2 مشاور سابق امنیت ملی آمریکا در سنای این کشور از مذاکرات هسته‌ای با ایران حمایت کردند و درباره برخورد با چالش‌های منطقه‌ای، ایران را بخشی از راه‌حل خواندند.
5 نکته‌ای که برنت اسکوکرافت و زبیگنیو برژینسکی، مشاوران سابق امنیت ملی در جلسه استماع سنا مطرح کردند، به این شرح بود:
1ـ آمریکا باید با خاورمیانه آنگونه که هست، روبه‌رو شود نه آنگونه که آرزو می‌کند باشد
رهبران ناشایست، کارهای بدی انجام می‌دهند اما این بدان معنا نیست که آمریکا می‌تواند در هر موقعیتی مداخله کند. مداخله باید کنترل شود و بر مبنای منافع خود صورت گیرد و براساس شناخت دقیقی از کشورهایی که مد نظر هستند، هدایت شود.
برژینسکی در این‌باره گفت: «من هرگز کاملا درک نمی‌کنم، چرا ما ناگزیر هستیم به سقوط اسد کمک یا دستکم آن را تایید کنیم. چه ما دوست داشته باشیم یا نداشته باشیم، اسد از حمایت قابل توجهی در جامعه سوریه برخوردار است و شاید حتی این حمایت اجتماعی بیشتر از هر یک از 5 گروه مخالفی باشد که در برابر او ایستاده‌اند». اسکوکرافت گفت:«من فکر می‌کنم ما باید مشارکت‌کننده در خاورمیانه باشیم اما نباید بخواهیم مالک آن باشیم...ما در ورود به سوریه و تلاش برای پایان دادن به جنگ آن، فکر نمی‌کنم بخواهیم مالک سوریه باشیم. این کشور همچون برخی از دیگر کشورهای خاورمیانه، کشوری بسیاربسیار پیچیده است و من اساسا با زبیگنیو موافق هستم. ما باید در خاورمیانه باشیم اما نباید از خاورمیانه باشیم».
2ـ دیپلماسی با ایران جواب می‌دهد و این بسیار بهتر از جنگ است
بله! دیپلماسی با ایران دشوار است، اما جایگزین‌های آن کدامند؟ کل جامعه بین‌المللی خواهان راه‌حلی مسالمت‌آمیز با تهران است و روشن نیست آیا یک رویکرد نظامی، در نهایت موثر واقع می‌شود یا نه، به این علل، کنگره باید پیش از وضع تحریم‌های تازه، اجازه دهد مذاکرات روند خود را دنبال کند.
اسکوکرافت در این باره گفت: «من فکر می‌کنم اگر ما تحریم‌ها را افزایش دهیم، 2 چیز اتفاق می‌افتد. آنها مذاکرات را قطع خواهند کرد و افراد زیادی که اکنون در وضع تحریم‌ها به ما پیوسته‌اند، برای ترک این ائتلاف، مستعد می‌شوند، زیرا هدف بسیاری از کسانی که در تحریم‌ها به ما پیوستند، نابود کردن ایران نبود. آنها این کار را انجام دادند تا به دستیابی به راه‌حلی برای موضوع هسته‌ای، کمک کنند.
برژینسکی نیز گفت: «همه طرف‌های مذاکره‌کننده، از جمله نزدیک‌ترین متحدان ما و نیز روس‌ها و چینی‌ها، بنا به علل خاص مرتبط با منافعشان، مایل به ادامه مذاکرات هستند. اگر مذاکرات ناکام بماند، کل این روند از بین می‌رود و آنگاه راه چاره چه خواهد بود؟ آیا در چنین شرایطی ما باید به آنها حمله و آنها را بمباران کنیم و به این ترتیب، خطر جنگی خطرناک‌تر را در خاورمیانه ایجاد کنیم؟ ما باید از خودمان بپرسیم: چرا باید چنین کاری را انجام دهیم؟... من در وقوع چنین حادثه‌ای هیچ نفعی برای آمریکا نمی‌بینم».
3ـ ایران مشکل نیست؛ این کشور حتی می‌تواند بخشی از راه‌حل باشد
ایجاد ثبات در خاورمیانه، به یافتن شرکایی بستگی دارد که توانایی و میل ایفا کردن نقشی سازنده را داشته باشند. مصر یکی از این کشورهاست؛ ترکیه ممکن است کشور دیگری باشد. با معامله هسته‌ای، ایران نیز می‌تواند طرف بالقوه سوم باشد.
اسکوکرافت در این‌باره گفت: «ایران متفاوت است. ما نمی‌دانیم چقدر متفاوت و نمی‌دانیم نتیجه این تفاوت چه خواهد بود. اما رفتار آنها بسیار با زمانی که احمدی‌نژاد رئیس دولت بود، تفاوت دارد و به نظر من ما باید سعی کنیم از این قضیه استفاده کنیم.... ایرانی‌ها به اندازه قبل، پرهیاهو نیستند. آیا این مفهوم خاصی دارد؟ ما نمی‌دانیم اما به نظر من، امتحان کردن آن، ارزش دارد».
برژینسکی گفت: «ایران به تدریج به کشوری تبدیل می‌شود که در گذشته بود یعنی کشوری بسیار متمدن و از نظر تاریخی مهم اما ما باید بسیار مراقب باشیم این تحولات چشمگیر را ناگهان معکوس نکنیم. لازم به یادآوری نیست که چنین امری چه تبعات منفی برای ثبات جهان خواهد داشت. همچنین نباید تمایل ایران برای مقابله با افراط‌گرایان و تندروهایی را از بین ببریم که در تلاش هستند کنترل جهان اسلام را به دست گیرند».
4ـ ناتو نیاز به بازنگری دارد
ناتو نیاز به بازنگری دارد که براساس آن هم بتواند بازدارندگی متعارف در برابر تهاجم روسیه ایجاد کند، هم تبعاتی سیاسی برای اعضای متمرد خود ایجاد کند. اگرچه پوتین گام‌هایی را در اوکراین برداشته است، او احتمالا آنقدر نادان نیست که سعی کند آن را در برابر یک کشور ناتو بیازماید. این ائتلاف می‌تواند با ایجاد بازدارندگی‌های متعارف معتبر و تعریف کردن بهتر نقش خود در قرن بیست و یکم، از چنین تاثیری اطمینان حاصل کند.
5 ـ جهان عوض شده است و سیاست‌های ما باید با آن تطبیق یابد
جنگ سایبری، تغییرات آب و هوایی، بهار عربی و دیگر موضوعات، فرضیات دیرین درباره نظام بین‌المللی را نقض کرده‌اند. برخورد با این چالش‌ها، نیازمند سیاستگذاری اصولی و دقیق آمریکا و تمایل آن برای همکاری یکسان با متحدان و حریفان در شیوه‌هایی ناآشناست.
برژینسکی در این‌باره گفت: «من امیدوارم تصمیمات ما به یک راهبرد امنیت ملی دو حزبی منتهی شود. چنین رویکرد مشترک دو حزبی بسیار با توجه به پیچیدگی و حاد بودن چالش‌هایی که پیش روی آمریکاست، ضروری است».
اسکوکرافت نیز اظهار داشت:«جهانی شدن می‌گوید فناوری و علم نوین، جهان را به هم نزدیک‌تر می‌کند. تغییرات آب و هوایی نمونه‌ای از مسائلی است که جهان امروز با آن مواجه است و چالشی است که یک کشور به تنهایی قادر به حل کردن آن نیست».
هافینگتون پست