گروه بینالملل: پرچم سوریه با رنگهای قرمز و سفید و سیاه خود بر فراز سفارت این کشور در کویت به اهتزاز درآمد و سفارت سوریه بعد از 20 ماه بسته بودن، دیروز سهشنبه بازگشایی شد. طبق اعلام یک منبع در وزارت خارجه سوریه، 3 دیپلمات سوری برای ازسرگیری فعالیت سفارت سوریه در کویت عازم این کشور شدهاند. براساس این گزارش، دیپلماتهای سوری روز گذشته وارد فرودگاه کویت شدند که در راس آنها غسان عنجرینی کاردار سوریه، فراس رشیدی سرکنسول و مدیر مالی و اداری سفارت سوریه حضور داشتند و شروع به کار سفارتخانه نیاز به مدتی زمان دارد و پیشبینی میشود سفارت به علت ماهها بسته بودن شاهد استقبال گسترده سوریها باشد. عبدالباری عطوان، کارشناس مسائل خاورمیانه با اشاره به بازگشایی سفارت سوریه در کویت، در مطلبی در روزنامه رای الیوم نوشت: «سفارت سوریه در کویت در حالی پس از گذشت 20 ماه فعالیت خود را از سرگرفت که دولت کویت و دیگر دولتهای حاشیه خلیجفارس در این مدت پیشبینی میکردند دولت بشار اسد در سوریه ساقط میشود و سفارت این کشور به دست معارضان مسلح سوری به ریاست ائتلاف ملی سوریه میرسد، آنها به همین علت بود که عضویت این کشور در اتحادیه عرب را نیز تعلیق کرده و به معاذ الخطیب، رهبر وقت معارضان سوری اجازه نشستن بر کرسی سوریه و سخنرانی در اجلاس سران عرب در دوحه را دادند. اما زمان نشان داد که این نظام سرنگونشدنی نیست و هیچ تصوری هم وجود ندارد که حداقل در کوتاهمدت یا میانمدت نیز نظام سوریه سقوط کند. البته در این میان باید گفت برخی از سوریها بر اثر تبلیغات سهمگین رسانههای غربی و عربی، فریفته پیشنهادهای اغواکننده مالی و سیاسی خارجیها شدند و آنها نیز در آن زمان تصور میکردند که نظام سوریه چند هفته بیشتر عمر ندارد و کشتی آن لاجرم به گل مینشیند. ما در اینجا نمیخواهیم هیچ طرفی را در سوریه متهم کنیم و مقصر بدانیم اما واقعیت این است طی این چند سال، هزاران تن اسلحه وارد سوریه شد، میلیاردها دلار در این کشور هزینه جنگ شد و در نهایت این مردم سوریه بودند که آسیب دیدند؛ میلیونها نفر از آنها آواره شدند و بیش از 300هزار نفر در این کشور جان خود را از دست دادند. معارضان سوری نیز فریفته قولها و وعدههای آمریکا و کشورهای عربی و بویژه کشورهای عربی حاشیه خلیجفارس شدند و تصور میکردند پس از مدت کوتاهی کشورشان تبدیل به مدینه فاضله میشود. بازگشایی سفارت سوریه در کویت مهمترین اعتراف علنی و عملی مبنی بر شکست سیاست کشورهای حاشیه خلیجفارس در سوریه است بویژه اینکه این کشورها در این روزها با آغوش باز از عراق که متحد سوریه محسوب میشود، استقبال میکنند؛ به عنوان مثال کویت 2 کنسولگری در عراق باز کرد و 46 توافقنامه بازرگانی با عراق امضا کرد تا اینگونه به عادیسازی روابط خود با عراق کمک کند.
