گروه سیاسی: فیل‌ها مسرور از پیروزی در انتخابات آمریکا، هفته گذشته در‌های کنگره را باز کردند و همانطور که پیش‌تر وعده داده بودند؛ موضوع ایران و مذاکرات هسته‌ای را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین اولویت‌های خود قرار دادند. به گزارش «وطن امروز»، جمهوریخواهان در سنای جدید طرحی را به رای سناتورها می‌گذارند که به‌عنوان یک چماق بزرگ تلقی می‌شود تا ایران را وادار به توافق مطلوب کند. براساس آنچه خبرگزاری‌ها منتشر کرده‌اند این طرح، لیستی جدید بر تحریم‌های ایران می‌افزاید اما عدم اعمال آن مشروط به رضایت ایران به توافق هسته‌ای مطلوب آمریکایی‌ها و تعهد کشورمان به اجرای مفاد آن است. به عبارتی اکنون مذاکره‌کنندگان باراک اوباما می‌توانند تهدید کنگره را به‌عنوان یک چماق بزرگ روی میز مذاکره با ایران بگذارند. شاید بهترین تعبیر از طرح جدید جمهوریخواهان که هفته‌های آینده در سنا مطرح می‌شود؛ همان هدیه کریسمس آنها به دموکرات‌ها باشد. البته تعبیر واقع‌بینانه‌تر آن، هدیه فیل‌ها به الاغ‌ها است. اگرچه دموکرات‌ها پیش‌تر مانع تصویب این طرح در سنا شدند اما اکنون که جمهوریخواهان سنای جدید را در دست گرفته‌اند؛ به نظر می‌رسد تصویب آن تقریبا قطعی است.  این خبر را مارک کرک به رسانه‌ها داد.  «مارک کرک» سناتور جمهوریخواه روز پنجشنبه گفت سنای آمریکا طی هفته‌های آینده بار دیگر طرح اعمال مشروط تحریم تازه علیه ایران را به رأی می‌گذارد. به‌گزارش فارس به نقل از رویترز، کرک که روز پنجشنبه در جمع خبرنگاران حاضر در کنگره صحبت می‌کرد، گفت انتظار دارد کمیته بانکی سنا بزودی طرحی را که وی پیش از این به صورت مشترک با «رابرت منندز» سناتور دموکرات به سنا برده بود، مورد بررسی قرار دهد. این طرح پیش از این در ماه دسامبر به سنا معرفی شده بود اما هم‌حزبی‌های «باراک اوباما» رئیس‌جمهور آمریکا با بررسی آن در صحن سنا موافقت نکردند. دولت آمریکا که از ابتدای مذاکرات هسته‌ای نقش پلیس خوب را ایفا کرده است، در بیانیه‌های عمومی خود اعلام کرده است تصویب این طرح می‌تواند مذاکرات هسته‌ای جاری میان ایران و گروه موسوم به 1+۵ را در معرض خطر قرار دهد. براساس طرح «کرک - منندز» که گفته می‌شود حمایت بسیاری از سناتورها در هر 2 حزب را به همراه خود دارد، سنا تحریم‌هایی را به تصویب می‌رساند که در صورت «شکست مذاکرات یا عدم پایبندی ایران به توافق» اجرایی می‌شود. حامیان این طرح در تلاش هستند حد نصاب کافی برای «ضدوتو» کردن آن را در میان نمایندگان سنا جلب کنند. براساس قوانین آمریکا، رئیس‌جمهور امکان وتوی مصوباتی که آرای
دو سوم نمایندگان سنا را به دست آورده باشد، ندارد.
طرح دیگر قانونگذاران
اما علاوه بر طرح افزایش تحریم‌های ایران، طرح دیگری نیز در دستور کار نمایندگان سنای آمریکا قرار دارد که تاکنون نتوانسته حمایت چندانی در میان دموکرات‌ها به دست آورد. براساس این طرح که به‌صورت مشترک از سوی «باب کورکر» رئیس جدید کمیته روابط خارجی سنا و «لیندسی گراهام» دیگر سناتور جمهوریخواه به کنگره معرفی شده بود، هرگونه توافقی با ایران، پیش از اجرایی شدن، نیازمند تصویب از سوی قانونگذاران خواهد بود. کورکر که روز چهارشنبه ساعاتی پس از انتخاب به عنوان رئیس کمیته روابط خارجی سنا صحبت می‌کرد، گفت: «پارلمان ایران قطعا قرار است این مساله (توافق هسته‌ای) را مورد ارزیابی قرار دهد، خب باید انتظار داشت کنگره ایالات متحده هم این موضوع را ارزیابی کند... ما باید بتوانیم هر توافق نهایی را ارزیابی و بررسی کنیم». این سناتور جمهوریخواه که به اتخاذ مواضع ضدایرانی مشهور است، با بیان اینکه تلاش می‌کند تا حمایتی دوحزبی برای این طرح جلب کند، گفت: «طرح «کورکر-گراهام» حامیان متعددی در هر دو حزب دارد، از جمله (سناتور جان) مک‌کین، (مارکو) روبیو و دیگران. این طرح، این امکان را به ما می‌دهد تا هرگونه توافق نهایی را ارزیابی کنیم. داریم در این طرح
تجدید نظرهایی می‌کنیم تا این طرح برای برخی دوستانمان در دیگر جناح هم خوشایند شود.»روز چهارشنبه «جان مک‌کین» سناتور جمهوریخواه ایالت «آریزونا» نیز در اظهار نظری مشابه خواستار تصویب توافق هسته‌ای نهایی با ایران در کنگره شد. وی در این باره گفت: «فکر می‌کنم ممکن است که آنها به توافقی بد برسند. فکر می‌کنم آنها مشتاق رسیدن به توافقی بد هستند». وی افزود: «به همین خاطر هم هست که می‌خواهیم مطمئن شویم هر توافقی، درست مثل یک پیمان مورد بررسی قرار گرفته و نیازمند مصوبه مجلس نمایندگان و سنا باشد... لیندسی گراهام و من مصمم به کسب اطمینان در این رابطه هستیم و معتقدم سناتور منندز هم برای اینکه حمایت دو حزبی بیشتری کسب کنیم، با ما همراه است.» منندز که تا هفته گذشته ریاست کمیته روابط خارجی سنا را بر عهده داشت، روز چهارشنبه پس از دیدار با کورکر ادبیاتی مشابه به کار برد و گفت: «من هم فکر می‌کنم این جزو اولویت‌های اصلی است. این کار تنها در صورتی که حمایت هر دو حزب را همراه داشته باشد، موفق می‌شود.»