printlogo


کد خبر: 130991تاریخ: 1393/10/9 00:00
پپ گوآردیولا سرمربى‌ای که قابل درک نیست

امین ابطحى : 1-3-2-4، 2-4-4 یا 1-3-3-3؟ براى پپ گوآردیولا این اعداد «تنها همانند شماره تلفن» هستند. سرمربى مونیخى‌ها اما بسیار فراتر از سیستم‌ها و ایده‌هاى رایج در فوتبال روز دنیا فکر مى‌کند و در حقیقت تغییراتى اساسى و دگرگون‌کننده در بایرن‌مونیخ پدید آورده است. در چند هفته گذشته و در زمان استراحت بین 2 نیمه بازى بایرن‌مونیخ و آگزبورگ، هنگامى که دو تیم با نتیجه تساوى بدون گل به رختکن رفته بودند، پپ گوآردیولا با وجود بازى خوب شاگردان خود، از نتیجه به دست آمده هرگز راضى نبود، چون تیم از قاطعیت لازم براى رسیدن به گل برخوردار نبود. در چنین موقعیت‌هایى اغلب سرمربیان صحبت‌هایى را مبنى بر افزایش انگیزه و میل پیروزى تیم در رختکن بیان می‌کنند. اما پپ گوآردیولا در این حال سکوت کرد و تنها به صحبت‌هاى انگیزه‌دهنده بازیکنان خود گوش فرا سپرد و احساس کرد شاگردانش به صحبت‌هاى او نیازى ندارند و تنها به گفتن «شما در نیمه اول بازى خوبى انجام دادید، به روند خود ادامه دهید» بسنده کرد. در نیمه دوم بایرن‌مونیخ متحول شد و موفق به بردن این بازى خارج از خانه با نتیجه 4 بر صفر شد. پپ گوآردیولا معتقد است «انجام یک بازى خوب به شرایط بیرونى مختلفى بستگى دارد.» شاید بیان چنین جمله محتاطانه‌اى از جانب سرمربى کمالگرایى نظیر گوآردیولا چندان مناسب نباشد، سرمربى‌ای که بعد از برد خیره‌کننده 7 بر یک مقابل رم از بازیکنان خود به دلیل نمایش نه چندان خوب در «20 دقیقه اول نیمه دوم» انتقاد کرد، سرمربى‌ای که دو، سه روز قبل از هر بازى در افکار خود براى در نظر گرفتن ترکیب و تاکتیک مناسب تیمى غرق مى‌شود. گوآردیولا تئوریسینى کمالگرا و در عین حال واقع‌بین است که خواهان انجام بازى بى‌نقص از تیم خود است اما بازیکنانى بى‌عیب و کامل را براى این منظور در اختیار ندارد. به همین دلیل او قبل از هر بازى سعى می‌کند در افکار خود به ترکیب و تعادلى مناسب از این دو نکته دست یابد.