کویت وقتی سفیر خود از دمشق را فراخواند و سفارتخانهاش را در سوریه بست، ماه فوریه 2012 میلادی از سفیر سوریه نیز خواست به کشورش بازگردد؛ این اقدام را در چارچوب هماهنگی کشورهای عربی حاشیه خلیجفارس (جز عمان) در این باره انجام داد اما این روزها این سوال پیش میآید که آیا تصمیم به بازگشایی سفارت سوریه در کویت یک تصمیم منحصر به کویت است یا دیگر کشورهای حاشیه خلیجفارس نیز در این باره تصمیمگیری کرده و میخواهند سفارتخانههای سوریه در کشورشان بازگشایی شود. در این روزها میبینیم بسیاری از کشورها سیاست خود را درباره دمشق تغییر دادهاند؛ به عنوان مثال تونس نخستین کشور عربی بود که سفارتخانه خود را در دمشق بست و به بشار اسد پیشنهاد پناهندگی سیاسی داد و میزبان نخستین نشست کشورهای دشمن سوریه (موسوم به دوستان سوریه) بود، اما این کشور نخستین کشور عربی بود که سفارتخانه خود را در دمشق بازگشایی کرد و الباجی قائد السبسی، رئیسجمهوری منتخب جدید این کشور و رئیسجمهوری سوریه پیام تبریک به هم میفرستند اما آیا این سرآغاز بازگشایی همه سفارتخانههای خارجی در دمشق خواهد بود؟ عوامل متعددی برای این تحول قابل پیشبینی میتوان بیان کرد:
نخست اینکه: آمریکا به این نتیجه رسیده که جبهه ایران، سوریه و عراق در حال حاضر پیروز میدان است و به همین دلیل واشنگتن ناچار شد این قدرتها و این ائتلاف را به رسمیت بشناسد. دوم اینکه: داعش قدرت زیادی یافته و این باعث وحشت کشورهای منطقه شده و غربیها نیز ناچار شدند اولویتهای خود را تغییر دهند و این گروهک تروریستی باعث شد همه به این نتیجه برسند که نظام سوریه میتواند متحد قابل اعتمادی باشد و میتوان با آن همکاری کرد و گذشته را فراموش کرد. سوم اینکه: این روزها میبینیم اتحادیه عرب از هم فروپاشیده و اعتبار خود را از دست داده است، در مصر عبدالفتاح السیسی به قدرت رسیده و اخوانیها را کنار زده و طرحهای ترکیه و قطر درباره مصر را نقش بر آب کرد، لیبرالها بار دیگر در تونس بر سرکار آمده و ثبات و امنیت در لیبی از بین رفته و جنگ خونینی در آن آغاز شده است و همه اینها باعث شد اوضاع سوریه و کشورهای عربی تغییر کند. چهارم اینکه: کاهش قیمت نفت به میزان 50 درصد و پیشبینی درباره کاهش بیشتر آن باعث ضعیف شدن اردوگاه کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس شده و آنها در این شرایط بیم آشوبهای داخلی و اعتراض مردم به دلیل شرایط اقتصادی حاکم بر کشورهای خود را دارند. پنجم اینکه: دود آتشافروزیها به چشم آتشافروزان رفته و تروریسم اکنون در کشورهای عربی حاشیه خلیجفارس خودنمایی میکند؛ اخیرا شاهد حمله به اتباع کشورهای غربی در امارات و عربستان بودیم و رسانههای داعش مردم را تشویق به سرنگون کردن نظامهای حاکم در کشورهای عربی میکنند و سعی میکنند جوانان عرب را جذب خود کنند. ششم اینکه: ظهور محور روسیه - مصر که طی هفتههای اخیر تلاشهای گستردهای برای برگزاری کنفرانسی با حضور دولت و معارضان سوریه آغاز کرده و میخواهند طرفین به راه حلی سیاسی برای بحران موجود در سوریه بدون هیچگونه پیششرط و به دور از محور ترکیه – کشورهای عربی حاشیه خلیجفارس برسند و در این میان بیشتر گروههای معارض سوریه به این دعوت پاسخ مثبت داده و میخواهند بدون هیچگونه پیششرط وارد گفتوگو با نظام سوریه شوند. هراتفاقی در این روزها امکانپذیر است زیرا چه کسی باور میکرد نظام سوریه تا این اندازه بتواند دوام بیاورد».