مرتضی اسماعیل‌دوست: در میانی‌ترین روزهای بهارین هر سال، این عطر کتاب است که بر مشام جانانِ همراه می‌نشیند و طعم خواندن، باز یادآور یک همراهی دلنشین می‌شود. اگر چه این موسم بهاری می‌تواند بهانه‌ای باشد برای دلبری کردن با یار مهربانی که همیشه همراه مسیر زیستن است اما نباید این شوق خوانش و پژواک رسیدن تنها به این چند روز از برگزاری نمایشگاه خلاصه شود، چرا که تا وقتی مسیرهای پرپیچ و خم زیستن ادامه دارد، عنصری مهم چون مطالعه و دستی برای شکوفایی هم نیاز است. در امواج پرهیاهوی نمایشگاه بیست‌وهشتم کتاب سراغ ناشرانی رفتم که دغدغه‌هایی ارزنده چون یادآوری مجاهدت رزمندگان دفاع‌مقدس دارند و به دنبال ثبت روایاتی مقدس از مردان اوج گرفته در مسیر حق هستند و از این ناشران، ردپایی از نویسندگانی گرفتم که تقدس قلم را با عشق فرشتگان ایثار همنوا ساخته‌اند. یکی از کارهای ارزنده انجام شده در نشر بیست‌و‌هفت، تبدیل‌ خاطرات به‌جامانده از شهیدان گرانقدر دفاع‌مقدس به عنصری داستانی است که در این راستا، کتاب‌های بی‌شماری به نشر رسیده است که برای نمونه می‌توان به کتاب‌هایی اشاره کرد که در نمایشگاه کتاب عرضه شده است: «به روایت همت»، «حماسه بی‌پایان»، «معبر دوپازا»، «مرهم زخم»، «گردان نهم»، «اسماعیل لشگر»، «گوهر شب‌چراغ» و «خط فکه». همچنین کتاب‌هایی با نام‌ «مردی بدون رد پا» و «سمتی که خداست» هم از این ناشر و توسط خانم خجسته‌راد نوشته شده که براساس مکتوب‌سازی خاطرات شفاهی شهیدان ولوجردی و جزمانی است. به این منظور با نویسنده این کتاب‌ها گفت‌وگو کردم و از ایشان درباره نگاهی که موجب شوق نگارش درباره زندگی این عزیزان شد، پرسیدم که ایشان پاسخ داد: این خاطرات براساس متن نوشته‌ها و فایل‌هایی بود که موسسه جهت نگارش به من داده بود و من براساس اصول داستان‌نویسی و شرایط حرفه‌ای نگارش سعی کردم به تدوین موقعیت‌های این بزرگواران در زندگی بپردازم. این خاطرات بیشتر از طریق اطرافیان و خانواده شهیدان تهیه شده بود که من به آنها سر و شکل داستانی دادم، البته شهید جزمانی در زمان حیات دنیوی، مصاحبه‌هایی انجام داده بود و فردی اهل کلام بود. لیلا خجسته‌راد که پیش از این هم سابقه نگارش خاطرات و پژوهش در این زمینه را داشته و با موسسه روایت فتح همکاری داشته است، درباره میزان انطباق این کتاب‌ها با واقعیت و مرز آن با تخیل، بیان داشت: من به تخیل در داستان‌نویسی علاقه‌مندم اما آن چیزی که در این کتاب‌ها برای موسسه و من مهم بوده، تلاش در جهت مستندسازی است و در واقع به جای رسیدن به مولفه‌های داستان‌پردازی به سمت شرحی روایی از خاطرات این شهیدان حرکت کردم، براین اساس می‌توان گفت این کتاب‌ها کاملا مستند و براساس اتفاقات واقعی نوشته شده است.  این نویسنده درباره بارزترین ویژگی‌های شخصیتی این شهیدان به «وطن امروز» گفت: ویژگی‌های شخصیتی بارز و مهمی در زندگی این شهیدان وجود داشت که به شخصه برای من نه‌تنها به‌عنوان نویسنده بلکه به‌عنوان یک انسان مهم و تاثیرگذار بود. آنها انسان‌های خوش‌اخلاق و شخصیت‌های خندان و دوست‌داشتنی از طرف همراهان معرفی شدند. شهید ولوجردی در بخش اطلاعات سپاه فعالیت داشت و شهید جزمانی بیشتر در خط مقدم جبهه حضور داشت و در واقع دارای چنان تاثیر موثری بودند که بچه‌های جبهه به ایشان پدر بسیجی‌ها می‌گفتند. از خانم خجسته‌راد درباره میزان تاثیری که در این مدت از همراهی با خاطرات این شهیدان داشته پرسیدم و اینکه تا چه میزان این نگاه خالصانه در زندگی شخصی‌اش موثر بوده است که پاسخی چنین داد: «شاید در ابتدا تا این حد تصور نمی‌کردم فعالیت در این زمینه، نقش به این مهمی در زندگی من داشته باشد. نمی‌خواهم شعار بدهم اما واقعا نوع نگاه این شهیدان به زندگی من تاثیر گذاشته و حالا به این نتیجه رسیدم که من نیستم که دارم می‌نویسم بلکه این شهیدان هستند که مرا وارد حقیقتی بزرگ می‌کنند». از ایشان درباره برجسته‌ترین ویژگی‌های تاثیر یافته پرسیدم که اشاره داشتند: خیلی چیزها می‌توان از خواندن خاطرات این شهیدان یاد گرفت و خودم مهم‌ترین مطلبی که خیلی برایم موثر بوده، اهمیت زیاد خمس نزد این افراد است که مثلا شهید ولوجردی در زمانی که 12 ساله بوده به این مساله اهمیت می‌داده است. مساله مهم دیگری که بر من تاثیر داشته، این بوده که تنها چیزی که مهم است خداست و هیچ چیز دیگری از این اهمیت برخوردار نیست و این مطلب را همیشه باید در زندگی به یاد داشته باشیم. از این نویسنده آثار دفاع‌مقدس درباره سبک نگارش و نوع روایت‌پردازی در کتاب‌های «مردی بدون رد پا» و «سمتی که خداست» پرسیدم که گفت: «من در سبک نگارش این کتاب‌ها به سمت روایتی سوم شخص رفتم و این نوع روایت‌پردازی را مناسب برای این موضوع دانستم». کتاب «مردی بدون ردپا» شرحی است بر زندگی شهید مرتضی ابراهیم ولوجردی، فرمانده واحد عقیدتی لشکر 27 محمد رسول‌الله و کتاب «سمتی که خداست» به دنبال روایتی مستند از سرگذشت‌ زندگی شهید علی جزمانی‌حسین‌آبادی، فرمانده گردان مقداد لشکر 27 است.