لورا روزن: دولت اوباما زمانی که توانست دموکرات‌های جنگ‌طلب سنا را متقاعد کند رای‌گیری درباره تحریم‌های ایران را 2 ماه به تعویق بیندازند، خود را پیروز احساس کرد.
اما برخی متحدان دولت بر این باورند آنچه آنها آن را یک ضرب‌الاجل نرم برای یک چارچوب درباره توافق هسته‌ای نهایی ایران می‌دیدند، ظاهرا به یک ضرب‌الاجل انعطاف‌ناپذیر تبدیل شده است.
یک دیپلمات غربی که خواست نامش مطرح نشود، به المانیتور گفت دولت آمریکا «2 ماه را به دست آورد اما 3 ماه را از دست داد».  برخی سناتورهای دموکرات که نامه باب منندز به اوباما را امضا کرده‌اند گفتند دولت اوباما از آنها خواست پیش از
رای گیری درباره لایحه تحریم‌های تازه ایران، تا پایان مارس مهلت بدهند تا مشخص شود آیا چارچوب معامله حاصل می‌شود یا نه.
در چنین شرایطی، فضایی متفاوت با فضای انعطاف‌پذیری ایجاد می‌شود که برخی مسؤولان وزارت خارجه از آن صحبت کرده بودند، مبنی بر اینکه شاید مذاکره‌کنندگان نیاز داشته باشند تا پایان ماه ژوئن فرصت داشته باشند.
آنتونی بلینکن، معاون وزیر خارجه در جلسه استماع
27 ژانویه به کمیته روابط خارجی سنا گفت نمی‌خواهد نیاز به زمان بیشتر برای مذاکرات را منتفی بداند. وی گفت: «تمایل شدید ما بر تلاش برای رسیدن به توافق اساسی در ماه مارس است و پس از آن رسیدن به توافق بر سر جزئیات فنی تا ماه ژوئن مدنظر است... اما در صورتی که ما در آستانه تکمیل کردن جزئیات فنی در ماه ژوئن باشیم، من نیاز به هرگونه تمدید مذاکرات را کاملا منتفی نمی‌دانم».
تریتا پارسی، عضو شورای ملی ایرانیان مقیم آمریکا نیز به المانیتور گفت برخورد با «ضرب الاجل مارس، به‌عنوان
ضرب الاجل نهایی، بشدت نگران‌کننده است»، این امر «قدرت مانور رئیس‌جمهور را در وظیفه‌ای که درباره حفظ امنیت آمریکا دارد، از بین می‌برد».
در همین حال عباس عراقچی، مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای و معاون وزارت خارجه ایران گفت مذاکرات هسته‌ای «وارد مرحله حساسی شده است»، هنوز اختلاف‌نظرهایی بین طرف‌ها وجود دارد اما ما بسیار خوشبین و امیدوار هستیم.
 وب‌سایت المانیتور