سناتور اد رویس: خطوط توافق هسته‌ای با ایران، مشخص شده است. متاسفانه به نظر می‌رسد باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا بر سر میز مذاکره با ایران بسیاری چیزها را در رابطه با این کشور حامی تروریسم فراموش کرده است از جمله اینکه دلیل آمدن ایران بر سر میز مذاکره، تحریم‌های اعمال‌شده بر این کشور توسط کنگره آمریکا بود. در حقیقت، واقعیت این است که اوباما یک اهرم بسیار مهم در توافق هسته‌ای با ایران را کنار گذاشته است و من نگرانم ما این اهرم را به طور کلی از دست بدهیم.
آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر عالی ایران که با کاهش شدید منابع مالی و سقوط قیمت نفت مواجه است، به طور کم‌سابقه‌ای به دولت خود اجازه داد با آمریکا یا همان شیطان بزرگ، وارد چانه‌زنی شده و مذاکره کند ولی تنها تحریم‌های اروپایی و آمریکایی بود که ایران را به یک بن‌بست در مسیر هسته‌ای خود رساند و اکنون اوباما برای تهران، راه خروج از این بن‌بست را فراهم می‌کند. برای آیت‌الله خامنه‌ای چارچوب توافق لوزان، برد- برد به نظر می‌رسد. او هم تاسیسات هسته‌ای خود را نگاه داشته و هم بر اثر کاهش تحریم‌ها، میلیاردها دلار به دست آورده است. کنگره یک استراتژی بهتری را پیشنهاد داد؛ زمانی که یک مقام ارشد دموکرات در کمیته روابط خارجی آمریکا به نام «الیوت انگل» و من لایحه‌ای برای اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ایران ارائه دادیم اما متاسفانه این لایحه که در مجلس نمایندگان با 400 رأی در مقابل 20 رأی تصویب شده بود، سال گذشته در سنا مسدود شد. در حالی که این لایحه گزینه‌های آیت‌الله را سخت‌تر می‌کرد و آن این بود که یا باید همه برنامه تسلیحات هسته‌ای را به طور کامل برچیند یا اینکه شاهد فروپاشی اقتصاد این کشور باشد.
اوباما یک بار در سال 2012، موضع سرسختانه‌ای اتخاذ کرد و گفت ما توافقی را خواهیم پذیرفت که در آن ایران به همه برنامه‌های هسته‌ای خود پایان دهد. این خیلی ساده و کاملا قابل فهم است.
اما توافق اعلام‌شده در لوزان مؤید اظهارات اوباما نیست. مذاکرات بین ایران و آمریکا، روسیه، چین، انگلیس، فرانسه و آلمان در چارچوب توافق به این نتیجه رسید که ایران می‌تواند برنامه غنی‌سازی اورانیوم خود را حفظ کند، هزاران سانتریفیوژ این کشور فعال باشد و به برنامه توسعه و تحقیق فناوری‌های هسته‌ای ادامه دهد. این توافقی که در حال حاضر روی میز است، میلیاردها دلار پول بلوکه‌شده ایران در نتیجه تحریم‌ها را آزاد و صندوق بزرگ‌ترین دولت حامی تروریسم با پادگان‌هایی در سوریه، عراق، یمن و لبنان را پر از پول خواهد کرد.
در همین حال، محدودیت‌های سختگیرانه بر برنامه هسته‌ای ایران، مدت 10 سال معتبر خواهد بود و بعد از آن منقضی خواهد شد. با وجود اینکه اوباما نامه‌ای از 367 عضو
کنگره ـ هم دموکرات‌ها و هم جمهوریخواهان ـ دریافت کرد که در آن ما اصرار کرده بودیم محدودیت‌های قابل تصدیق و تایید برای برنامه هسته‌ای ایران باید چندین دهه طول بکشد، رئیس‌جمهور آمریکا با حداکثر 13، 14 یا 15 سال موافقت کرده است و آنها تا آن زمان سانتریفیوژهایی با سرعت بسیار بالا برای غنی‌سازی اورانیوم به دست آورده‌اند و آن وقت، زمان گریز هسته‌ای ایران به کمتر از صفر خواهد رسید.
اما بدتر از همه این امتیازات داده‌شده، بدترین مساله نگران‌کننده در توافق هسته‌ای دوم آوریل / سیزدهم فروردین، این است که این توافق، فاقد پادمان‌های سختگیرانه برای بازداشتن ایران از تقلب است. سوال کلیدی این است که آیا بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اجازه دارند بدون هشدار از اماکن نظامی ایران دیدن کنند؟ از آنجا که بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نمی‌توانند هر زمان که خواستند به هر جا که خواستند در ایران سر بزنند، ایران می‌تواند مخفیانه بمب اتم بسازد.
این کار پیش از این هم انجام شده است. سال 1994 را به یاد آورید. در آن زمان «بیل کلینتون»، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا به ما گفت: توافقی با کره‌شمالی منعقد کرده است که آمریکا، شبه‌جزیره کره و همه جهان را امن‌تر می‌سازد». اظهارات کلینتون بسیار شبیه اظهارات «جان کری»، وزیر خارجه فعلی آمریکا بود. کلینتون در آن زمان متعهد شد توافق با کره‌شمالی بر مبنای اعتماد نیست بلکه توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی انجام خواهد شد. 12 سال بعد از دادن این همه تضمین، کره‌شمالی، اولین بمب اتم خود را آزمایش کرد. ایران هم به آسانی می‌تواند همین مسیر را طی کند اما ما نمی‌توانیم در آینده روی شانس و بخت و اقبال تکیه کنیم، بویژه اینکه بهترین پیش‌بینی برای رفتار آینده ایران را می‌توان از رفتار گذشته این کشور بین سال‌های 2004 تا 2009 دریافت، یعنی زمانی که دولت ایران تاسیسات فردو با تعداد بسیار زیادی سانتریفیوژ را زیر کوه‌هایی در عمق بیابان در ایران ساخت. جهان خوش‌شانس بود که سرویس‌های اطلاعاتی غرب، این فریبکاری تهران را کشف کردند.
اما ما نمی‌توانیم در آینده روی شانس و بخت و اقبال تکیه کنیم، بویژه اینکه ایران هنوز تاریخ اقدامات احتمالا نظامی هسته‌ای خود در گذشته را روشن نکرده است و هنوز از دادن پاسخ به سوالات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی طفره می‌رود.
بیایید فراموش نکنیم کارهایی را که ایران در حال انجام آن است، در حالی که همزمان در حال چانه‌زنی با آمریکا و شرکای آن درباره برنامه هسته‌ای خود است. ایران در حالی که چهره دوستانه و خندانی از خود به جهانیان نشان می‌دهد، همزمان به بشار اسد، رئیس‌جمهوری سوریه کمک می‌کند، به آموزش و تامین مالی گروه حزب‌الله مشغول است که هدف آن نابود کردن اسرائیل است و از حوثی‌ها حمایت می‌کند که یک جنگ داخلی در یمن به راه انداخته و دولت این کشور و یکی از شرکای قابل اطمینان آمریکا در مبارزه با تروریسم در منطقه را از قدرت ساقط کرده‌اند.
پایگاه اینترنتی سی‌ان‌ان