محمدرضا کردلو: 1- «کافر همه را به کیش خود پندارد»؛ واقعیت این است که به خاطر همین گزاره است که سیاستمداران دنیا (و غربی‌ها بیشتر) راست نمی‌گویند، چون پیش‌فرض‌شان این است که بقیه هم حداقل به این دلیل که هم‌کیش آنها در سیاستند، دروغ خواهند گفت. اشاره چندروز پیش رهبر حکیم انقلاب به طنز تلخ چرچیل در میانه «دروغ‌های بزرگ» رسانه‌های عبری و سیاستمداران عربی درباره اوضاع وخیم و تراژدی غمناک یمن، هزار نکته باریک‌تر از مو دارد. در روز عید مبعث در جمع نمایندگان و سفرای کشورهای اسلامی و کارگزاران نظام بود که رهبر انقلاب با اشاره به یکی از عبارات چرچیل درباره سیاست، به نوع نگاه غربی‌ها به سیاست پرداختند و گفتند: «این سیاستمدار معروف نسل قبل انگلیس، چرچیل- که ما ایرانی‌ها با اسم چرچیل خیلی آشنا هستیم- یک حرفی دارد که در این حرف، طنز عجیبی نهفته است؛ او می‌گوید «راستی» آنقدر عزیز است که باید انسان حتماً آن را در پوششی از دروغ بپیچاند و محفوظ بدارد! ببینید، این منطق است! دروغ، تبلیغ خلاف واقع، سخن درست نقطه مقابل حقیقت؛ این آن چیزی است که در سیاست‌های غربی‌ها انسان مشاهده می‌کند». این جمله چرچیل با همه کوتاهی توانسته است متون مفصل سیاست و حکومت در غرب را خلاصه کند؛ سیاستی که امروز آمریکایی‌ها سردمدار آن هستند.
2- کریستین امانپور در اتاق مصاحبه کاخ قذافی نشسته بود و با او درباره آینده لیبی مصاحبه می‌کرد. در حالی که نظامیان وفادار به قذافی مردم را در خیابان‌ها می‌کشتند، قذافی گفت مردم لیبی دوستش دارند. در همین حین هواپیماهای ناتو وارد لیبی شدند. بمباران‌ها علیه مردم لیبی توسط هواپیماهای ناتو شدت گرفت. در مدت مصاحبه امانپور با قذافی یک گلوله هم نزدیک اتاق نشیمن قذافی به زمین نخورد. خبرنگار CNN بیرون آمد. لحظاتی بعد هواپیماها شروع به بمباران کاخ کردند و قذافی فرار کرد. قذافی مردم را می‌کشت اما خبرهایی که کریستین امانپور و رفقای رسانه‌ای‌اش در لیبی مخابره می‌کردند، تعداد این کشته‌ها را چند ده برابر اعلام می‌کرد. ناتو همین طعمه رسانه‌ای را بهانه کرد و به لیبی حمله‌ور شد. هواپیماهای ناتو چند ده برابر جمعیتی را که قذافی در خیابان‌ها کشته بود کشتند.
3- رسانه‌های غربی و آمریکایی چاره‌ای نداشتند، نمی‌توانستند وال‌استریت را مخفی نگاه دارند، مثل همین روزها که تصاویر آتش زدن پرچم آمریکا را در خود ایالات متحده نمی‌توانند مخفی کنند. به خاطر همین باز دروغ گفتند. مجری پشت دوربین آمد و با انگشت‌شمار خواندن مخالفان جریان یک درصدی خواست آنها را نادیده بگیرد. قانون دفاع ملی آمریکا هم به ماموران پلیس اجازه داده بود در صورت لزوم و صلاحدید این تعداد انگشت‌شمار را بکشند اما چون این تعداد انگشت‌شمار نبودند، وال‌استریت جهانی شد. اگرچه با سرکوب‌های استالینیستی مخالفان سرمایه‌داری خانه‌نشین و از حق تحصیل محروم شدند اما تجربه دروغ برای هزارمین بار در رسانه‌های آمریکایی تکرار شد.
4- اسناد تازه‌ای که روزنامه‌های آمریکایی منتشر می‌کنند، می‌گوید ادعای «سلاح کشتار جمعی» داشتن صدام دروغ است. تازه! کاشف به عمل آمده است که صرفا برای تز زایمان خاورمیانه بوده است که لشکرکشی آمریکا به منطقه آغاز شد. مردم عراق از رفتن صدام خوشحالند اما آمریکایی‌ها جانشینان خوبی برای صدام نبودند. آمار قربانیان عراقی پس از حضور نظامیان آمریکایی از 2 میلیون نفر تجاوز کرده است و این 2 میلیون نفر پس از دروغ معروف کالین پاول پشت تریبون کاخ سفید قربانی شدند.
