محمد مظفری : در ادامه به بررسی نقش مثبت و تاثیرگذار لوئیز انریکه، سرمربی جوان تیم فوتبال بارسلونا در فرم آمادگی این تیم پس از شکست برابر رئال سوسیداد در ابتدای سال 2015 میلادی و کسب 8 پیروزی پیاپی در دیدار‌های دشواری نظیر بازی برابر تیم‌های اتلتیکو مادرید و ویارئال پرداخته‌ایم. با نگاه به بازی‌های اخیر بارسلونا برابر تیم‌های ویارئال و اتلتیکو مادرید می‌توانیم به این نکته پی ببریم که تیم کنونی لوئیز انریکه تفاوت بسیاری با آنچه از آبی و ‌اناری‌ها در سال‌های اخیر می‌دیدیم، پیدا کرده است. برای مثال در نیمه اول بازی برگشت مرحله یک‌چهارم نهایی رقابت‌های کوپا دل ری برابر شاگردان دیگو سیمئونه آبی و ‌اناری‌ها تحت فشار شدید حملات تیم حریف قرار گرفته و با از دست دادن مالکیت توپ دو بار نیز از حریف خود عقب افتادند اما همچون بازی برابر ویارئال آنها در نهایت نشان دادند برخلاف دوران پساگوآردیولا راه کسب پیروزی در اینگونه مسابقات را پیدا کرده و بدون داشتن مالکیت بالای توپ نیز می‌توانند از اینگونه مسابقات سربلند بیرون بیایند. تیم لوئیز انریکه در سال 2015 میلادی به وضوح در همه جنبه‌ها پیشرفت کرده است و ما نخستین نشانه‌های آن را در بازی برابر اتلتیکو مادرید در رقابت‌های لالیگا مشاهده کردیم. جایی که قدرتمندتر از هر مسابقه دیگری در این فصل، بارسا با سلطه و القای قدرت خود در چمن سبز استادیوم نوکمپ بار دیگر دوران سراسر افتخار پپ گوآردیولا در این باشگاه را برای هواداران خود زنده کرد و با درخشش مثلث آمریکای جنوبی خط حمله خود یکی از به یاد ماندنی‌ترین تصاویر ورزشی را برای تماشاگران نگران خود که پس از شکست برابر سوسیداد تا حدودی از کسب عنوان قهرمانی در رقابت‌های لالیگا ناامید شده بودند، به ثبت رساند. البته که در درخشش این روزهای مثلث خط حمله تیم نیز نباید از نقش لوئیز انریکه به آسانی عبور کرد. اگر چه همگان باور دارند که لوئیز سوارز همچنان به‌صورت کامل با سبک و شیوه بازی بارسا تطبیق نیافته و نتوانسته است نمایش خیره‌کننده خود را در رقابت‌های فصل گذشته لیگ برتر انگلستان با لباس آبی و ‌اناری‌ها تکرار کند اما حضور موثر او در خط حمله تیم (ارسال 11 پاس گل در 15 بازی) و تغییر پست لیونل مسی و بردن او به جناح راست باعث شده تا علاوه بر آزادی عمل بیشتر این فوق‌ستاره آرژانتینی که در 8 بازی پیاپی بارسا پس از شکست برابر سوسیداد گلزنی کرده است، وی بتواند با همکاری با نیمار در جناحین و با استفاده از فضای ایجاد شده در پشت محوطه جریمه حریفان توسط فشار لوئیز سوارز به مدافعان میانی تیم‌های حریف (گل‌های مسی برابر ویارئال یا نیمار برابر پاری‌سن‌ژرمن را به یاد بیاورید) ضربات خود را به گوشه دروازه حریفان هدایت کنند و این نکته‌ای است که به آسانی با دقت در ضربات آخر لیونل مسی در رقابت‌های این فصل قابل مشاهده است. از تغییرات دیگر انریکه در فاز تهاجمی بارسا نیز می‌توان به عدم اصرار در پاسکاری‌های طولانی و تکضرب گذشته و استفاده موثرتر و سریع‌تر از ضدحملات و توپ‌های مرده بازی اشاره کرد؛ جایی که برخلاف فصول گذشته که پس از بازپس‌گیری توپ در خط دفاعی، آبی و ‌اناری‌ها با ارسال پاس‌های فراوان به حریف خود فرصت می‌دادند تا با حوصله سازمان خط دفاعی خود را در مقابل دروازه خود بازیابی کنند این بار با استفاده از سرعت بالا و تکنیک 3 مهاجم خود به محض دریافت توپ ضدحمله خود را آغاز کرده و به دروازه حریفان نزدیک می‌شوند. اتفاقی که اوج آن را در گل‌های اول و سوم بارسا برابر اتلتیکو مشاهده کردیم، جایی که شاگردان انریکه با ارسال کمتر از 5  پاس خود را به دروازه‌ای رساندند که فصل گذشته در ایجاد موقعیت گلزنی روی آن نیز ناکام مانده بودند. جلوگیری از تغییرات مداوم در ترکیب تیم در هفته‌های اخیر با هماهنگی بیشتر مدافعان و مهاجمان تیم همراه شد. در مجموع می‌توان دیدار برابر شاگردان دیگو سیمئونه در رقابت‌های لالیگا را نقطه عطف بارسا و البته آغاز دوران موفقیت‌آمیز لوئیز انریکه در این تیم دانست. جایی که در میان زمزمه‌های برکناری زودهنگام وی شاگردانش با ارائه نمایشی درخشان برابر حریفی که در 6 مسابقه فصل قبل تنها 3 گل برابر آن به ثمر رسانده بودند، اعتماد به نفس از دست رفته خود را بازیافته و پیروزی‌های پیاپی خود را آغاز کردند.