باربد بهراد: مدیران را به دسته‌های گوناگون می‌شود تقسیم کرد اما وقتی پای تغییرات به میان می‌آید، در جهان 2 نوع مدیر بیشتر نداریم؛ رؤسایی که تا لحظه آخر پای افراد منتخب خود می‌ایستند و در این بین هر بهایی را پرداخت می‌کنند. دسته دیگر مدیرانی که در طرفه‌العینی حاضرند وارد معامله شوند. در غالب اوقات مدیران نوع دوم دست به تغییرات فراوانی می‌زنند نه از آن جهت که امور بهتر شود بلکه آنها حاضر به مقاومت نیستند. قطعا علی کفاشیان از نوع دوم است، مردی که به صورت کاملا اتفاقی مرد شماره یک فوتبال ایران شد و معجزه‌آسا توانست ریاستش را برای 4 سال دوم تمدید کند اما حالا اوضاع متفاوت شده است. کفاشیان در حالی تغییرات در بدنه این فدراسیون را آغاز کرده که مشخص نیست پشت‌پرده این اتفاقات چیست. آیا او برای نرمش با وزارت ورزش یا مجمع چنین تصمیمی گرفته است؟ با وجود انکار طرفین پرواضح است که میان فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش و جوانان اختلافات عمیقی وجود دارد و بیم آن می‌رود که این اختلاف‌ها بر پیکر فوتبال ایران بویژه در جام ملت‌های آسیا ضربه وارد کند. علی کفاشیان در پی پرسش‌هایی که عمق آن به اختلافات موجود میان وزارت و فدراسیون فوتبال مرتبط است به درستی می‌گوید حتی در صورت عدم نتیجه‌گیری در جام‌ملت‌های آسیا نیز استعفا نمی‌دهد. این حرف بیش و پیش از آنکه حرفی از سر تصمیم باشد به دلیل استوار نگه داشتن فدراسیون به هنگامه برگزاری مسابقات جام‌ملت‌ها در استرالیا است چرا که اگر زیرمجموعه پیچیده فدراسیون فوتبال احساس امنیت نکند و تصور کند که ممکن است بزودی به هم بریزد، نمی‌تواند کارهایش را دقیق و منظم جلو ببرد و بیشتر از آنکه به فکر موفقیت باشد به فکر آینده کاری خواهد بود و در نتیجه کفاشیان خوب عمل کرد آنجا که اعلام می‌کند از استعفا خبری نیست اگرنه همه می‌دانند که کفاشیان از کشمکش‌های فراوان میان فدراسیون و وزارت خسته است. اختلاف‌ها اما کجاست؟ دقت در میان مباحث مطروحه نشان می‌دهد که ریشه اختلاف‌ها در چند نقطه بیشتر از موارد دیگر است که به آن اشاره خواهیم کرد.
اختلافات مالی جدی و زیاده‌خواهی وزارت ورزش
این اختلاف‌ها تنها به بررسی صورت‌های مالی منتهی به سال 92 و 93 نیست. در واقع اختلاف اصلی از پخش تلویزیونی شروع می‌شود آنجا که فدراسیون با صدا و سیما درگیر شد تا برای سال 94 ردیف بودجه‌ای از مجلس دریافت کند اما وزارت ورزش و جوانان سهم فوتبالی که (ان‌جی‌او) است را در صورت وجود به بودجه خود اضافه می‌کند تا طبق نظر خودش هر کجا که صلاح بداند آن را هزینه کند. وزارت ورزش و جوانان حتی به این دخالت هم بسنده نکرد و گذری هم به کمک‌های مردمی و حتی باشگاه هواداران تیم ملی زد تا شاهرگ حیاتی فدراسیون فوتبال را هم دچار ضربه کند و شاید البته این بحث را باید جزو تهدیدها محاسبه کنیم چراکه درست در گیرودار انتخاب کرانچار بود که این حرف‌ها گفته شد تا اقدام‌های وزارت ورزش و جوانان بیشتر شبیه محاصره اقتصادی فدراسیون فوتبال باشد!
به دنبال افراد لایق‌تر
برخی اختلاف‌ها اصلا مباحث مالی نیست و بیشتر مباحث نیروی انسانی است آنجا که وزارت معتقد است برخی نیروها در فدراسیون باید عوض شوند و البته شاید باید حق را به وزارت داد چراکه حضور برخی تصمیم‌سازان در عرصه‌های فنی و مدیریتی با کارنامه‌هایی ضعیف جای بحث و بررسی دارد اما فدراسیون زیر بار انتقادات درست نمی‌رود اگرچه معلوم هم نیست جانشینان فرضی و مطابق نظر وزارت با کارنامه‌تر و بهتر از این نفرات باشند. وزارت تقریبا دوست دارد همه مربیان تیم‌هایی را که به عنوان زیرمجموعه آنها فعالیت دارند، خودش انتخاب کند، از استقلال و پرسپولیس بگیرید تا برسید به تیم امید و جوانان و حتی تیم بزرگسالان! این ماجرا درباره انتخاب کی‌روش به اوج رسید که به‌رغم انکار وزارت مشهود بود که این ارگان با تمدید قرارداد کی‌روش موافق نیست اما فدراسیون نهایتا با وجود هزینه بالای دستمزد کی‌روش قرارداد این مربی نامدار را تمدید کرد. درباره انتخاب سرمربی امید اما گزینه کرانچار به دلیلی وتو شد که برای فدراسیون راه چاره باقی نگذاشت و فدراسیون در نهایت از گزینه کرانچاری که قهرمانی‌های فراوانی در کرواسی و ایران داشت به خاکپور و محمد مایلی‌کهنی رسید که کارنامه‌هایشان چندان جالب نبود و حتی با محمد مایلی‌کهن تیم امید پیش از این هم در راه المپیک ناکام بود.
دلیل آغاز تغییرات چیست؟
با شرایط موجود و درحالی که وزارت حتی قبل از رسیدگی به حساب‌های مالی 93 و 94 به آن حساب‌ها ایراد وارد کرده و با توجه به آنکه فدراسیون در محاصره اقتصادی گیر کرده و باز با توجه به احتساب نیروهای انسانی موجود در فوتبال ایران خوشبینانه است که ایران را در حضور ژاپن و استرالیا و کره‌جنوبی و چین و عراق و قطری که قهرمان جام خلیج‌فارس شده قهرمان آسیا و اقیانوسیه بدانیم و حتی به فینال برسیم. با این حال چرخش علی کفاشیان به سمت ایجاد تغییرات در بدنه فدراسیون فوتبال سوالاتی را ایجاد کرده و حالا اهالی فوتبال این پرسش را مطرح می‌کنند که آیا این تغییرات برای نرمش با وزارت ورزش یا جلب نظر مثبت اعضای مجمع است یا اتفاق دیگری پشت پرده فدراسیون فوتبال رخ داده است؟ اگر قرار بر تغییرات بود چرا کفاشیان زودتر از این دست به چنین تغییراتی نزد؟