جواد آقایی: وقتی هدفت شد خدا و حرکت به سمت او، دیگر فرقی نمی‌کند در کدام حوزه و کدام رسانه قلم می‌زنی یا در کدام شهر و دیار قدم! مهم این است که هدف در هر شرایطی تغییر نمی‌کند. نه می‌خواهم چرب‌نویسی کنم و نه می‌خواهم غلو کنم اما «حسین جوادی» آنقدر شاخصه‌های عجیب، قابل توجه  و ارزشمند به همراه داشت که شاید همه آنها یکجا و در قالب یک خبرنگار ورزشی نگنجد و حتما برای بعضی قابل باور نیز نخواهد بود اما حقیقت است! وقتی قرار باشد از یک خبرنگار و روزنامه‌نگار ورزشی مانند «حسین جوادی» که در حوزه خود بویژه حوزه ورزش جهان به معنای واقعی کلمه حرفه‌ای درخشیده، بنویسیم طبیعتا باید از نگاه رسانه و ورزش درباره وی نوشت که فکر می‌کنم اهالی رسانه و ورزش به خوبی با عملکرد او آشنا هستند و لازم به شرح آن نیست لذا اجازه دهید از جنبه‌ای‌ دیگر به او بپردازم تا شاید بخشی از حقی را که او بر گردنم دارد، ادا کرده باشم. بی‌شک در حوزه ورزش کمتر خبرنگاری پیدا می‌شود که دغدغه کاری او مسائل ارزشی باشد! کمتر خبرنگار ورزشی یافت می شود که ورزش جهان به‌ویژه فوتبال را از منظر لایه‌های پنهان آن در راستای افشاسازی حقیقت کثیف لابی‌های صهیونیستی و اثرگذار در ورزش جهان، پردازش کند و با هدف اطلاع‌رسانی سالم و حقیقی فعالیت کند و برای رسیدن به هدف خود هیچ مانعی را بر سر راه خود نبیند. همین است که یک خبرنگار ورزشی به اسم «حسین جوادی» فکر و ذکرش می‌شود «شهید حسن باقری» و تمام دغدغه‌اش پیاده کردن زندگی آن شهید بزرگوار در قاب زندگی و کار خود می‌شود. «حسین جوادی» به معنای واقعی کلمه رسانه را سنگر می‌دید و قلم را اسلحه می‌پنداشت که بارها و بارها طرح‌هایی را بر اساس زندگی شهید باقری برای پرورش خبرنگاران ارزشی و انقلابی آماده و ارائه کرد. وقتی نیت و هدف خدایی شد، یکی مثل «حسین جوادی» می‌شود سرباز جبهه انقلاب اسلامی که سفر می‌کند تا از حقایق جامعه فوتبالی اروپا پرده بردارد، یکی هم می‌شود مثل معاون سردبیر فلان روزنامه ورزشی دولتی که با تیم ملی همراه می‌شود تا در اتریش پناهنده شود! اینجاست که هدف سرنوشت را تعیین می‌کند و نه کشور یا رسانه.