثیر این رقابت بزرگ سینمایی در ایران است. با وجود اینکه امسال رونق نام‌های بزرگ پارسال وجود ندارد و حجم تولید نسبت به سال‌های گذشته کاهش یافته است اما ظواهر ماجرا نشان می‌دهد، امسال نیز یک رقابت داغ و سنگین در جریان است. اما فارغ از فضای داغ و پرهیجان رقابت نام‌ها در جشنواره فیلم فجر هر سال، اتفاق مهم و غافلگیر‌کننده دیگری در حاشیه نام‌های بزرگ سینما در حال شکل‌گیری است. جشنواره فیلم فجر، هر سال معمولا یک غافلگیری قابل‌توجه برای سینمای ایران دارد: معرفی یک نام جوان و جدید به سینمای ایران. در سال‌های اخیر نام‌هایی چون بهروز شعیبی، هادی مقدم‌دوست، احسان عبدی‌پور، نرگس آبیار، دانش اقباشاوی، محسن قرائی و... با فیلم‌هایشان بر سر زبان‌ها افتادند و پدیده‌ای برای دوره‌های جشنواره فیلم فجر شدند. امسال همای سعادت توجه رسانه‌ها روی دوش کدام کارگردان می‌نشیند؟ شاید هنوز زود باشد اما چند روز پیش خبر کوتاه و کنجکاوی‌برانگیزی در رسانه‌های ایرانی منتشر شد: «جمعه شب 31 اکتبر (9 آبان‌ماه) برندگان بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم توکیو معرفی شدند و فیلم سینمایی «بدون مرز» نخستین ساخته بلند سینمایی امیرحسین عسگری از ایران در اولین اکران جهانی خود جایزه اصلی بخش مسابقه فیلم‌های بلند آسیایی را از آن خود کرد.» با پیگیری‌های رسانه‌ای امکان نمایش محدود فیلم برای برخی فعالان رسانه‌‌ای فراهم شد. «بدون مرز» روایت بدیعی از رابطه تغییریافته ملت ایران و عراق در حاشیه حمله آمریکا به این کشور است اما آنچه فیلم را احتمالا به یکی از پدیده‌های احتمالی جشنواره فجر امسال بدل خواهد کرد تجربه جدید فیلم در ساخت یک فضای روایی ساده و بدون لکنت است. اتفاقی که برای یک فیلم‌اولی در سینمای ایران، امتیاز منحصر‌به فردی است. فیلم  البته درونمایه انسانی قابل‌توجهی هم دارد که بعدها احتمالا محل بحث زیادی خواهد شد. «بدون مرز» داستان پسری را روایت می‌کند که هر روز برای ماهیگیری به کشتی به گل‌نشسته‌‎ای در نقطه صفر مرزی پا می‌گذارد و آنجا را به محلی برای آرامش خود تبدیل کرده است اما حضور غریبه‌ای این آرامش را بر هم می‌زند. غریبه‌ای که از دست غریبه‌های دیگری فرار کرده و داستان فیلم داستان سه غریبه است که مجبور می‌شوند در فضای پرتنشی، یک شبانه‌روز را در کنار هم بگذرانند. امیرحسین عسگری برای «بدون مرز»ش فرم سی و سومین جشنواره فیلم فجر را پرکرده است و اگر «بدون مرز» از مرز نگاه هیات انتخاب جشنواره سی وسوم فیلم فجر عبور کند، قطعا درباره‌اش بسیار خواهیم شنید. عسگری برای این فیلم از نابازیگران استفاده کرده است. 2 کودک و یک سرباز، 3 بازیگری هستند که کل این فیلم 110 دقیقه‌ای را بازی می‌کنند. ابوالفضل جلیلی به عنوان مشاور کارگردان با این پروژه همکاری کرده است.
درباره کارگردان:
امیرحسین عسگری متولد سال 1357  از شهر تهران است. فعالیتش را با تئاتر آغاز کرد و پس از پایان تحصیلات خود در دانشکده هنرهای دراماتیک وارد عرصه سینما و تلویزیون شد. دستیاری و برنامه‌ریزی او در بیش از 50 فیلم و سریال، سبب شد تا دست به ساخت اولین فیلم کوتاهش بزند، فیلمی با نام چرت کوتاه (2008) که فیلمی کاملا تجربی بود. فیلم «باشه برای بعد» (2012) دومین فیلم کوتاه او محسوب می‌شود که باحضور در جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی موفقیت‌هایی را برای او به ارمغان آورد. او بلافاصله بعد از ساخت فیلم‌کوتاه «باشه برای بعد» ساخت فیلم بلند «بدون مرز» را آغاز کرد. «بدون مرز» در جلسه ششم آذرماه سال 1392 با عنوان «دوست من کجایی» از شورای صدور پروانه فیلمسازی، پروانه ساخت دریافت کرد و شورای پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی هم در جلسه 24  شهریور93  با نمایش این فیلم موافقت کرد. این فیلم در انتظار رای هیات انتخاب جشنواره فیلم فجر است و اولین اکران آن در کشور، در سی و سومین جشنواره فیلم فجر خواهد بود.