پپ گوآردیولا، مصلحت‌گرای دنیای فوتبال
پیش از انجام هر دیدار، پپ گوآردیولا همه شرایط حریف را به طور کامل با مشاهده فیلم بازى‌هاى آن تیم مورد مطالعه قرار مى‌دهد. در این فیلم‌ها او به دنبال یافتن نقاط ضعف حریف و فضاهاى خالى موجود در کار تیمى حریف است، سپس او ساعت‌ها و روزها این پرسش را براى خود مطرح مى‌سازد که وى با  استفاده از چه سیستمى، چه بازیکنانى و چه روشى مى‌تواند به این فضاهاى خالى دست پیدا کند و در پایان او به قول باستین شوآین اشتایگر، تیم را «با بهترین آنالیز و راه‌حل ممکن» به میدان مى‌فرستد. در بارسلونا پپ گوآردیولا به داشتن افکار متعصبانه (Dogmatist)  مشهور شده بود اما در مونیخ او چنین مشخصه‌اى ندارد بلکه به مصلحت‌گرایی (Pragmatist) بزرگ در فوتبال تبدیل شده است. در سال‌هاى اخیر چیدمان 3 یا 4 ردیفه اعداد (نظیر 1-3-2-4) به طرح‌هاى اولیه‌اى براى سیستم‌هاى بازى در دنیاى فوتبال تبدیل شده و نقشى مهم در توصیف اصطلاحاتى همانند دفاع زنجیره‌اى
3 نفره، خط میانى لوزى‌شکل یا مهاجم کاذب پیدا کرده است. اما براى پپ گوآردیولا چنین زنجیره اعدادى چندان مهم نیست و به گفته خودش بیشتر شبیه «شماره تلفن» است. هفته‌نامه تخصصى و معتبر کیکر، در 21 بازى اول بایرن‌مونیخ در این فصل، 11 چیدمان مختلف را در این تیم از سیستم‌هاى رایجى نظیر
2-4-4 یا 1-3-2-4 تا سیستم‌هاى عجیب و نامعمولى نظیر 1-3-3-3 یا 2-2-2-4 کشف کرده و چنین پرسشى را مطرح کرده که این اعداد «دیوانه‌کننده یا شاهکار» به حساب مى‌آیند. در واقع تا آخرین بازى دور رفت مقابل ماینتس، پپ گوآردیولا هرگز تیم خود را در 2 بازى متوالى با یک ترکیب مشابه به میدان نفرستاده، وى حتى در برخى بازى‌ها در طول 90 دقیقه نیز چندین‌بار ترکیب تیم خود را دچار تغییراتى کرده است.
گوآردیولا به دنبال راه‌هایى براى خنثى کردن نقاط قوت حریف
چنین مساله‌اى این اتهام را به پپ گوآردیولا وارد کرده که به شعار و باور باشگاه بایرن‌مونیخ «Mia San Mia » بى‌توجهى کرده است، چون او سیستم بازى تیم خود را براساس نقاط قوت حریف و نه با اتکا به قدرت تیمى خود تنظیم مى‌کند. آیا لازم است که تیمى به بزرگى بایرن‌مونیخ نحوه بازى خود را براساس عملکرد تیمى نظیر پادربورن منطبق کند؟  گوآردیولا اما چنین تاکتیکى را براى مقابله با هر حریفى در نظر مى‌گیرد، البته چنین روش‌هایى تا پیش از این بیشتر از سوى تیم‌هاى کوچک‌تر مد نظر قرار مى‌گرفت اما گوآردیولا آن را به ایده‌اى جدید و موثر براى تیمى بزرگ نظیر بایرن‌مونیخ تبدیل کرده است. در نظر گرفتن چیدمانى براى خنثى کردن نقاط قوت حریف بیش از همه خود را در تعداد گل‌هاى زده شده و خورده شده بایرن‌مونیخ در این نیم فصل (41 گل زده تا 4 گل خورده) نمایان مى‌سازد. دریافت تنها 4 گل در 17 بازى رکوردى جدید و فوق‌العاده در بوندس‌لیگا محسوب مى‌شود.
