گروه بین‌الملل: پس از شمارش نهایی آرای انتخابات سراسری روز پنجشنبه، حالا قربانیان زلزله انتخاباتی بریتانیا مشخص شده‌اند. قطعا بزرگ‌ترین قربانی این انتخابات سیستم دوحزبی قدرت بود. با فاصله گرفتن آرای محافظه‌کاران از حزب کارگر که بشدت دچار ریزش آرا شده است، می‌توان گفت این اپوزیسیون سنتی که عملا بخشی از سیستم دو قطب وست‌مینستر شده بود، رفته‌رفته در حال حل شدن در احزاب منتقد و مخالف در حال خیزش است به‌طوری که باید منتظر ظهور یک قطب سوم در معادلات قدرت جزیره بود.
این زلزله انتخاباتی چنان شدید بود که حتی پیش از آنکه دیوید کامرون، رهبر محافظه‌کاران ظهر جمعه برای دریافت حکم تمدید 5ساله دوران نخست‌وزیری‌اش در کاخ باکینگهام با ملکه دیدار کند، همه رقبای اصلی او در انگلستان استعفا کرده بودند. اد میلیبند، رهبر حزب کارگر که اصلی‌ترین رقیب کامرون به شمار می‌رفت با ناامیدکننده خواندن نتایج انتخابات اعتراف کرد که نه تنها حزبش در انگلیس موفق عمل نکرده بلکه در اسکاتلند نیز رشد ملی‌گرایی باعث شکست او شده است. گفته می‌شود هریت هارمن به‌عنوان رهبر جدید حزب کارگر معرفی شده است.
اما قربانیان زلزله بزرگ به همین جا ختم نشدند و رهبران 3 حزب سراسری بزرگ دیگر بریتانیا یعنی نیک کلک رهبر حزب لیبرال - دموکرات، نایجل فاراژ رهبر حزب استقلال (یوکیپ) و ناتالی بنت رهبر حزب سبز نیز تا صبح شنبه استعفای خود را اعلام کرده بودند. با پایان شمارش آرا، حزب محافظه‌کار به رهبری دیوید کامرون با کسب ۳۳۱ کرسی اکثریت قاطع آرا را کسب کرد و می‌تواند بدون نیاز به ائتلاف دوباره با حزب شکست‌خورده لیبرال - دموکرات دولت جدید را تشکیل دهد اما برای نخستین‌بار کابینه انگلیس از طریق شبکه اجتماعی مدیریت شد و کامرون در چند پیام متوالی نام 4 وزیر مهم خود که در کابینه جدید ابقا خواهند شد را روی صفحه توئیترش افشا کرد که از آن جمله‌اند جورج اوزبورن وزیر دارایی، فیلیپ هاموند در مقام وزارت خارجه و مایکل فالون وزیر دفاع. به گفته تحلیلگران با توجه به پیروزی غیرقابل پیش‌بینی محافظه‌کاران شاید دیوید کامرون تاریخ برگزاری همه‌پرسی خروج از اروپا را زودتر از موعد برگزار کند.
چرخش سیاسی بزرگ
الکس سلموند، رهبر سابق حزب ملی اسکاتلند چرخش آرا به سوی این حزب را بزرگ‌ترین چرخش در صحنه سیاسی بریتانیا از نیمه اول قرن نوزدهم خوانده است. با وجود آنکه همه‌پرسی استقلال اسکاتلند از بریتانیا اواخر تابستان گذشته رای نیاورد، موفقیت حزب ملی اسکاتلند در این انتخابات، فشار برای برگزاری یک همه‌پرسی دیگر را افزایش می‌دهد. آنها که خواهان استقلال از بریتانیا هستند در این انتخابات پیروزی چشمگیری به دست آورده و موفق شده‌اند تقریبا همه کرسی‌های اسکاتلند (56 از 59) را به خود اختصاص دهند، کرسی‌هایی که تاکنون به‌طور سنتی عمدتا در اختیار حزب کارگر بود. نیکلا استرجن، رهبر حزب ملی اسکاتلند پس از این پیروزی گفت: «به نظر من اتفاق تاریخی یکی از کلماتی است که اغلب مورد استفاده قرار می‌گیرد اما در شرایط کنونی حتی نمی‌دانم این لغت می‌تواند بیانگر اهمیت آنچه رخ داده است باشد یا خیر. ورق سیاست در اسکاتلند برگشته است. این یک نتیجه بسیار بزرگ بود. شاهد نوساناتی بودیم که هیچ‌گاه در تاریخ سیاست وست‌مینستر رخ نداده بود. این نشان‌دهنده یک خواست آشکار برای تغییر در اسکاتلند است و این خواستی بسیار قدرتمند است که صدای اسکاتلند بلند‌تر شنیده شود و این وظیفه ۵۶ عضو حزب است که راهی مجلس عوام می‌شوند».
