printlogo


کد خبر: 130640تاریخ: 1393/10/3 00:00
نقش وزارت ورزش در شرایط کنونی سرخ‌ها
همنشینی با بحران

علیرضا اشرف: پرسپولیس این روزها احوال خوشی ندارد. این را تک تک هواداران پرشمار این باشگاه هم می‌دانند اما اینکه چرا با گذشت چند ماه از فصل کابوس‌وار سرخ‌ها، هنوز هیچ اقدام مثبت خاصی برای پایان دادن به این وضعیت انجام نشده سوالی است که نه تنها هواداران بلکه مسؤولان وزارت ورزش هم پاسخ روشنی برای آن ندارند. مدیرعامل جدید پرسپولیس در حالی که فقط چند روز از حضورش بر این مسند می‌گذشت با شکایت فرد یا شرکتی که هنوز معلوم نیست چه کسی بوده روانه بازداشتگاه شد و کماکان اوقاتش را در زندان سپری می‌کند. از سوی دیگر نقل‌وانتقالات نیم‌فصل آغاز شده و تیم‌های لیگ برتری بشدت به دنبال تقویت خود برای ادامه فصل هستند اما حمید درخشان که برای جبران نتایج ناامید‌کننده تیمش در نیم‌فصل اول رسیدن این روزها را لحظه‌شماری می‌کرد نه تنها چیزی به داشته‌های خود اضافه نکرده بلکه بعضی از بازیکنانش هم ساز جدایی کوک کرده‌اند.
وزارت ورزش برای پرسپولیس چه کرد؟
صحبت از وضعیت فعلی پرسپولیس نیاز به یک فلاش‌بک دارد. امیررضا خادم که در چنین روزهایی از سال قبل مسؤولیت واگذاری سرخابی‌ها به بخش خصوصی را از وزیر دریافت کرده بود پس از ورود به آشفته‌بازار مدیریتی پرسپولیس که با رفتن رویانیان و آمدن پروین همراه شده بود در ذهنش خواب‌هایی برای مدیریت سرخ‌ها دید. این خواب درست چند روز پس از پایان فصل قبل که با نایب قهرمانی شاگردان دایی همراه بود تعبیر شد. خادم با همفکری استیلی هیات مدیره‌ای را برای پرسپولیس انتخاب کرده بود که نه‌تنها در تصمیم‌های مدیریتی با او و وزارتخانه همسو باشند بلکه به لحاظ مالی هم در وضعیت خوبی بوده و آماده هزینه کردن باشند. به همین دلیل بود که دیدیم هیات‌مدیره جدید قرمزها با حضور سیاسی (رئیس شرکت ساختمانی در تهران)، مونسان (رئیس منطقه آزاد کیش)، سلیمی (شهردار منطقه 21 تهران)، مهدی خواجه‌وند (وکیل و حقوقدان) استیلی و زادمهر (پیشکسوت) و کاظم‌پور (مدیرعامل سابق شرکت آتی‌ساز و سازمان مهندسی عمران) از افرادی تشکیل شد که توانایی مالی بالایی دارند. با این حال اما خیلی از اتفاقاتی که در روند مدیریتی پرسپولیس رخ داد خارج از این هماهنگی‌ها بود. مشکلات رحیمی و اسپانسر با سیاسی که در نهایت منجر به کنار رفتن رقبای رئیس هیات‌مدیره شد مهم‌ترین نابسامانی‌هایی بود که پیش‌بینی نشده بود. با این وجود خادم در هر کدام از این حالات طرف سیاسی را گرفت. حتی زمانی که برکناری رحیمی با برخورد ناشایست مدیران پرسپولیس با علی دایی همراه شد خادم در رسانه‌ها این نوع برخورد با یک قهرمان ملی را زشت خواند اما حاضر نشد همکاری‌اش با سیاسی را قطع کند. شدت حمایت خادم از سیاسی زمانی به خوبی مشخص شد که مدیران پرسپولیس برای مذاکره با پرس، رئیس رئال‌مادرید به اسپانیا رفتند اما بدون آنکه شخصیت و سابقه فرد واسط این دیدار را تحلیل کنند با او عکس هم انداختند اما در حالی که سیاسی و دوستانش گاف بزرگی را انجام داده بودند خادم در حمایت از آنها گفت که این اشتباه ممکن بود برای هر فرد دیگری هم رخ دهد و هیچ عمدی در کار نبوده است!
مدیر پرسپولیس در زندان!
