برتون استیفن لنکستر یا همان برت لنکستر در 2 نوامبر 1913 در شهر نیویورک دیده به جهان گشود. پدرش کارمند پست بود. برت در هارلم شرقی بزرگ شد و در زمان تحصیل در دبیرستان ستاره بسکتبال بود و در دیگر رشته‌ها نیز خوش می‌درخشید و به همین دلیل با بورس ورزشی در دانشگاه نیویورک ثبت نام کرد. او به ژیمناستیک نیز علاقه‌مند بود و همین امر او را به کارکردن در سیرک کشانید و مدتی در سیرک کار کرد.  در 1941 رغبت به این نوع برنامه‌ها کاهش یافت و لنکستر در یک فروشگاه بزرگ شیکاگو فروشنده و بعدها تعمیرکار یخچال شد. با پایان جنگ دوم جهانی،‌ او از اروپا به آمریکا بازگشت. روزی در آسانسور یک تهیه‌کننده تئاتر تصور کرد او بازیگر است و از او خواست تا برای یک نقش به او رجوع کند (این داستان روایت شرح‌حال‌نویسان استودیویی است). این اجرای صحنه‌ای از نمایشنامه‌ای بود به نام هیاهوی آشکار (1945) که فقط 3 هفته اجرا شد اما همین زمان اندک کافی بود تا استعدادیاب‌های هالیوود متوجه او شوند. برت لنکستر در نقش «سوئید» در برگردان سینمایی رابرت سیود ماک از قاتلان (1946) همینگوی، هالیوود را متوجه خود کرد. لنکستر پس از تثبیت موقعیتش در مقام ستاره که چندان هم طول نکشید به سرعت نشان داد که در زیر ظاهر ورزشکاری‌اش، روحی حساس وجود دارد. جان فرانکلین هایمر، کارگردان بزرگ درباره وی می‌گوید: هیچ کسی را مانند برت لنکستر در فیلم دزدان دریایی ندیدم با آن هیکل درشت بتواند چنین کارهایی را انجام دهد.  در 1948 او یکی از نخستین بازیگران سینما بود که به تهیه‌کنندگی و آن هم به‌صورت مستقل روی آورد. او به اتفاق کارگزارش هرلد هکت،‌ کمپانی هکت لنکستر را تاسیس کرد. شاید انگیزه مهم او برای این کار،‌ سرسختی‌اش در کار با کارگردانان موردنظرش بود. این سرسختی تا حدی بود که کرک داگلاس درباره‌اش زمانی گفت: «مرد سرسختی در هالیوود هست که براحتی نه می‌گوید،‌ و او « برت » است.» (این دو در 7 فیلم با یکدیگر همبازی شدند.) بعدها جیمز هیل، تهیه‌کننده نیز به آنها پیوست. برت لنکستر طی سال‌های 1950 در فیلم‌های حادثه‌ای ویژگی‌های ورزشکاری‌اش را به تصویر درآورد و در درام‌هایی چون شیبای کوچک بازمی‌گردد، از اینجا تا ابدیت،‌ خال گل سرخ و بوی خوش موفقیت بازی‌های حساس و یکدستی ارائه داد. در 1955 نخستین فیلمش را کارگردانی و در آن نقش‌آفرینی کرد. طی سال‌های 1950 کمپانی «هکت - لنکستر - هیل» فیلم‌های با ارزشی تولید کرد مانند مارتی (1955، به کارگردانی دلرت مان). در 1960 آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار بازیگر مرد سال را به خاطر المرگنتری به وی اعطا کرد. در 1963 به خاطر پرنده باز آلکاتراز برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز شد و در 1981، به خاطر آتلانتیک سیتی جایزه «داوید دی دناتلو»‌ بهترین بازیگر غیرایتالیایی‌زبان را دریافت کرد. برت لنکستر با وجود عمل قلب باز در 1983،‌ موقعیتش را با موفقیت تا سال‌های 1990 حفظ کرد. اواخر 1990 به خاطر حمله قلبی بستری شد. در سال 1997 مجله امپراتور انگلستان او را به عنوان هشتاد و پنجمین ستاره جذاب تاریخ سینما انتخاب کرد. وی در سال‌های ۱۹۵۶ و ۱۹۶۳ به عنوان پولسازترین هنرپیشه هالیوود انتخاب شد. هرچند پیشنهاد یک‌میلیون دلاری ویلیام وایلر را برای بازی در فیلم بن هور نپذیرفت. بلندی قد او 85/1 متر است ولی در فیلم ورا کروز گری کوپر از او ۵ سانتیمتر بلندتر بود و روی کلاه او را راحت می‌دید. او 3 بار به طور رسمی ازدواج کرد. اولین بار با جون ارنست در سال ۱۹۳۵ که پس از ۱۱ سال به جدایی کشیده شد و در سال ۱۹۴۶ با نورما اندرسون که تقریبا دوره زندگی آنها موفق بود و صاحب ۵ فرزند شدند (۳ دختر، ۲ پسر) و در سال ۱۹۹۱ با سوزان مارتین ازدواج کرد که تا پایان عمرش این ازدواج دوام داشت و سرانجام برت لنکستر یا همان مرد دندان ماهیچه‌ای هالیوود در ۲۰ اکتبر ۱۹۹۴روی در نقاب خاک کشید.