مایکل لدین: چرا بسیاری از کارشناسان از اینکه توافقی با ایران حاصل نشده متعجب شدهاند؟ مطمئنا این امر نه به دلیل عدم تمایل مذاکرهکنندگان غربی برای مصالحه با روحانیون است بلکه آنها بسیار مشتاق مصالحه هستند تا حدی که بسیاری از خواستههایشان را برای رسیدن به توافق کنار گذاشتند. این تعجب نشان میدهد ما ماهیت رژیم ایران را درک نکردهایم. اشتباه اصلی ما این است که فکر میکنیم پیشنهاد اتحاد استراتژیک و دست دوستی که رئیسجمهور اوباما دراز کرده برای ایران جذابیت دارد. اما اینطور نیست! آیتالله علی خامنهای، رهبر عالی ایران نمیخواهد توافقی با ما امضا کند، او میخواهد ما را نابود کند. وقتی او به ما «شیطان بزرگ» میگوید و شعار «مرگ بر آمریکا» سر میدهد، منظورش همین است. او
[آیتالله خامنهای] میخواهد در تاریخ اسلام مردی باشد که آمریکا را شکست داده نه فردی که با شیطان توافق امضا کرده است. او میخواهد ما تسلیم شویم و نمیخواهد با اوباما دوست یا شریک شود. رژیم ایران اکنون هم پول زیادی در دست دارد که آن را برای مواردی که برایش مهم است هزینه میکند، از مسائل هستهای گرفته تا عملیات اعزام نیرو به عراق، سوریه، لبنان و یمن؛ از حمایت و آموزش نیروهای حزبالله، حماس و جهاد اسلامی گرفته تا تهیه سلاح برای نیروی قدس سپاه. آنها مطمئنا تحریمها را دوست ندارند. اوضاع اقتصادی در این کشور بهم ریخته است (بانکها ورشکسته شدهاند، واردات مواد غذایی به دلیل اینکه فروشندگان خارجی نمیتوانند پول خود را دریافت کنند با مشکل مواجه است، قیمتها رو به افزایش است بهعنوان مثال قیمت مرغ در 6 هفته پیش و از قبل از آغاز سال نو 30 درصد افزایش یافت) بنابراین آنها خواهان پایان تحریمها بهطور کامل و فوری هستند اما آنطور که اغلب ادعا میشود این امر دلیل اصلی حضور آنها در مذاکرات نبوده است. چرا آنها مذاکره را قبول کردند؟ چون حسن روحانی، رئیسجمهور ایران و محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه این کشور، [آیتالله] خامنهای را متقاعد کردند آمریکا شدیدا در پی توافق است، خطری در مورد اقدام نظامی آمریکا وجود ندارد و ایران میتواند بدون اینکه امتیاز مهمی بدهد از آمریکا امتیاز بگیرد. تا اینجا به نظر میرسد تحلیل خوبی باشد. آنها هیچ بخشی از برنامه هستهای را تعطیل نکردهاند و ما هر ماهه مبلغی از پولهای مسدودشده آنها را برمیگردانیم. وقتی آیتالله هر آن چیزی را که میخواهد میتواند به دست بیاورد چرا باید امتیاز بدهد؟ رویکرد [آیتالله] خامنهای در ایران منحصر به فرد نیست. در حال حاضر کوبا و قبلا کرهشمالی هم همین بازی را کردهاند. وانمود به توافق میکنند، خواستار امتیازهای بیشتر و بیشتر از آمریکا میشوند، سود میبرند، به برنامههایشان ادامه میدهند و از تروریستها و تولید تسلیحات جدید حمایت میکنند. اگر میخواهید در آینده متعجب نشوید به مذاکرات بهعنوان بخشی از جنگ ایران علیه ما فکر کنید نه مانند آنچه بسیاری از کارشناسان آن را گامی در مسیر آشتی میدانند. اگر سران ما میخواهند در آینده دچار ناراحتی و عذاب نشوند، باید متوجه این موضوع باشند: ما دشمنانی داریم که نمیخواهند دستی که از سوی ما دراز شده است را بگیرند بلکه میخواهند این دست را قطع کنند.
پایگاه اینترنتی هیل