امین ابطحی: از سقوط آزاد دورتموند با برد مقابل فرایبورگ تا حدودی جلوگیری شده است، چون این تیم قبل از آغاز رقابت‌های هفته بیستم بوندس‌لیگا، آخرین رده از جدول 18 تیمی بوندس‌لیگا را به خود اختصاص داده بود. یورگن کلوپ سرمربی دورتموند با حضور در ماینتس تجربه‌های خوبی از نبرد برای بقا در بوندس‌لیگا اندوخته و هرگز فکر کناره‌گیری از تیم به ذهن او خطور نکرده است، تنها خواسته او کار در محیطی آرام و به دور از جنجال است. شرایط دراماتیک دورتموند در نیم‌فصل اول بوندس‌لیگا، به دور برگشت نیز تا قبل از دیدار مقابل فرایبورگ کشیده شده بود، در حالی که شاگردان یورگن کلوپ با اقتدار به مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا راه یافته‌اند، در بوندس‌لیگا وضعیت آنها اما همچنان فاجعه‌بار به نظر می‌رسد، داستان دورتموند دوست داشتنی در این فصل کابوسی طنز اما واقعیتی تلخ و بی‌رحم است. بعد از باخت به آگزبورگ در استادیوم خانگی حتی سوت‌های اعتراضی هواداران تیفوسی دورتموند نیز شنیده شد چون برای آنها چنین باختی هرگز قابل هضم نبود، با این باخت مطبوعات آلمانی مطالب جنجالی فراوانی درباره منطقی بودن ادامه همکاری دورتموند با یورگن کلوپ به چاپ رساندند، اما سران باشگاه همچنان اعتماد خود به یورگن کلوپ را از دست نداده‌اند و شاید نقل قولی از کارل هاینس رومنیگه از سران بایرن‌مونیخ در این زمینه پاسخی به همه منتقدان یورگن کلوپ باشد: «باشگاه دورتموند بدون هیچ اما و اگری همچنان از یورگن کلوپ حمایت می‌کند، وی شایسته چنین حمایتی است و من برای او احترام فوق‌العاده‌ای قائل هستم، چون او روح موفقیت دورتموند در سال‌های اخیر بوده است.» البته نباید فراموش کرد که بایرن‌مونیخ نیز سهمی در اوضاع نابه‌سامان این روزهای دورتموند دارد، چون مونیخی‌ها در 2 سال اخیر با به خدمت گرفتن 2ستاره از دورتموند، تا حدودی در تضعیف این تیم نقشی کلیدی ایفا کرده‌اند و نقل و انتقال بین این 2 باشگاه در واقع یک معامله برد-باخت به نفع مونیخی‌ها بوده است. هنگامی که در سال 2008 هدایت دورتموند توسط یورگن کلوپ پذیرفته شد، این تیم به جز خوش‌بینی صرف از آینده‌ای نامعلوم، موضوعی برای ارائه نداشت، اما یورگن کلوپ این تیم را خیلی زود به اولین قهرمانی بوندس‌لیگا بعد از سال 2002،‌ یک دوبل قهرمانی و همچنین فینال لیگ قهرمانان رساند. در سال 2012 همچنین یورگن کلوپ با دورتموند توانست برای اولین بار از مرز کسب 80 امتیاز در بوندس‌لیگا عبور کند و البته در سال‌های 2013 و 2014 نیز دورتموند با هدایت کلوپ فاتح سوپرکاپ آلمان شد. یورگن کلوپ که چنین موفقیت‌های ارزنده‌ای را در سال‌های گذشته کسب کرده، در ادامه فصل نیز بی‌تردید می‌تواند دورتموند را در بوندس‌لیگای یک نگه دارد و به قول رومنیگه، «کلوپ برای انجام چنین ماموریتی تنها نیاز به حمایت و اعتماد سران و هواداران دورتموند دارد که در چنین شرایط سختی می‌تواند همانند انگیزه و قدرتی مضاعف برای یورگن کلوپ باشد.» تنها اشتباهات فردی و انسانی را نمی‌توان در حادثه سقوط دورتموند پاسخگو دانست و بی‌تردید گمانه‌زنی‌ها و مطرح شدن پرسش‌هایی نظیر اینکه آیا ماریو مانژوکیچ نمی‌توانست گزینه‌ای مناسب‌تر از چیرو ایموبیله برای جانشینی روبرت لواندوفسکی در خط حمله دورتموند باشد، اجتناب‌ناپذیر است، اما بی‌تردید اتهامات بیشتری در زمینه افت دورتموند نمی‌توان به یورگن کلوپ وارد کرد. جدا شدن گوتسه و لواندوفسکی تنها فصل کوچکی از درام سقوط دورتموند را تشکیل می‌دهد، بیشتر صفحات چنین رمان ناراحت‌کننده‌ای را باید به مصدومیت‌ها و نمایش ضعیف و ناامیدکننده شاگردان اصلی یورگن کلوپ در این فصل نظیر یاکوب بلاژیکوفسکی، سباستین کل، ایلکای گوندوغان، مارکو رویس، متس هوملس، نون سوبوتیچ، رومان وایدنفلر و لوکاس پیشچک اختصاص داد. چنین مصدومیت‌هایی علاوه بر کم شدن کمیت بازیکنان در اختیار یورگن کلوپ، بی‌تردید در کیفیت بازی دورتموند نیز تاثیری منفی داشته است.سران باشگاه دورتموند و یورگن کلوپ نیز به خوبی از این موضوع آگاه هستند، کلوپ در این رابطه معتقد است: «ما باید به همه تیم‌هایی که جلوی ما قرار دارند فشار وارد کنیم.» چون وی به خوبی می‌داند پشت‌سر دورتموند چیزی به جز دره‌ای برای سقوط به بوندس‌لیگای 2 وجود ندارد. دورتموند همان تیمی است که با کسب 13 امتیاز و تفاضل گل 10، با اقتدار جلوتر از تیمی نظیر آرسنال به مرحله یک‌هشتم نهایی رقابت‌های لیگ قهرمانان صعود کرده است، شاگردان یورگن کلوپ در این رقابت‌ها بارها قدرت بالای تکنیکی، تاکتیکی، روحی و روانی خود را نشان داده‌اند و برد 4 بر صفر مقابل دیدگان هواداران دوآتشه گالاتاسرای در جهنم استانبول، تنها اثباتی کوچک بر این ادعا است.