شورش شجاع‌دل‌ها
از زمان برگزاری همه‌پرسی استقلال اسکاتلند که نتیجه آن ماندن در بریتانیا بود، حمایت از حزب ملی اسکاتلند در این بخش از بریتانیا افزایش یافته است. نظام انتخاباتی بریتانیا مبتنی بر اکثریت نسبی است. در هر حوزه انتخاباتی، نامزدی که بیش از رقبایش رأی آورده باشد یک کرسی به دست می‌آورد و نماینده پارلمان می‌شود. این نامزد لازم نیست اکثریت مطلق آرای مردم را کسب کند. تفسیر نتایج انتخابات سراسری انگلیس در منطقه اسکاتلند متأثر از پیچیدگی‌های ذاتی منطقه است. اصل ماجرا به همه‌پرسی استقلال اسکاتلند در سال 2014
(شهریور‌ماه سال 1393) بازمی‌گردد. در آن زمان، طرفداران اتحاد با انگلیس توانستند با کسب
54 درصد آرا به پیروزی دست پیدا کنند. به این ترتیب اسکاتلند همچنان در اتحاد با انگلیس باقی ماند. اما هنوز چند روز بیشتر از این ماجرا نگذشته بود که کارشکنی‌های حزب محافظه‌کار در قبال وعده‌هایی که به ساکنان اسکاتلند داده بود آغاز شد. از سوی دیگر، پرونده تقلب گسترده در همه‌پرسی صورت‌گرفته در شهر گلاسکو مبهم باقی ماند. در چنین شرایطی شرکت‌کنندگان در همه‌پرسی (حتی بسیاری از آنها که به اتحاد با انگلیس رأی داده بودند) نسبت به استفاده ابزاری 2 حزب محافظه‌کار و کارگر و وعده‌های دروغین دیوید کامرون و حتی اد میلیبند نسبت به خود آگاه شدند. «خشم از 2 حزب اصلی انگلیس» از همان زمان میان ساکنان اسکاتلند نهادینه شد. با این حال مجال و فرصتی جهت بروز این خشم عمومی و گسترده وجود نداشت. سرانجام زمان برگزاری انتخابات سراسری انگلیس رسید، جایی که ساکنان اسکاتلند درصدد انتقام‌گیری گسترده از 2 حزب سنتی و فریبکار انگلیسی بودند. کسب 56 کرسی از 59 کرسی شجاع‌دل‌های اسکاتلندی نشان از فوران خشمی است که به‌مدت 8 ماه میان آنها مستتر بود. این نتایج نشان می‌دهد که رأی اکثریت کسانی که در همه‌پرسی سال گذشته به اتحاد اسکاتلند و انگلیس رأی داده بودند تغییر یافته است. راه‌اندازی دوباره کمپین استقلال اسکاتلند و فشار ساکنان و نمایندگان استقلال‌طلب اسکاتلند بر لندن جهت برگزاری همه‌پرسی دوباره در این منطقه در چنین شرایطی اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. به‌عبارت بهتر، با توجه به نتایج به دست آمده در انتخابات سراسری انگلیس، اسکاتلند از این پس به یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های دولت لندن تبدیل خواهد شد. خانم نیکلا استرجن، رهبر جدید حزب و جانشین الکس سالموند در اوج قدرت و محبوبیت قرار دارد. او درصدد است به هر نحو ممکن مسیر را برای برگزاری رفراندومی دوباره برای استقلال اسکاتلند از انگلیس هموار کند. استرجن با توجه به پیروزی محافظه‌کاران و احتمال برگزاری همه‌پرسی خروج از اروپا در سال 2017 میلادی می‌گوید: «اگر لندن با برگزاری رفراندومی در سال 2017 اتحادیه اروپا را ترک کند، این از نظر دموکراتیک توجیه‌ناپذیر است و باعث می‌شود تا اسکاتلند نیز رفراندوم دیگری را برای استقلال برگزار کند. ما به‌دنبال اقداماتی برای استقلال و جدایی اسکاتلند هستیم و این مساله تنها زمانی رخ می‌دهد که اکثریت مردم اسکاتلند در رفراندوم استقلال شرکت کنند. این مساله به ساکنان منطقه بستگی دارد تا آینده خود را تعیین کنند.» او سال گذشته اعلام کرده بود که سیاست‌های اصلی وی، کمپین برای استقلال و پیروزی در انتخابات پارلمانی امسال است. او هم‌اکنون به یکی از این اهداف مهم دست یافته است. این نشان‌دهنده برداشته شدن گامی محکم در مسیر استقلال اسکاتلند از انگلیس است. حال دومین قدمی که استرجن و همراهانش در اسکاتلند برخواهند داشت، برگزاری همه‌پرسی دوباره در این منطقه از طریق اعمال فشار بر دولت لندن است. به نظر می‌رسد دیوید کامرون نیز در نهایت چاره‌ای جز تمکین در برابر خواسته‌های استقلال‌طلبان و ملی‌گرایان اسکاتلندی نخواهد داشت، موضوعی که از همین لحظه دیوید کامرون را نگران و وحشت‌زده کرده است.
جوان‌ترین نماینده 3 قرن اخیر جزیره
جوان‌ترین نماینده‌ای که در ۳۰۰ سال گذشته موفق شده به پارلمان جزیره راه یابد یک دختر 20 ساله اسکاتلندی است. مری بلک، دانشجوی دانشگاه گلاسکو بزرگ‌ترین شگفتی‌ساز انتخابات سراسری 2015 بریتانیا لقب گرفت. او به‌عنوان نامزد حزب ملی اسکاتلند شگفتی‌های جدایی‌طلبان را کامل کرد و بر داگلاس الکساندر، از مهم‌ترین استراتژیست‌های انگلیس و وزیر خارجه در سایه حزب لیبرال - دموکرات پیروز شد. این در حالی است که جیم مورفی، رهبر حزب کارگر اسکاتلند نیز کرسی‌اش را از دست داد.