سیوهشتمین جلسه سینما روایت با اکران و بررسی مستند
«چشم در برابر چشم » برگزار شد. در جلسه
نقد و بررسی «چشم در برابر چشم» سیدمحمدعلی صدرینیا نویسنده و کارگردان این مستند، محمدرضا شرفالدین رئیس انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس و رسول شادمانی کارشناس و مجری برنامه حضور داشتند.
صف کشیدن 80 دانشگاه برای اکران مستند
در ابتدای جلسه نقد و بررسی فیلم مستند «چشم در برابر چشم» رسول شادمانی با بیان اینکه تاکنون 81 دانشگاه کشور برای اکران این مستند اعلام آمادگی و 30 دانشگاه آن را اکران کردهاند، مستند «چشم در برابر چشم» را اثری مهم در پرداختن به معضلی اجتماعی دانست و از صدرینیا خواست درباره ساخت مستند توضیحاتی را ارائه کند. کارگردان مستند«چشم در برابر چشم» بار اشاره به اینکه بعد از 4 مورد اسیدپاشی در شهر اصفهان هنوز مشخص نیست چه شخص یا اشخاصی پشت آن حضور داشتند، گفت: فضای جامعه در آن زمان ملتهب شده بود و خبر این اسیدپاشی از اصفهان فراتر رفت به طوری که حتی خیلیها جرات نمیکردند از خانه بیرون بیایند و عدهای هم شروع کردند برای شوخی روی خانمها آب پاشیدن. در آن زمان برخی از رسانهها به ملتهب کردن فضا دامن میزدند و یکسری تناقضها را به وجود میآوردند. رسانههای خارجی نیز به این فضای پارادوکسیکال کمک میکردند. هدف تیم سازنده مستند این بود که کمک کند تا دیگر چنین اتفاقی نیفتد.
قصاص باعث حیات جامعه است
محمدرضا شرفالدین نیز با بیان اینکه فیلم به موضوع قصاص میپردازد، گفت: قصاص دستوری قرآنی است و همان طور که در خود قرآن اشاره شده است در قصاص حیات وجود دارد. همانطور که امام خمینی (ره) میفرماید همه آنچه را که در قرآن هست باید پذیرفت؛ همه دستورات قرآنی موجب حیات انسان هستند. شرفالدین با بیان اینکه حیات و زندگی بالاترین هدیه به انسان است، گفت: باید جامعهشناسان درباره اینکه چرا قصاص باعث حیات در جامعه میشود بحث کنند. رئیس انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس با تاکید بر اینکه نباید معضلات اجتماعی را با دید سیاسی نگاه کرد از برخورد برخی از رسانهها با موضوع اسیدپاشی در اصفهان گلایه کرد و گفت: باید دو اصل را مورد توجه قرار دهیم؛ اول آنکه قصاص اصل پسندیده و بسیار محترمی است، دوم اینکه اسیدپاشی بهعنوان معضلی اجتماعی نه از سوی مطبوعات بلکه از سوی جامعهشناسان مورد بررسی قرار گیرد و نتایج آن در اختیار جامعه و هنرمندان قرار گیرد تا براساس آن فیلم ساخته شود.
اسیدپاشی برخی رسانهها روی امنیت اخلاقی جامعه
شادمانی، کارشناس برنامه یکی از ایراداتی را که در مستند «چشم در برابر چشم» دیده میشود عدم استفاده از کارشناسان مذهبی و حقوقی در پرداختن به موضوع قصاص دانست و گفت: در صورت استفاده از نظرات این کارشناسان قطعا بیننده اطلاعات بهتری در این زمینه به دست میآورد. صدرینیا، کارگردان کار نیز گفت: ما چند سناریو برای کار داشتیم که یکی از آنها پرداختن به موضوع اسیدپاشی در اصفهان بود که به دلیل فضای امنیتی اجازه چنین کاری به ما داده نشد، بنابراین به دنبال سناریوی دیگری رفتیم و به موضوع اسیدپاشی روی خانم آمنه بهرامی در سال 83 و اسیدپاشی اصفهان در سال 93 پرداختیم. در آن زمان لایحه امر به معروف و نهی از منکر هم در مجلس مطرح شده بود و برخی از رسانهها با نگاه سیاسی به مسائل اجتماعی تلاش داشتند قصاص و امر به معروف را سیاسی کنند که تحلیلهای غلطی داشتند. ماجرای اسیدپاشی در اصفهان نکته مهمی داشت که برخی از رسانهها میگفتند این کار برای امر به معروف و نهی از منکر است. بحث ما این بود که چرا این رسانهها چنین ادعایی را مطرح میکنند؟ به نظرم در آن زمان دو اسیدپاشی رخ داد؛ ابتدا اسیدپاشی روی دختران و دومی اسیدپاشی رسانهای روی امنیت اخلاقی جامعه.
رسانههای بیگانه مانند مگس هستند
عباس کریمی با تاکید بر اینکه حادثه اصفهان جنایتی سازماندهیشده بوده که در پشت آن اهداف سیاسی قرار داشت، گفت: جریان خانم بهرامی یک جنایت فردی است و نباید با ارتباط برقرار کردن میان آن و حادثه اصفهان دچار اشتباه شویم. اولی جنایتی با انگیزه شخصی است و دومی اقدامی برنامهریزی شده.
محمدرضا شرفالدین از سازندگان این مستند برای پرداختن به بحث رسانههای بیگانه و رسانههای همسو با آنها در داخل کشور تشکر کرد و آن را بحثی اساسی دانست. شرفالدین افزود: رسانههای بیگانه مانند مگس عمل میکنند که روی زخم و دملهای چرکی مینشینند و از آن تغذیه میکنند و از علوم ارتباطات برای تخریب چهره یا بالا بردن چهرهای دیگر استفاده میکنند.