مورتیمر زوکرمن: اوباما در مذاکرات با ایران به دنبال رنگین‌کمان بوده است. وی وعده‌های رؤسای جمهوری هر دو حزب [آمریکا] به جهان متمدن طی دهه‌ها را رها کرده است. وی با تاکید مکرر بر اینکه آمریکا هرگز به ایران انقلابی اجازه نخواهد داد سلاح‌های هسته‌ای به دست آورد که مسابقه تسلیحاتی جدیدی را تضمین خواهد کرد، ملت آمریکا را گمراه کرده است. در حقیقت یک مسابقه تسلیحاتی پیش‌تر آغاز شده است. گزارش‌های موثق حاکی است پاکستان برای ارسال یک بسته اتمی به عربستان سعودی آماده است. عربستان سنی مخالف خرابکاری ایران شیعی در سراسر منطقه است اما تهران همچنین فراتر از خطوط مذهبی فعالیت می‌کند. با آنکه حماس سنی است، ایران میلیون‌ها دلار برای این گروه تروریستی ارسال کرده است. حماس کنترل غزه را در دست دارد تا شبکه تونل‌ها را که ارتش اسرائیل در تابستان گذشته تخریب کرد بازسازی کند. سخنان اخیر ارنست مونیز، وزیر انرژی اوباما که طرف مذاکرات بوده است نشان می‌دهد اوباما تا چه حد آماده است رؤیای مذاکرات را دنبال کند. رئیس‌جمهور در سال 2013 با این کلمات سوالاتی را درباره توانایی ایران در تولید سلاح‌های هسته‌ای پاسخ داد: «ارزیابی ما همچنان یک‌سال یا بیشتر است و در واقع، ارزیابی ما احتمالا محافظه‌کارانه‌تر از ارزیابی‌های دستگاه‌های اطلاعاتی اسرائیل است». اما مونیز داستان دیگری به خبرنگاران بلومبرگ گفت: «سانتریفیوژها در حال حاضر می‌چرخند. یعنی آنها با 9400 سانتریفیوژ از حدود 19 هزار سانتریفیوژ غنی‌سازی می‌کنند. زمان بسیار کمی برای پیشرفت باقی مانده است؛ 3-2 ماه». [خبرنگار پرسید:] دولت [آمریکا] چه مدت است این دیدگاه را دارد؟ مونیز پاسخ داد: «مدتی هست». گزارش بلومبرگ می‌گوید: «چندین سال».  این اظهارات به طور شگفت‌انگیز حساب‌نشده مبتنی بر اطلاعاتی است که ظاهرا در اول آوریل/ 12 فروردین از طبقه‌بندی خارج شده است. اوباما چه می‌کند؟ چرا در سال 2013 وقتی می‌دانست در حال گمراه کردن است، اطمینان می‌داد؟ آیا خارج کردن [مدارک] از طبقه‌بندی با هدف ایجاد احساس دروغین فوریت صورت گرفت؟
وضعیت امروز ما را با شروطی که اوباما 2 سال پیش وضع کرد مقایسه کنید. اوباما با اشاره به حسن روحانی رئیس‌جمهور جدید و خنده‌روی ایران گفت: «اگر در حقیقت وی بتواند طرحی معتبر ارائه کند که بگوید ایران به دنبال انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز است و ما [ایرانی‌ها] به دنبال سلاح‌های هسته‌ای نیستیم و می‌خواهیم بخشی از یک ساختار تاییدشده بین‌المللی باشیم به‌طوری که همه دیگر کشورهای جهان بدانند آنها به دنبال سلاح‌های هسته‌ای نیستند، آنگاه در حقیقت آنها می‌توانند روابط و اقتصادشان را بهبود بخشند و ما باید این مساله را آزمایش کنیم». ما اینجا در پایان رنگین‌کمان هستیم و به نظر می‌رسد می‌خواهیم توانایی هسته‌ای به ایران بدهیم، کشوری که ما آن را تهدیدی عمده می‌دانیم. جای تعجب نیست که عربستان سعودی و مصر بر توسعه توانایی‌های هسته‌ای مشابه اصرار می‌ورزند. متحدان سنتی آمریکا به این نتیجه رسیده‌اند که آمریکا همکاری موقت ایران را با موافقت با سلطه نهایی این کشور معاوضه کرده است. تحریم‌هایی که ایران را به پای میز مذاکره کشاند، سال‌ها طول کشید تا وضع شود. این تحریم‌ها توانایی ایران را در تجارت در بازار جهانی مختل کرد. ممنوعیت معاملات بانکی بویژه تاثیری فلج‌کننده داشته است چون شرکت‌های بین‌المللی برای به دست آوردن چند دلار در ایران، خطر قرار گرفتن در فهرست‌های سیاه آمریکا و اتحادیه اروپایی را به جان نمی‌خرند. بسیاری از کسانی که این مشکل را بررسی کرده‌اند، معتقدند اگر تحریم‌ها باقی بماند تهران را تحت فشار قرار خواهد داد و امتیازات بیشتری از آن خواهد گرفت.  به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور اوباما عمدا رفتار خصمانه ایران و نفوذ فزاینده‌اش در بیروت، دمشق، بغداد و صنعا را نادیده می‌گیرد. ایران رها از تحریم‌ها ممکن است حتی تهاجمی‌تر شود. هیچ رنگین‌کمانی در پیش نیست، بلکه تنها ابرهای تهدیدکننده در پیش است.
وال‌استریت ژورنال