 او همواره در رویارویى مقابل هر حریفى به دنبال چنین راهکارهایى بوده است. البته پپ گوآردیولا در کادر تیم خود از وجود بهترین سنگربان حال حاضر دنیا برخوردار است اما همه تلاش وى بر این نقطه متمرکز شده که نویر مجبور به نشان دادن واکنش چندانى از خود در طول بازى نباشد، به طورى که این سنگربان آلمانى در این نیم فصل به طور میانگین در هر نیمه مجبور به انجام تنها یک واکنش شده است. پپ گوآردیولا بدون در نظر گرفتن تاکتیک‌هاى اتوبوسى در خط دفاعى، اقتدار خاصى به این بخش از تیم خود بخشیده است و مى‌توان هنر مربیگرى او را در دفاعى فکر کردن و تهاجمى عمل کردن، توصیف کرد. این سرمربى اسپانیایى بسیار فراتر از مسائل سیستمى و ایده‌هاى رایج در فوتبال فکر مى‌کند و یک قدم جلوتر از سایر همکاران خود است، بسیار غیرقابل درک است و خواهان داشتن تیمى است که بتواند به خوبى تغییرات مدام مدنظر او را در زمین پیاده کند، دست یافتنى و قابل پیش‌بینى نباشد و براى هر حریفى بتواند مدلى مخالف ایجاد کند. تیم پپ گوآردیولا باید همواره بتواند عملکرد خود را بهبود بخشد. وى در این رابطه به تازگى گفته است: «هنگامى که من دورتموند را مى‌بینم، همیشه به این فکر مى‌کنم که چنین مشکلى براى ما نیز مى‌تواند اتفاق بیفتد. دورتموند تیمى خوب با سرمربى‌ای فوق‌العاده‌ است اما وقتى دورتموند دچار چنین بحرانى مى‌شود، گرفتار شدن در چنین بحرانى براى ما نیز امکان‌پذیر است. بایرن‌مونیخ نیز مى‌تواند ببازد و ما فقط هنگامى مى‌توانیم از چنین شرایطى دور بمانیم که همواره وضعیت خود را بهبود بخشیم».  یکى از نقاط ضعف بایرن‌مونیخ در نیم فصل گذشته خطرناک نبودن این تیم در ضربات ایستگاهى بوده است، مساله‌‌اى که بعد از ارسال 108 کرنر بى‌فایده سرانجام در بازى مقابل بایرلورکوزن و گلزنى از روى ضربه کرنر دچار تغییر شد و پپ گوآردیولا آن را با «انجام تمرینات زیاد در این زمینه» استدلال کرد. سال 2013 انتظارات از پپ گوآردیولا هنگام پیوستن به بایرن‌مونیخ بسیار بالا بود و حال جاى شگفتى است که باشگاهى که خود را باشگاهى پیش‌رو و موفق در فوتبال مى‌دانسته است، از سرمربى پیش‌رو و موفقى نظیر پپ گوآردیولا تاثیر مى‌پذیرد. بایرن‌مونیخ پپ گوآردیولا نه تنها در کل بازى، بلکه در تک تک زمینه‌هاى بازى نیز باید از حریف خود برتر باشد. حال سران این باشگاه مى‌خواهند با سرمایه‌گذارى بیشتر در فوتبال پایه (ساخت آکادمى فوتبال جوانان بایرن‌مونیخ) و جذب نیروهاى خلاق و کاربلد (جذب میشائیل رشکه به عنوان مدیر فنى از بایرلورکوزن)‌ خود را به قله فوتبال باشگاهى در دنیا برسانند. آمار ثبت شده در این نیم فصل به خوبى نمایانگر برترى بایرن‌مونیخ پپ گوآردیولا است،‌ بهترین تیم در بازى‌هاى خانگى و همچنین خارج از خانه، بهترین تیم در نیمه اول و نیمه دوم، بهترین تیم در هنگام تصاحب توپ و عدم مالکیت توپ، بهترین تیم جلوى دروازه خودى و دروازه حریف، بیشترین مالکیت توپ، بهترین میانگین در نبردهاى 2 نفره و به طور خلاصه مى‌توان ادعا کرد که بایرن‌مونیخ در این فصل خواستن و توانستن را به طور همزمان و به بهترین وجه ممکن تعبیر کرده است. پپ گوآردیولا در این رابطه معتقد است: «ما هر روز همانند تیمى کوچک مى‌جنگیم و تلاش مى‌کنیم و مى‌خواهیم به همه چیز برسیم.»  اما براى تیم‌هاى کوچک‌تر در مقابل اقتدار بایرن‌مونیخ چه چیزى باقى مى‌ماند؟ آیا پپ گوآردیولا با افکار خود بوندس‌لیگا را دگرگون خواهد کرد؟ این موضوع به نظر بیش از اینکه به پپ گوآردیولا وابسته باشد، به تاثیرپذیرى متد و روش سایر تیم‌ها و رقبا از افکار او و توانایى آنها در این موضوع بستگى دارد.


Page Generated in 0/0065 sec