گروه بین‌الملل: زبان‌شناس بزرگ آمریکایی زبان سرخش را همچنان علیه حاکمان کشور خودش به کار می‌بندد. «نوآم چامسکی» که اخیرا حملات ضدسلطه‌اش را در توری از رسانه‌های مستقل یا نیمه‌مستقل اروپایی شدت بخشیده است، در آخرین مصاحبه به مخالفت با سیاست‌های مداخله‌جویانه آمریکا در برنامه هسته‌ای ایران می‌پردازد و از نظام حاکم بر جامعه بین‌الملل انتقاد می‌کند. زبان‌شناس، نظریه‌پرداز و تحلیلگر سیاسی یهودی اما ضدصهیونیست به راشا تودی می‌گوید: «آنچه به عنوان جامعه بین‌الملل شناخته می‌شود عبارت است از آمریکا و هر کسی که بر حسب تصادف با این کشور موافق است. به عنوان مثال، مساله حق ایران برای پیشبرد سیاست‌های هسته‌ای‌اش را در نظر بگیرید. دیدگاه مرسوم این است که جامعه بین‌الملل با آن مخالفت می‌کند. جامعه بین‌الملل کیست؟ کسانی که آمریکا آنها را تعیین می‌کند». در این گفت‌وگو که نسیم آن را منتشر کرده، این دانشمند اجتماعی و استاد دانشگاه ام‌آی‌تی، سیاست‌های رسانه‌های آمریکا برای ارائه تصاویر غیرواقعی از ایران را هم به باد انتقاد می‌گیرد و با اشاره به مقاله روزنامه نیویورک‌تایمز با موضوع «دلایل عدم اعتماد به ایران» ادعاهای مربوط به اقدامات بی‌ثبات‌کننده ایران در یمن را واهی می‌داند. مقامات کشورهای غربی و از جمله آمریکا، ایران را به پیگیری سیاست‌های توسعه‌طلبانه در خاورمیانه و بی‌ثبات کردن کشورهای منطقه از جمله یمن متهم می‌کنند. این در حالی است که این مقامات حمایت اطلاعاتی و لجستیکی خود را از تجاوز نظامی عربستان به یمن اعلام کرده‌اند. منابع اطلاعاتی آمریکا و اروپا چند روز پیش به شرط عدم افشای نام به خبرگزاری بلومبرگ گفتند اظهارات رسمی مقامات غربی و عربستان سعودی درباره نقش اقدامات بی‌ثبات‌کننده ایران در یمن با واقعیت فاصله دارد. چامسکی هم در این باره تاکید دارد: «جالب‌ترین آنها این اتهام است که ایران در حال بی‌ثبات کردن خاورمیانه است چرا که دارد از شبه‌نظامیانی حمایت می‌کند که سربازان آمریکایی در عراق را کشته‌اند». بعد مقایسه‌ای بی‌سابقه میان رسانه‌های آلمان نازی و رسانه‌های امروز آمریکا انجام می‌دهد: « مثل این است که رسانه‌های آلمان نازی در سال ۱۹۴۳ انگلستان را به خاطر حمایت از پارتیزان‌هایی که سربازان آلمان را می‌کشتند به بی‌ثبات کردن اروپا متهم می‌کردند. به عبارت دیگر، فرض بر این است که وقتی آمریکا حمله می‌کند، 200 هزار نفر را می‌کشد، یک کشور را تخریب می‌کند، درگیری‌های قومی‌ای ایجاد می‌کند که اکنون در حال تجزیه عراق و منطقه هستند، اسمش ایجاد ثبات است. اگر کسی در برابر آن مقاومت کند، اسمش می‌شود، بی‌ثبات‌سازی».