یورش صهیونیستها به فلسطینیان در آستانه تشکیل اسرائیل (1948م)
در روز شانزدهم آوریل 1948م، صهیونیستهای مسلح در حمله به اردوگاه سابق ارتش انگلستان در تل لیتفنسکی در فلسطین، 90 فلسطینی را کشته و تعدادی را مجروح کردند. این فاجعه زمانی روی داد که از یک طرف نیروهای انگلیسی در حال ترک پادگانها و اردوگاههای خود و بازگشت به میهنشان بودند و از طرف دیگر صهیونیستها عملیات کشتار فلسطینیهای بیگناه را با هدف تشکیل دولت نامشروع صهیونیستی تشدید کرده بودند. نتیجه این اقدامات هماهنگ انگلیسیها و صهیونیستها علیه مسلمانان فلسطینی، قتلعام و آوارگی تعداد زیادی از آنان و اعلام موجودیت رژیم اشغالگر قدس در یک ماه بعد بود.
آغاز تهاجم ترکهای عثمانی علیه امپراتوری روم شرقی (1453م)
امپراتوری روم شرقی یا بیزانس با تقسیم امپراتوری روم باستان در اواخر قرن چهارم میلادی شکل گرفت. حدود جغرافیایى این امپراتوری متغیر بوده اما میتوان شبهجزیره بالکان و آسیای صغیر را قسمت عمده آن دانست. این امپراتوری در مدت عمر هزار سالهاش با مهاجمان خارجی مانند بلغارها، اسلاوها، ترکها، اعراب و ایرانیان مواجه بوده است. اولین امپراتور بیزانس در سال 395م به سلطنت رسید و پس از وی حدود 80 نفر در این مسند قرار گرفتند. در قرون پایانی، این امپراتوری با تهاجم ترکهای عثمانی مواجه بود اما همچنان به مقاومت خود ادامه میداد و اگرچه از دولتهای اروپایى کمک طلبید اما این درخواست کمک، بیپاسخ ماند. سرانجام در دوره کُنستانتین یازدهم، شهر قسطنطنیه توسط سلطان محمد فاتح پادشاه عثمانی و ارتش وی تصرف شد. سلطان عثمانی که 2 سال قبل از آن به حکومت رسیده بود با تدارک لشکری عظیم و نیز تهیه تجهیزات جنگی و از جمله توپهایی با گلوله نیم تنی، در 16 آوریل 1453م حمله خود را آغاز کرد و در روز 29 مه آن سال تهاجم نهایی را عملی کرد. در جریان این حمله امپراتور روم کشته شد و شهر به تصرف ترکها درآمد و امپراتوری روم شرقی سقوط کرد. تاریخنگاران این مقطع را آغاز «عصر جدید» میدانند.
مصطلح شدن عبارت «جنگ سرد» بین بلوک شرق و غرب (1947م)
پس از جنگ جهانی دوم، بر سر مسائلی چون سرنوشت آلمان، اروپای خاوری و حکومت این کشورها و... اختلافاتی بین امریکا و همپیمانانش با شوروی پدید آمد که باعث جنگ تبلیغاتی وسیعی علیه یکدیگر شد. این جنگ رسانهای و تبلیغاتی در نهایت توسط برنارد باروک، سیاستمدار آمریکایى بهعنوان جنگ سرد مطرح شد و این واژه از این زمان برای توصیف روابط شرق و غرب وارد فرهنگ سیاسی جهان شد. به بیان دیگر جنگ سرد اصطلاحی است که نخستین بار درباره جنگ روانی و تبلیغاتی بین شوروی و کشورهای کمونیست از یک طرف و کشورهای بلوک غرب از سوی دیگر به کار برده شد. در این جنگ، کشورهای متخاصم به جای توسل به زور و اقدام به جنگ، به تبلیغات و عملیات ایذایى علیه یکدیگر اکتفا میکنند. در جنگ سرد همچنین حالت کشمکش دو کشور که هر یک میکوشد خود را قوی و کشور مقابل را ضعیف نشان دهد به وفور دیده میشود. در این میان، کشورهای بلوک شرق و غرب، پیمانهای متعددی علیه هم منعقد کردند که انعقاد پیمانهای ناتو، سیتو و پیمانهای دوجانبه آمریکا با کشورهای جهان سوم به منظور قرنطینه و محاصره بلوک کمونیست، و نیز پیمان ورشو در شرق، از جمله عوارض و جنبههای دیگر جنگ سرد به شمار میآیند. نخستین دوره جنگ سرد از سالهای 1946 تا 1962م ادامه داشت و با مرگ رهبران پیشین آمریکا و شوروی، دوره تازه جنگ سرد تا اوایل دهه 1990م نیز ادامه یافت. به طور کلی ویژگیهای جنگ سرد عبارت است از: آمادهسازی نیروهای نظامی دو طرف و مسلح شدن به سلاحهای هستهای، مبارزه تبلیغاتی بسیار فشرده در دو طرف، عدم انجام هیچ گفتوگوی موفقیتآمیز بین طرفین و سرایت کشاکش کمونیسم و سرمایهداری به جهان سوم.