گروه بین‌الملل: عبدالله بن عبدالعزیز آل‌سعود، هجدهمین پسر از پسران عبدالعزیز بن سعود بود که در 1303 هجری شمسی متولد شد. مادرش «فهده» دختر «العاصی بن شریم آل رشید» بود؛ خاندانی که رابطه خوبی با شیعیان دارد و رقیب سرسخت السدیری‌ها یعنی قدرتمندترین خاندان سعودی شناخته می‌شود اما عبدالله از وقتی در سال 1995 پزشکان «ملک فهد» را فاقد قدرت حرکت و فعالیت تشخیص دادند و عملا پادشاهی را در دست گرفت به دشمن شماره یک شیعیان تبدیل شد. او علاوه بر سمت پادشاهی، ریاست دولت را نیز برعهده داشت. ششمین پادشاه عربستان بنا بر نوشته مجله «فوربس» آمریکا در سال 2010 ثروتمند‌ترین پادشاه دنیا نیز لقب گرفت که ثروتی بالغ بر 18 میلیارد دلار داشت. دوران او بویژه بیماری منجر به مرگش که بر اثر استعمال بیش از حد سیگار و داروهای تقویت جنسی بود به منزله آغاز زوال ‌سعودی‌ها شناخته می‌شود. مهم‌ترین فرازهای دوران سلطنت عبدالله به شرح زیر است:
نقض حقوق بشر:عربستان‌سعودی به دلیل نقض مکرر حقوق بشر بارها توسط سازمان‌های جهانی محکوم شده است. شکنجه زندانیان، اعدام‌های بدون محاکمه در سطح وسیع بویژه دستگیری‌ها و شکنجه‌هایی که به بهانه مبارزه با تروریسم علیه مخالفان انجام شده، سرکوب آزادیخواهان بحرینی و دستگیری نویسندگان و روشنفکرانی که در وبلاگ‌ها یا سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی انتقاداتی را بر پادشاه یا حکومت سعودی وارد می‌کنند در زمره این محکومیت‌ها در 5 سال اخیر بوده است. تبعیض علیه زنان و سبک و خوار شمردن آنان و محروم کردن از بسیاری حقوق اولیه و زیر پا گذاشتن حقوق مهاجران خارجی که برای کار به این کشور مهاجرت کرده‌اند را نیز باید به این مسائل افزود.
پیشنهاد حمله به ایران: عبدالله خواستار حمله نظامی ایالات متحده آمریکا به ایران و متوقف کردن برنامه هسته‌ای ایران بوده است. او در آوریل 2008 به ریان کروکر سفیر ایالات متحده در عراق و ژنرال دیوید پترائوس گفته بود «سر افعی را قطع کنید». سفیر عربستان در واشنگتن، عادل الجبیر، از توصیه‌های مکرر ملک عبدالله به آمریکا درباره حمله نظامی به ایران و متوقف کردن برنامه هسته‌ای این کشور یاد کرده است.
باده‌نوشی با بوش: هنگامی که ملک عبدالله در 16 نوامبر 2008 در افتتاحیه کنفرانس سران بیست کشور در آمریکا که درباره بررسی مسائل مالی جهان برگزار شده بود همراه با جورج بوش و رئیس‌جمهور کره جنوبی و برزیل اقدام به خوردن شراب کرد، هیچ فکرش را هم نمی‌کرد که فردای آن روز فیلم این عمل غیرشرعی در تمام نقاط عربستان پخش شده و برایش مشکل‌آفرین باشد. طرفداران آل‌سعود چنین استدلال می‌کردند که وی به حکم اجتهاد خودش عمل کرده است بنابراین در این کار برای خود مانعی ندیده است، استدلالی که بیشتر شبیه یک شوخی است!