شروع جنگ شهرها توسط عراق در جریان جنگ تحمیلی (1363 ش)
با فرارسیدن زمستان 63 و احتمال اجرای عملیات جمهوری اسلامی - که در منطقه جنوب در موقعیت مناسب فصلی انجام میگرفت - زمزمههای تازهای مبنی بر احتمال گسترش حملات عراق به نفتکشها و حمله به شهرها و اماکن غیرنظامی آغاز شد. عراق، آبان 63 به‌طور رسمی اعلام کرد اماکن غیرنظامی ایران را هدف حمله قرار خواهد داد. این تهدید که بعدها تحقق یافت در عین حال که به منزله تشدید فشار به ایران و در نتیجه، گسترش دامنه جنگ بود، نشان‌دهنده ناکامی استراتژی عراق در مراحل پیشین نیز بود. متعاقب انفجار اولین راکت هواپیماهای عراقی در تهران که کاملاً غیرقابل انتظار بود و نگرانیهای بسیاری را به وجود آورد، برخی تحلیلگران، هدف عراق را از این اقدام، وادار کردن ایران برای دست زدن به یک حمله زمینی زودرس عنوان کردند. در جریان جنگ شهرها، خسارات فراوانی به اماکن غیرنظامی وارد آمد و تعداد زیادی از مردم، به شهادت رسیدند.
تولد «الکساندر گراهام‌بل» دانشمند انگلیسی و مخترع تلفن (1847م)
الکساندر گراهام‌بل مخترع تلفن، سوم مارس 1847 در شهر ادینبورو، پایتخت اسکاتلند به دنیا آمد. وی دوران طفولیت را در آمریکا گذراند و تحصیلاتش را در زادگاه خود ادامه داد. بل سال 1871م ساکن آمریکا شد و به استادی فیزیولوژی صوتی دانشگاه بوستون رسید. فکر اصلی اختراع تلفن از اینجا شروع شد که با دیدن دستگاه سادهای شامل دو جعبه که از یک باتری برق گرفته و هنگامی که کسی در یکی از جعبهها حرف میزد، در جعبه دیگر ارتعاشاتی برمیخاست که به وسیله یک سوزن منعکس میشد، بل تشخیص داد اگر تعداد سوزنها زیاد شود، ارتعاشات صوتی به صورتی واضحتر انعکاس خواهد یافت. گراهام‌بل بالأخره، پس از مدتی کار و شنیدن سرزنش دیگران، دهم مارس 1876 با همکاری دوستش واتسون، موفق به اختراع تلفن شد و ژانویه سال بعد، آخرین تلفن بل به کار افتاد. وی همچنین آزمایشگاهی به نام «آزمایشگاه ولتا» تأسیس کرد و در آنجا اولین صفحات فونوگراف یا ضبط صوت را با موفقیت تهیه کرد. همچنین فوتوفون، وسیلهای برای انتقال گفتار به وسیله امواج نور و اُودْیومتر یا شنوایی‌سنجی و نیز فونوگراف یا دستگاه ضبط صوت از دیگر اختراعات اوست. الکساندر گراهام بل پس از عمری تلاش در راه علم و دانش، 18 آگوست سال 1922، در 75 سالگی درگذشت و در آن هنگام همه تلفنهای دنیا به احترام وی، یک دقیقه از کار افتاد.
آغاز انتفاضه مردم مسلمان عراق علیه رژیم دیکتاتوری صدام (1991 م)
پس از شکست سنگین ارتش بعث عراق در تهاجم نیروهای نظامی ائتلاف غرب به رهبری آمریکا در جریان جنگ کویت و تحریم هرگونه پرواز در عراق توسط شورای امنیت، مردم مسلمان عراق موقعیت را غنیمت شمرده و با استفاده از ضعف دولت بعث، در نواحی وسیعی از شمال تا جنوب این کشور، علیه رژیم صدام قیام کردند. در جریان این انقلاب که به دلیل تقارن آن با ایام ماه مبارک شعبان 1411 ق، به «انتفاضه شعبانیه» مشهور شد، کنترل بخش اعظم کشور به دست نیروهای مردمی افتاد و از 18 استان عراق، 14 استان، از دست حکومت بعث خارج شد. در این مدت که حدود یک ماه به طول انجامید، مردم تحت نظر مراجع حوزه علمیه بر امور نظارت داشتند و مناطق را اداره میکردند. در این هنگام، آمریکاییان و متحدانشان متوجه شدند ناخواسته، زمینههای ایجاد حکومتی مردمی و اسلامی در عراق پا گرفته و چیزی به سقوط حزب بعث نمانده است. در این حال که همه فرودگاهها و نقاط حساس نظامی و پادگانهای عراق در اختیار و زیر نظر متجاوزان غربی قرار داشت و اجازه هیچ حرکت هوایى داده نمیشد، شرایط ناگهان تغییر کرد و با اشاره آمریکا، ارتش عراق، سرکوب بدون مرز را سرلوحه کار قرار داد. مزدوران حزب بعث عراق برای قلع و قمع انقلابیون، حتی از به‌کارگیری سلاحهای شیمیایى و بمبهای خوشهای و آتشزا علیه ملت خویش نیز دریغ نکردند. در این کشتار که هیچ‌گاه از سوی دیکتاتورترین و خونآشامترین رژیمهای یک قرن اخیر نیز صورت نپذیرفته بود، صدها هزار نفر به صورت دسته‌جمعی قتل‌عام و در گورهای چندصد نفری به‌طور ناشناس دفن شدند.