اینکه مدیرعاملی در فوتبال ایران به زندان برود اتفاقی بود که در سال‌های گذشته نه برای پرسپولیس و نه برای هیچ تیم دیگری رخ نداده بود اما سیاسی به یمن حضور چند ماهه‌اش در باشگاه این مورد را هم به کارنامه نه‌چندان پربارش و تاریخ مدیریت پرسپولیس اضافه کرد. آنطور که خواجه‌وند و اسپانسر سابق باشگاه می‌گفتند، سیاسی به‌خاطر شکایت شرکتی که اسپانسر پرسپولیس بوده به زندان رفته اما طولانی شدن حضورش می‌تواند گویای این باشد که مسائل دیگری هم برای باقی ماندنش در بازداشت وجود داشته است. اگرچه، سیاسی می‌توانست با تمکن مالی بالایش به راحتی برای گذاشتن وثیقه اقدام کند. به هر حال نکته مهم این است که حضور بیشتر سیاسی در زندان پیش از هر چیزی به ضرر پرسپولیس است. آن هم در این شرایط تعیین‌کننده که تیم باید خود را برای نیم‌فصل دوم و مهم‌تر از آن حضوری قدرتمند در لیگ قهرمانان آسیا آماده کند. حمید درخشان در تک‌تک روزهایی که مجبور بود با مصدومان و محرومان پرتعداد گام به بازی‌های لیگ و جام‌حذفی بگذارد به امید نیم‌فصل بود که بتواند با جذب مهره‌های جدید و تقویت خطوط سه‌گانه‌اش حداقل در آسیا عملکرد خوبی از خود به جا بگذارد. در حال حاضر تنها چیزی که پرسپولیس دارد عدم ثبات و آرامش است که با توجه به نبود سیاسی قدرت تصمیم‌گیری را هم تا حد زیادی از مسؤولان باشگاه گرفته است.
قدیمی‌ها نروند بازیکن جدید پیشکش!
این جمله را در سال‌های اخیر زیاد شنیده‌ایم که فوتبال ما دیگر مثل 30-20 سال پیش بازیکنان عاشق به خودش نمی‌بیند و فوتبالیست‌ها پولکی شده‌اند. در همین پرسپولیس سال گذشته دیدیم که بازیکنان دو بار اعتصاب کردند که یک بار آن دو روز قبل از داربی برگشت بود. حال در این وانفسای شرایط بحرانی پرسپولیس چند بازیکن هم از مشکلات شدید مالی‌شان می‌گویند و اینکه دیگر طاقت تحمل این وضع را ندارند. رضا حقیقی می‌گوید نزدیک به 10 تیم به او پیشنهاد داده‌اند و یک میلیارد و 200 میلیون از پرسپولیس می‌خواهد. نیلسون هم که به‌تازگی مشکل ممنوع‌الخروجی‌اش برطرف شده 800 میلیون از باشگاه طلب دارد و در آخرین مصاحبه‌اش پیش از رفتن به پرتغال گفت که شاید دیگر به ایران بازنگردد. صرفنظر از اینکه بازیکن هم مشکلات خاص خودش را دارد و نمی‌شود همیشه به او نسبت پولکی بودن داد، شرایط پرسپولیس به‌گونه‌ای نیست که بخواهد بازیکنانی که دارد را هم از دست بدهد. مدیریت مالی بازیکنان، راضی نگهداشتن آنها و تسلط بر نحوه صحبت کردن‌شان هم مورد دیگری است که مسؤولان پرسپولیس در این شرایط خاص از آن بازمانده‌اند.
پرسپولیس امسال را چه می‌شود؟
در یکی، دو روز گذشته وزیر ورزش تاکید کرد که از پرسپولیس برای حضور قدرتمندانه در آسیا حمایت ویژه‌ای انجام می‌دهیم و در آخرین جلسه هیات‌مدیره هم قرار شد طاهری مسؤول امور اجرایی باشگاه باشد اما کیست که نداند این شیوه مدیریتی برای چند صباحی مناسب است و باید فکری اساسی برای آینده این تیم بزرگ کرد. حالا و در این روزهای سخت حتما این پرسش به ذهن وزارتخانه‌ای‌ها بویژه خادم رسیده که دلیل حمایت بی‌چون و چرا از سیاسی چه بود؟ شاید به‌جرات بتوان گفت اگر هم حضور سیاسی به عنوان فرد اول باشگاه تمام مشکلات پرسپولیس نبوده باشد اما زمینه‌ساز وقوع همه این حاشیه‌ها شده است. الان اما برای تغییر کلی خیلی دیر است و مسؤولان وزارتخانه که تازه متوجه شده‌اند چه فاجعه‌ای در حال رخ دادن است تنها باید به فکر حمایت از سرخ‌ها برای حضوری آبرومندانه در آسیا باشند در غیر این‌صورت همین فرصت هم از دست پرسپولیس می‌رود و آن وقت سیل انتقادات فقط و فقط به سمت مدیران وزارت ورزش سرازیر می‌شود.


Page Generated in 0/0066 sec