شهادت سرلشکر منصور ستاری، فرمانده نیروی هوایی در سانحه سقوط هواپیما (1373ش)
امیر سرتیپ منصور ستاری در سال 1327ش در قرچک ورامین به دنیا آمد و پس از طی تحصیلات متوسطه وارد دانشکده افسری شد. وی پس از طی مدارج علمی از جمله رادار در آمریکا و اخذ لیسانس برق و الکترونیک از دانشگاه تهران به خدمت ارتش درآمد و در شمار افسران خوشفکر و مدیر نیروی هوایی قرار گرفت. شهید ستاری پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در طول 8 سال دفاع مقدس، با قبول مسؤولیتهای مهم فرماندهی، معاون عملیات، فرماندهی پدافند هوایی و معاون طرح و برنامه، خدمات شایانی به نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران ارائه داد. وی در بهمن 1365به دلیل شایستگی و لیاقت، به سمت فرماندهی نیروی هوایی ارتش منصوب شد و طی 8 سال مسؤولیت فرماندهی این نیرو، با اجرای دهها برنامه و طرح مختلف، توان رزمی نیروی هوایی ارتش را افزایش داد. تیمسار ستاری سرانجام در نیمه دیماه 1373 به همراه چند تن از مسؤولان نیروی هوایی، در مسیر بازگشت از کیش به تهران، در راه، تصمیم به شرکت در مراسم فارغالتحصیلی گروهی از دانشجویان دوره خلبانی در پایگاه هوایی شهید بابایی اصفهان گرفتند. پس از اقامت ۲ساعته در اصفهان در راه بازگشت، هواپیمای آنها دچار سانحه شده و پس از آتش گرفتن سقوط کرد. در این حادثه، 6 امیر نیروی هوایی ارتش به همراه تیمسار ستاری و 6 تن از خدمه پروازی به درجه رفیع شهادت نائل شدند.
آغاز جنگهای 24 ساله بین امپراتوری ایران و روم (603م)
در زمان سلطنت خسروپرویز پادشاه ساسانی بر امپراتوری ایران، موریکیوس نیز بر امپراتوری روم حکومت میکرد و بین دو امپراتوری، روابط دوستانهای برقرار بود. در این میان، یکی از سرداران امپراتور روم به نام فوکاس علیه پادشاه روم شورش کرد و پس از کشتن او، خود را امپراتور روم خواند. خسروپرویز که از این پیشامد ناراضی بود، به بهانه خونخواهی امپراتور مقتول و در حقیقت برای تصرف سرزمینهای بیشتر، پنجم ژانویه سال 603م جنگ علیه روم را آغاز کرد. پیشرفتهای سپاه ساسانی، بیکفایتی فوکاس را بیش از پیش نمایان میکرد تا اینکه جمعی از شورشیان رومی، وی را به قتل رساندند و هراکلیوس به جای وی قدرت را در دست گرفت. هراکلیوس در ابتدا پیشنهاد صلح داد اما با امتناع خسرو از این امر، جنگ بین دو کشور باز هم ادامه یافت. از سال 627م حملات تعرضی رومیان آغاز شد که در جریان آن، مناطق متعددی را به تصرف خود درآوردند. در این میان، خسروپرویز بهرغم آن که از هرگونه وسیله و امکان برای ادامه جنگ و مقابله با نیروهای بیزانس درمانده بود، جنگ را ادامه داد. این امر باعث شد توده مردم و جنگجویان خسته، دست به شورش زده و خسروپرویز را از قدرت خلع و محبوس کنند. با خلع خسروپرویز، جنگهای ایران و روم پس از 24 سال در 13 سپتامبر سال 627م پایان یافت و دوران اقتدار آخرین امپراتوری بزرگ ایران باستان یعنی سلسله ساسانیان رو به افول نهاد. از این پس عصر اغتشاش و هرج و مرج آغاز شد بهطوری که در مدت ۴ سال پس از مرگ خسروپرویز، حدود 10 نفر از این سلسله به پادشاهی رسیدند.
اعلام سیاست جدید آمریکا در خاورمیانه معروف به «دکترین آیزنهاور» (1957م)
یکی از فرازهای مهم دوره ریاستجمهوری دوایت آیزنهاور، سیوچهارمین رئیسجمهور آمریکا، اعلام دکترین او در پنجم ژانویه 1957م است. طبق این دکترین که به تصویب کنگره آمریکا رسید، رئیسجمهور آمریکا اجازه مییافت به هر دولتی که به کمک نظامی یا حتی به مداخله نظامی آمریکا احتیاج داشت، فوراً یاری رساند. دکترین آیزنهاور همچون دکترین ترومن دارای بار اقتصادی نیز بود با این تفاوت که دکترین ترومن عمدتاً مصرف اروپایى داشت ولی دکترین آیزنهاور، مصرف آسیایى. تفاوت دیگر این دو استراتژی در تهاجمیتر بودن دکترین ترومن بود. بدین معنی که دکترین ترومن بیشتر بهمنظور کوتاه کردن دست کمونیستها در اروپا بود ولی دکترین آیزنهاور، ایجاد پایگاه سیاسی- نظامی در خاوردور، خاورمیانه و خاور نزدیک را دنبال میکرد. این نظریه نقطه آغاز فعالشدن دیپلماسی آمریکا در خاورمیانه و خلیجفارس به شمار میرفت.