دکترسیدامیرحسین قاضی‌زاده‌هاشمی*: یک: به لحاظ علمی و کارشناسی برای اینکه آلودگی هوا که بویژه درکلانشهرها وجود دارد، اتفاق نیفتد، چند تناسب باید وجود داشته باشد. توازن بین نیروی انسانی و محیط‌زیست و نیز بین مولدها و تولیدکنندگان حرارت و آلاینده‌ها با ظرفیت‌های پاک‌کنندگی و زیست‌محیطی در محیط.
در شهر تهران به طور طبیعی 40 درصد ظرفیت شهر باید تحت پوشش واحد مسکونی و 30 درصد آن تحت پوشش سرانه فضای سبز باشد در حالی که در حال حاضر 60 درصد بافت تهران تحت پوشش واحدهای مسکونی قرار دارد که این امر خود نشان می‌دهد شوراهای عالی، سازمان‌های نظارتی و سازمان محیط‌زیست کار خود را در این زمینه به‌درستی انجام نداده‌اند. آنچه به عنوان پدیده آلودگی هوا در کلانشهر‌ها موجود است نتیجه استفاده پرشدت با بهره‌وری کم از سوخت‌های فسیلی است.
در کلانشهر تهران فضای سبز را از بین بردیم، درختان را قطع کردیم، جنگل‌ها را خشکاندیم، مراتع را بر اثر استفاده بیش از حد از بین بردیم و در کنار تمام این عوامل پدیده گرم شدن جو و خشکسالی هم مزید بر علت شده تا در نتیجه آن شاهد ریزگرد و آلودگی هوا باشیم.
دو: در مقوله آلودگی هوای تهران سیاسی‌کاری برخی مسؤولان بر سر دو مقوله است. در مساله بنزین و سوخت‌های مورد استفاده در کشور که در افکار عمومی به بنزین‌های آلوده موسوم شده، باید گفت در حال حاضر اصل استفاده از این انرژی در دنیا مطرود است و حرکت جهانی به سمت استفاده از انرژی‌های الکتریکی است البته نه انرژی‌های الکتریکی که منشأ آن سوخت فسیلی باشد بلکه انرژی الکتریکی که ماحصل انرژی هسته‌ای است چرا که انرژی هسته‌ای قابلیت تولید پاک‌ترین، ارزان‌ترین و پرحجم‌ترین برق را داراست. متولیان امر پاسخ دهند چرا در سال‌ها و دهه‌های اخیر سازمان استاندارد و سازمان محیط‌زیست تلاشی در جهت تغییر تکنولوژی مبدل‌های انرژی انجام ندادند، دولت‌های مختلف و دولت امروز بویژه به این مساله توجه نکردند که باید زمینه آن فراهم شود که ما در کشور بتوانیم از مبدل‌های انرژی برقی، نیروگاه‌های هسته‌ای، خودرو‌های هیبریدی، موتوسیکلت‌های الکتریکی و آبگرمکن خورشیدی و برقی استفاده کنیم تا به ازای آن برای این اقلام یارانه پرداخت شود.
سه: اصلاح استانداردهای بنزین امر خوبی است اما به شرطی که هدف آن فرافکنی نباشد در حالی که ما از سوی سازمان محیط‌زیست و متولیان آن در واکنش به آلودگی هوای تهران تنها با فرافکنی مواجه هستیم. ثابت شده است بنزین‌های وارداتی هم که نسبت به آن خیلی از سوی برخی تبلیغ شد، ویژگی نامرغوبی با استانداردهای پایین دارد. موتورهای خودرو حتی اگر یورو 4 و یورو 5 شوند باز آلایندگی دارند اما میزان آن کمتر است بنابراین این بنزین‌ها پاک و بدون آلایندگی نیستند. از آنجا که متولیان محیط‌زیست در کشور نمی‌خواهند حرفی از انرژی هسته‌ای و کارکردهای آن به میان بیاید و مجبور نباشند به مردم بگویند اگر می‌خواهید معضل آلودگی هوا حل شود راه حلش انرژی هسته‌ای و توسعه برق هسته‌ای است، چسبیده‌اند به هیاهو کردن در حوزه بنزین تولید داخل و فرار به جلو.
عامل سیاسی‌کاری در مساله آلودگی هوا نپرداختن به موضوع هسته‌ای و پرداختن به قضیه بنزین‌های پتروشیمی و بنزین‌های تولید داخل در برابر بنزین‌های خارجی است که البته با گزارشات به دست آمده مشخص شد این ادعا نیز دروغ است.
چهار: می‌بینیم در موضوع بنزین سلب مسؤولیت صورت می‌گیرد ولی در مساله پارازیت‌ها که تا امروز طبق آنچه صراحتا کمیسیون بهداشت مجلس، وزارت بهداشت و منابع بین‌المللی و سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده‌اند هیچ دلیل و مدرکی مبنی بر سرطان‌زا بودن، عقیم‌ساز بودن و بیماری‌زا بود پارازیت‌ها ثابت نشده است، همچنان آن را آسیب‌‌زا می‌نمایانند! کسانی که حضور خود را در قدرت وابسته به کارکرد ماهواره‌ها و بی‌دین کردن مردم می‌دانند به دنبال آن هستند که موانع را برداشته و به اغراض خود برسند و در این مسیر سلامت مردم را بهانه کرده‌اند اما در حقیقت این فرافکنی نیز پشت پرده سیاسی دارد و هیچ دلیلی مبنی بر مضر بودن پارازیت‌ها اثبات نشده است.
پنج: متاسفانه سازمان حفاظت محیط‌زیست، موضوعی که خودش در آن مقصر است یعنی سوءعملکردش را در پرده‌ای از سیاسی‌کاری پنهان کرده و از همین منظر مساله آلودگی هوا را به سمت بهره‌برداری‌های سیاسی سوق داده است.
*عضو کمیسیون اجتماعی مجلس