امضای نخستین قانون اساسی ایران توسط مظفرالدین‌شاه با نام نظامنامه سیاسی (1285ش)
نخستین قانون اساسی مشروطه با نام نظامنامه سیاسی که توسط اولین مجلس شورای ملی ایران در 51 ماده تهیه و تدوین شده بود، هشتم دی‌ماه 1285 ش به امضای پادشاه وقت ایران، مظفرالدین‌شاه قاجار، رسید و مظفرالدین‌شاه، خود پس از 10 روز درگذشت. قانون اساسی امضاشده توسط شاه، دربرگیرنده خواست واقعی مردم و علما نبود و اصولاً بدون وقت کافی و با عجله به طور عمده در جهت مسائل مجلس شورای ملی تدوین شده بود. این قانون همچنین از بسیاری مسائل مهم و اساسی دیگرِ حقوقی که باید در آن مطرح می‏شد، بی‏بهره بود. از سوی دیگر روشنگری‏های روحانیت که در صف مقدم نهضت و مبارزات مشروطیت حضور داشتند، به‌رغم کارشکنی‏های مداوم درباریان، شرایطی را به وجود آورد که پس از مرگ مظفرالدین‌شاه در همان آغاز سلطنت محمدعلی‌شاه، کمیسیونی در مجلس شورای ملی به منظور تهیه متمم قانون اساسی تشکیل شود. متمم قانون اساسی سرانجام در 107 ماده تصویب و در 15 مهر 1286ش به امضای محمدعلی شاه قاجار رسید. قانون اساسی مشروطه در طول سال‏های متمادی، بویژه در دوره رژیم دیکتاتوری پهلوی، دستخوش تغییر و تحول بسیار شد، به طوری که در زمان محمدرضا پهلوی، چندین بار، اصول آن تغییر یافت یا مواردی به آن اضافه شد. حذف و اضافه این اصول، معمولاً به ضرر حاکمیت مردم و اسلام بر کشور و در جهت تثبیت سلطه استبدادی پهلوی بود. دگرگونی اصول مهم قانون اساسی اولیه، از عوامل انحراف نهضت مشروطیت بود. در نهایت با طلوع آفتاب پرشکوه انقلاب اسلامی، قانون اساسی کشور نیز مورد بازنگری کلی قرار گرفت و قانون اساسی فعلی جایگزین آن شد.
اجتماع بزرگ مردم در میدان بهارستان تهران برای ملی شدن نفت (1329ش)
پس از آنکه اول تیرماه سال 1329ش، مجلس شورای ملی برای رسیدگی به مساله نفت، کمیسیون خاصی را تعیین کرد، بحث بر سر ملی کردن نفت بر سر زبان‏ها افتاد و این مساله پس از مدتی به طور جدی مطرح شد. در این میان، سپهبد رزم‏آرا، نخست‌وزیر رژیم پهلوی بشدت با ملی شدن نفت مخالفت ورزید و ایران را ناتوان از استخراج و تولید نفت معرفی کرد. به دنبال نطق نخست‏وزیر و نیز وزیر دارایی وقت در مجلس مبنی بر عدم توانایی مردم ایران در استخراج و فروش نفت، روز 8 دی‌ماه 1329ش، آیت‏الله سیدابوالقاسم کاشانی، رهبر مذهبی و پیشوای بزرگ مردم طبق دعوت عام از همگان خواست درباره تصمیم‏گیری در مساله نفت در میدان بهارستان تهران اجتماع کنند. در این اجتماع عظیم، ناطقان با رهنمودهای آیت‏الله کاشانی، نطق‏های آتشینی ایراد کرده و دولت و شرکت نفت را مورد انتقاد قرار داده، تنها راه نجات ملت ایران را ملی کردن صنعت نفت دانستند. مطبوعات نیز به تبعیت از پیشوای روحانی خود، مقالات اساسی خود را به ملی کردن نفت اختصاص دادند. این تجمعات در روزهای ششم بهمن و دوازدهم بهمن آن سال نیز تکرار شد ولی باز هم نخست‌وزیر با آن مخالفت کرد. سرانجام با اعدام انقلابی رزم‏آرا توسط جمعیت فدائیان اسلام در 16 اسفند آن سال، مجلس رأی به ملی شدن صنعت نفت ایران داد و دست اجانب بویژه انگلستان از این نعمت خدادادی کوتاه شد.
درگذشت آندری تارکوفسکی، کارگردان و فیلمساز روس (1986م)
۴ آوریل ۱۹۳۷ در روستایی در استان کوستروما به دنیا آمد و کودکی‌اش را در منطقه ایوانوونای شوروی گذارند. پدرش آرسنی تارکوفسکی، شاعری برجسته و مادرش ماریا ایوانووا ویشنیاکووا بود. پیش از نام‌نویسی در مدرسه فیلم در دو رشته موسیقی و عربی تحصیل می‌کرد. وی با ساخت اولین فیلم بلند خود با عنوان کودکی ایوان در سال ۱۹۶۲ موفق به دریافت 15جایزه بین‌المللی از جمله شیر طلایی جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز و جایزه بزرگ جشنواره سانفرانسیسکو شد. دید تلخ شاعرانه و ذهنیت بی‌نظیر او در نخستین فیلم بلندش متجلی است. بعد از این فیلم در سال ۱۹۶۶ آندره روبلوف را کارگردانی کرد. سولاریس فیلم بعدی این کارگردان است که در سال ۱۹۷۲ ساخته شد. تارکوفسکی آینه (فیلم) را در سال ۱۹۷۴ ساخت. وی ۲۹ دسامبر ۱۹۸۶
به دلیل سرطان ریه در پاریس درگذشت.