حسین علوی‌زاده: وقتی آرین روبن در آگوست 2009 به بایرن پیوست، باواریایی‌ها یک تیم سطح اول در رده اروپایی نبودند و بوندس‌لیگا هم یک لیگ سرگرم کننده بود که قهرمان‌های متفاوتی را به خود می‌دید (اشتوتگارت 2007 و وولفسبورگ 2009) هر چند که برای تماشاگران داخلی بسیار مهم بود. در 5 سال بعدی، 3 فینال لیگ قهرمانان و یک جام اروپایی برای بایرن به دست آمد. سخت است که بگوییم وینگر هلندی واقعا شرایط باشگاه را عوض کرد. سخت است زیرا که بایرن هیچ‌گاه روی یک بازیکن اتکا نمی‌کند بلکه از وجود ستاره‌هایی همچون فرانک ریبری، باستین شوآین‌اشتایگر، فیلیپ لام  و مانوئل نویر یک سوپر باشگاه می‌سازد. همچنین سخت است زیرا تاریخ به ما آموخته است که با خداحافظی این ستاره‌ها تاریخ خالی نمی‌شود اما یک چیز را می‌توانیم بگوییم: بایرن قطعا آرین روبن را تغییر داده است. وینگر سرعتی بایرن تمایلی به تایید این نکته ندارد که جهان در حال حاضر بهترین حالت روبن را می‌بیند اما معتقد است که در حال حاضر بدن خود را بهتر از همیشه در کنترل دارد و احساس قدرتمند و آماده بودن می‌کند. بالاتر از همه اینها، او در زمینه دقایقی که بازی می‌کند و گل‌هایی که می‌زند، ثبات پیدا کرده است. تقریبا 2 سال است که در دوره ورزشی پرمصدومیتش بدون آسیب دیدگی بوده است. او 45 بازی در فصل
 14-2013 انجام داد؛ بیشتر از هر فصل دیگری و 17 گل به ثمر رساند که یک رکورد شخصی برای او محسوب می‌شود. برای او تیم ملی هلند هم در سال‌های 2013 و 2014 با کسب یک مقام سومی غیرمنتظره تحت هدایت لوئیس فان خال سالی پربار بوده است. برای بازیکن 31 ساله‌ای که تصور می‌شد در برنامه‌های گوآردیولا جای ویژه‌ای نداشته باشد، چندان بد نیست.روبن در مصاحبه‌ای با espnfc.com گفت: «همه چیز به تجربه برمی‌گردد. شما بدن خود را بهتر می‌شناسید. من واقعا تفاوتی نسبت به قبل در بازی‌ام انجام نمی‌دهم اما با اشخاص پزشکی اینجا مخصوصا متخصصان خوب کار می‌کنم.» یکی از دلایل اصلی که باشگاه مطمئن بود او پیشنهاد منچستریونایتد برای کار کردن دوباره با فان‌خال را رد می‌کند، کیفیت بالای تیم پزشکی باشگاه بود. اگر کسی بتواند عضله‌های روبن را از پارگی و آسیب‌دیدگی حفظ کند آن شخص هانس ویلم مولز وولفارت 72 ساله است. پسر 34 ساله او کیلیان نیز برای باشگاه شروع به کار کرده است.روبن درباره
فان‌خال می‌گوید: «من مطبوعات هلندی را دنبال می‌کنم. فکر می‌کنم فان‌خال نیاز به زمان برای ساختن دارد و بازیکنان نیاز به زمان دارند تا به او عادت کنند. او در گذشته عالی بوده است و من مطمئنم در منچستر یونایتد هم موفق خواهد بود.» فان خال در رنسانس بایرن با ایجاد یک سیستم بازی مالکانه فوتبال که بایرن امروز آن را دنبال می‌کند، عاملی کلیدی بود. این سرمربی موفق نشد ثمره میوه‌اش را بچیند اما  تیم او در کسب موفقیت بسیار خوب شد. امروز هر چیزی به غیر از حضور در فینال برلین برای بایرن به نوعی ناامیدی تلقی می‌شود. روبن می‌گوید: «هم بایرن و هم بوندس‌لیگا قدم‌هایی به سمت جلو از سال 2009 برداشته‌اند. شما می‌توانید این را در موفقیت‌های بایرن و بقیه تیم‌های آلمانی در سطح اروپا ببینید. من به این افتخار می‌کنم. افتخار می‌کنم که باشگاه چگونه در 5 سال اخیر پیشرفت کرده است. وقتی عضوی از این باشگاه باشید، باشگاه به شما حس بسیار خوبی می‌دهد.» قرار داشتن در ترکیب اصلی یکی از بهترین تیم‌های جهان، طبیعتا شانس شما برای فتح عناوین و زدن گل‌ها را افزایش می‌دهد اما برای روبن این تنها مساله نیست. او همیشه علاقه‌مند به یادگیری است. روبن می‌گوید: «صحبت کردن درباره پیشرفت برای بازیکن 31 ساله کمی عجیب است اما من فکر می‌کنم تحت هدایت گوآردیولا قدم دیگری به سمت جلو برداشته‌ام. از او تشکر می‌کنم.» انعطاف‌پذیری تاکتیکی و ترکیب‌های منسجم گوآردیولا، روبن را از نقش سنتی خود در کناره سمت راست زمین به نقش‌های مرکزی بیشتری سوق داده است. بازی کردن او در نقش مهاجم نوک در فینال جام حذفی، نظر گوآردیولا بود. فان‌خال هم از آنچه دید خوشحال شد و از او در کنار رابین فان پرسی در نوک پیکان حمله استفاده کرد. روبن درباره این موضوع می‌گوید: «من از آزادی لذت می‌برم. بازی در نقش مهاجم یا پشت مهاجم لذتبخش است. از نظر تاکتیکی، گوآردیولا یکی از بهترین مربی‌های جهان است. مخصوصا وقتی توپ را در اختیار دارید. مربی‌های زیادی هستند که از نظر دفاعی قوی هستند و تاکتیک خود را می‌دانند اما او تاکتیک هجومی را دوست دارد و درباره جاگیری در زمین به شما  مشاوره می‌دهد. تمرین کردن با او خیلی خوب است».