گروه سیاسی: جفری استرلینگ، مامور سابق سیا که بار‌ها عنوان شده است از جمله عواملی بوده که اخبار مربوط به خرابکاری در برنامه هسته‌ای ایران را به خبرنگار روزنامه نیویورک تایمز لو داده است، روز دوشنبه در حالی توسط دادگاه فدرال آمریکا محکوم شد که همچنان اصرار داشت این افشاگری کار او نبوده است. به‌گزارش«وطن‌امروز» این مامور سابق سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) روز دوشنبه به جرم افشای جزئیات برنامه محرمانه خرابکاری در برنامه اتمی ایران به خبرنگار نیویورک تایمز محکوم شد. هیات منصفه، جفری استرلینگ را در ۹ مورد از ۱۰ اتهام وارده در یک دادگاه فدرال گناهکار شناخت. او همواره این اتهامات را رد کرده و هنوز جزای او مشخص نشده است.
جفری استرلینگ ۴۷ ساله در سال ۲۰۱۰ متهم شده بود اطلاعات مربوط به خرابکاری سیا در برنامه هسته‌ای ایران را در اختیار جیمز رایزن، خبرنگار روزنامه آمریکایی قرار داده است. جیمز رایزن در سال ۲۰۰۶ با انتشار کتابی به نام «وضعیت جنگی» این اسناد را منتشر کرد. این کتاب بلافاصله با واکنش شدید سازمان سیا روبه‌رو شد. سیا و همچنین پلیس فدرال آمریکا از جیمز رایزن خواسته بودند منبعی که اطلاعات را از او گرفته، به سرعت معرفی کند اما رایزن اعلام کرد حتی در صورتی که به زندان برود هم منبع اطلاعات خود را فاش نخواهد کرد.
در جریان این محاکمه که روز ۱۴ ژانویه برگزار شد، شماری از ماموران سی‌آی‌ای و همچنین کاندولیزا رایس، وزیر سابق خارجه آمریکا در دوره ریاست جمهوری جورج بوش شهادت دادند. کاندولیزا رایس این برنامه را یکی از برنامه‌های بشدت محرمانه سیا دانست و عنوان کرد با این وجود به نظر می‌رسد ۹۰ نفر در سازمان سیا و دولت بوش از این اقدامات خبر داشته‌اند.
گفته می‌شود در آن برنامه محرمانه، سیا یک کار‌شناس اتمی روسیه ملقب به «مرلین» را استخدام کرده بود نقشه‌های ناقص یا غلط را در اختیار ایران بگذارد تا برنامه اتمی این کشور دچار مشکل شود. یک شاهد در جلسه دادگاه درباره مرلین و نقشی که قرار بود در مقابل طرف ایرانی بازی کند، گفت که مرلین و همسرش در دهه ۱۹۹۰ از روسیه مهاجرت کرده بودند و سیا فورا به عنوان گنجینه‌ای از اطلاعات ارزشمند سراغ آنها رفت چون هر دوی آنها در یک کارخانه مونتاژ و برچیدن سلاح‌های اتمی در روسیه کار کرده بودند. یک مامور دیگر گفت سیا ابتدا در استخدام مرلین ناکام ماند اما مرلین در نهایت پذیرفت در قبال دریافت ۳۰۰ هزار دلار 2 سال با سیا همکاری کند.
بعدا سیا طرحی را تنظیم کرد تا مرلین را به عنوان یک شهروند ناراضی روس جا بزند که حاضر است طرح‌های اتمی را به ایرانی‌ها بفروشد اما به گفته یک مامور دیگر این طرح‌ها و نقشه‌ها حاوی اطلاعات غلط پنهان بود تا قابل اجرا نباشد. ماموران سیا گفتند حتی مرلین نمی‌دانست این نقشه‌ها معیوب است.
جیمز رایزن، خبرنگار نیویورک تایمز، در کتاب خود که سال ۲۰۰۶ چاپ شد آن تلاش‌ها را «بی‌فایده» توصیف کرد.
دادستان‌ها 10 اتهام به آقای استرلینگ وارد کردند که از جمله کارشکنی در مسیر عدالت و افشای غیرمجاز اطلاعات دفاع ملی بود.
دادستان‌ها اذعان کرده بودند شواهد مستقیمی علیه جفری استرلینگ ندارند اما گفتند شواهد جسته و گریخته تصادفی علیه او کاملا قوی است.
اریک اولشن دادستان پرونده در بیانیه نهایی در دادگاه گفت واضح است که فصلی از کتاب جیمز رایزن که درباره برنامه اتمی ایران است از نقطه‌نظر جفری استرلینگ، مامور سیا، در مورد پرونده مرلین نوشته شده است. اولشن گفت این دو ده‌ها تماس تلفنی یا از طریق ایمیل داشته‌اند.
تارا مک کیلیوی، تحلیلگر و خبرنگار بی‌بی‌سی در واشنگتن درباره این خبر می‌گوید: «این اولین بار در ۳۰ سال گذشته است که یک مقام سابق توسط یک هیات منصفه به دلیل درز دادن اطلاعات یک برنامه محرمانه محکوم می‌شود.»
آخرین بار در سال ۱۹۸۵ بود که هیات منصفه یک دادگاه ساموئل لورینگ موریسون، تحلیلگر اطلاعاتی سابق نیروی دریایی را، در افشای اطلاعات محرمانه به رسانه‌ها گناهکار شناخت. او بعدا توسط بیل کلینتون، رئیس‌جمهور آمریکا بخشیده شد. شاید نتوان انتظار داشت این مامور سابق سیا توسط باراک اوباما بخشیده شود اما در هر صورت با آشکار شدن روند خرابکاری‌های سیا در برنامه هسته‌ای ایران که البته این برنامه گسترده ناکام نیز مانده بود، ایران می‌تواند با استناد به اسناد همین دادگاه از دولت آمریکا شکایت کند. معمولا دولت‌ها به این سادگی نمی‌توانند در مورد برنامه‌های گسترده خود برای خرابکاری در کشورهای دیگر پرده‌برداری کنند و مسؤولیت آن را بپذیرند اما تشکیل این دادگاه نشان داده آمریکا ترسی برای آشکار شدن این روند ندارد. چندی پیش نیز دیوید سنگر، یکی دیگر از خبرنگاران نیویورک‌تایمز در کتاب خود به عملیات‌های دیگری از جمله به شهادت رساندن دانشمندان هسته‌ای ایران اشاره کرده و خرابکاری رایانه‌ای و همچنین برنامه ترور‌ها را از جمله برنامه‌هایی اعلام کرده بود که توسط 2 سازمان موساد و سیا در ایران طراحی و اجرایی شده بود.