گروه سیاسی: زمانی که جواد ظریف در شورای روابط خارجی آمریکا علنا و آشکارا منافع مشترک جریان اصلاحات و آمریکا و غرب را یادآوری کرد و خواستار کمک آمریکایی‌ها برای پیروزی اصلاح‌طلبان و دولت مستقر در انتخابات سال آینده مجلس شورای اسلامی شد، همان زمان در داخل کشور فریاد زده شد که این اظهارات ظریف، استقلال کشور را مخدوش می‌کند، چراکه وزیر امور خارجه ایران علنا خواستار اثرگذاری یک اراده خارجی در انتخابات داخلی ایران شده است. ظریف پیش‌تر هم این قبیل مواضع را داشت. او در حاشیه نشست هسته‌ای سعدآباد در دولت اصلاحات، هم از البرادعی خواسته بود در تعریف خود از تعلیق، ملاحظات انتخاباتی اصلاح‌طلبان را در نظر بگیرد. او در همین مذاکرات هسته‌ای اخیر نیز در چند نوبت تلویحا درباره تبعات شکست مذاکرات به طرف غربی هشدار داد و گفت در صورت شکست مذاکرات، غرب‌ستیزها در ایران بر سر کار خواهند آمد اما او در شورای روابط خارجی آمریکا علنا و صراحتا این موضوع را بیان کرد. چه آقای ظریف قبول کند چه نه، این اظهارات او در شورای روابط خارجی آمریکا، استقلال ایران را مخدوش کرد. ظریف در آن جلسه، در پاسخ به هاله اسفندیاری، موضوع هسته‌ای را به انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال 1394 وصل کرد! از همان زمان در ایران این موضوع مطرح شد که طرح مباحث حزبی و گروهی در مذاکرات ملی چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ در مختصات ذهنی ظریف، موضوع هسته‌ای می‌تواند به انتخابات کمک کند یا انتخابات می‌تواند گره هسته‌ای را باز کند؟
به هر حال موضوع انتخابات مجلس ایران و لحاظ کردن منافع حزبی در دیپلماسی هسته‌ای در دوران وزارت آقای ظریف به صورت برجسته مطرح و همانطور که گفته شد مهم‌ترین قربانی طرح این موضوع، استقلال کشور است.
به گزارش «وطن امروز»، اگر روز یکشنبه خانم کلودیا روث، نایب‌رئیس مجلس قانونگذاری آلمان به دیدار عارف رفت و در گفت‌وگو با او درباره انتخابات آتی مجلس و وضعیت اصلاح‌طلبان در آن انتخابات گفت و نسبت به سازوکار شورای نگهبان در انتخابات ایران ابراز نگرانی کرد؛ این موضوع جای تعجب ندارد! واکنش‌های فراوانی به این رفتار توهین‌آمیز و دخالت گستاخانه یک اجنبی در امور ایران صورت گرفت و انتقادات قابل تاملی مطرح شد. همه این انتقادات بجاست اما اگر این خانم اجنبی اینگونه صریح درباره آرزوی موفقیت دوستان خود در انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی سخن می‌گوید، نباید چندان تعجب کرد چراکه این رفتار در ادامه همان اظهارات آقای ظریف در شورای روابط خارجی آمریکا قابل ارزیابی است. جواد ظریف با گره زدن مذاکرات هسته‌ای و انتخابات مجلس آینده، عملا دیپلماسی انتخاباتی را در سطحی مشخص کلید زد. شاید آقای ظریف از قبل برنامه و طرحی برای مطرح کردن دیپلماسی انتخاباتی نداشت اما به هر حال او در اظهاراتش انتخابات مجلس ایران را به‌عنوان یک مولفه اثرگذار در روند مذاکرات هسته‌ای و نیز در روند مناسبات دیپلماتیک میان ایران و 1+5 جا انداخت! آنچه خانم کلودیا روث در دیدار محمدرضا عارف گفت نیز در همین راستا بود. او در همان فضا و در راستای دیپلماسی انتخاباتی با عارف گفت‌وگو کرد. در واقع او با عارف یک گفت‌وگوی انتخاباتی داشت.  فراهم شدن این شرایط همانگونه که بارها گفته شد؛ مخدوش شدن استقلال کشور است. امکان دخالت اجنبی در امور داخلی ایران هزینه‌های فراوانی به دنبال دارد. طی یک سال و نیم گذشته در موارد دیگری نیز هیات‌های غربی که به هر بهانه‌ای امکان حضور در ایران را یافتند؛ با برخی اظهارنظرها و دیدارها با مجرمان امنیتی، علنا در امور ایران دخالت کردند. ماجرای هیات پارلمان اروپایی و دیدارهای آنها با مجرمان امنیتی و نیز برخی شیطنت‌های دخالت‌آمیز کاترین اشتون در سفر به ایران، آیا با واکنش درخور از سوی وزارت امور خارجه و به‌طور کلی دولت ایران مواجه شد؟ خیر! دولت واکنش شایسته‌ای به این دخالت‌ها نداشت. به عبارتی وزارت امور خارجه طی یک‌سال و نیم اخیر نه‌تنها نسبت به برخی گستاخی‌ها و دخالت‌های افراد اجنبی در امور ایران واکنش درخوری نشان نداده است بلکه شخص وزیر امور خارجه هم با رفتار و مواضع خود، موضوع ورود اجانب به امور داخلی ایران بویژه انتخابات آتی مجلس را تقویت کرده است.  قطعا اجانب طی این مدت شرایط را برای دخالت علنی خود در امور ایران فراهم دیده‌اند. شاید آنها این روزها به دنبال مطالعه خاطرات اسلاف خود از نحوه مراودات سیاسی با ایران در دوران
قاجاریه هستند.