حسین فدایی در گفتوگو با دوماهنامه گفتمان الگو اظهار داشت: وقتی ولیامر مسلمین آن فرمان 8 مادهای را صادر میکنند، همان جا به سران 3 قوه میفرمایند (نقل به مضمون): «اولا بروید سراغ دانه درشتها؛ ثانیاً آن کسانی که از امکانات عمومی ملت سوءاستفاده کردند و ثالثاً بدانید اگر دست بر گلوگاهها بگذارید، نعرهها به آسمان بلند خواهد شد و نمیگذارند و شما باید بایستید و مجاهدت کنید تا به نتیجه برسید.» فدایی ادامه داد: در اجرا و عمل هم دیدید خیلیها نگذاشتند، نخواستند، مقابله کردند، مسیر را به انحراف کشاندند و نگذاشتند کار به سرانجام مطلوب خود برسد. البته برخی افراد دلسوز، متدین و انقلابی زحمتهایی کشیدند و ما این زحمتها را نادیده نمیگیریم. ولی آیا گذاشتند به فجایعی از جمله قرارداد «کرسنت» و پرونده «استاتاویل» و... که در بخشهای مختلف اقتصادی شکل گرفت، رسیدگی شود؟ اینها که سابقهشان بیشتر از 10 سال است. اصلاً بحث سیاسی و این جناح سیاسی و آن جناح سیاسی نیست. چرا نگذاشتند؟ چرا کمک نکردند؟ چرا نگذاشتند برخورد شود تا همینگونه انباشته شود و برای مفسدان اقتصادی مصونیت ایجاد شود؟