5- حضور طالبان در افغانستان دروغ نبود، اما حمله آمریکایی‌ها به بهانه حذف طالبان دروغ بود. چون 11 سپتامبر آنطور که رسانه‌های آمریکایی گفتند نبود. تیری میسان، محقق و پژوهشگر فرانسوی سال‌هاست درباره 11 سپتامبر تحقیق می‌کند. او یک جمله معروف دارد. او می‌گوید: «برج‌های دوقلو را بوش نساخته بود اما او خراب کرد». پس از هجوم آمریکایی‌ها به افغانستان و روانه کردن ارتش‌های صدهزار نفری به این کشور خانه‌های فراوانی ویران شد و بسیاری از عروسی‌ها به عزا تبدیل شد. زنان و کودکان کشته شدند و به بهانه دستگیری و کشتن بن‌لادن هزاران هزار افغان ترک حیات کردند.
6- مک‌کارتیسم، یکی از دروغ‌های بزرگ تاریخ سیاسی آمریکا بود؛ سیاستی که به بهانه حذف کمونیسم به تهدیدی علیه شهروندان آمریکایی تبدیل شد. ژوزف مک‌کارتی مجری این سیاست بود و با افشای لیست‌های الکی و
«من درآوردی» تلاش می‌کرد مردم آمریکا را از اینکه حتی درباره کمونیسم فکر کنند، بترساند. مک‌کارتیسم حتی از نلسون ماندلا هم سوءاستفاده کرد. وی در یکی از سخنرانی‌های معروفش در
٩ فوریه ١٩٥٠ گفت: «فهرستی در دست من است که نام ٢٠٥ کارمند وزارت خارجه که از اعضای حزب کمونیست بودند و هنوز هم با آنها فعالیت می‌کنند، در آن نوشته شده است».
البته این دروغ بود و صرفا در راستای تلاش‌های راست سرمایه‌دار برای خشکاندن ریشه کمونیسم در آمریکا بود.
7- «ائتلاف علیه داعش»؛ سربازان سپاه بدر و نیروهای مردمی عراق مدام گزارش می‌دهند هلی‌کوپترهایی که به بهانه جنگ با داعش به عراق آمده‌اند، برای‌شان تسلیحات پیاده می‌کنند. شاهدان عینی می‌گویند: «بارها بسته‌های بزرگ از هلی‌کوپتر‌ها پایین می‌آید، نیروهای داعش به فاصله چند ساعت آنها را برمی‌دارند و راهی می‌شوند». آنها دیده‌اند بسیاری از اسلحه‌های سنگین توسط هلی‌کوپتر‌های آمریکایی برای استفاده نیروهای تکفیری داعش پیاده می‌شود. از همان ابتدا هم کسی مطمئن نبود که آمریکا در این فقره راست بگوید و قصد داشته باشد با داعش بجنگد. مردم عراق می‌گویند: آمریکا فضا را برای قدرت گرفتن داعش فراهم می‌کند، داعش قدرت می‌گیرد، چاه‌های نفت را در دست می‌گیرد و دوباره پول نفت را در جیب کمپانی‌های اسلحه‌فروش آمریکایی می‌ریزد، پس چرا باید آمریکا به داعش حمله کند؟!!
8- تراژدی غمبار یمن، حالا نزدیک به دو ماه است منطقه را تحت تاثیر خود قرار داده است. حکومت جانی آل‌سعود، می‌خواهد «قهرمان» نداشته این سال‌های جهان عرب باشد، کشتاری بزرگ و شبیه صدام، شرط تحقق این آرزوست. عربستان امروز از حمایت صددرصد آمریکا برخوردار است. آمریکایی‌ها می‌گویند: عربستان مواضع نظامی یمن را هدف گرفته و برای ایجاد دموکراسی در این کشور تلاش می‌کند؛ این هم یک دروغ دیگر!
9- واقعیت آن است که «دروغ»گویی‌های آمریکا از شماره خارج است. «آمریکا دروغ می‌گوید» این را ظریف دقایقی پس از بیانیه لوزان و زمانی که داشت همراه با خبرنگاران از اتوبوس پیاده می‌شد، گفت. این روزها پیشنهاد موافقان مذاکره و مخالفان توافق بد به ظریف این است که حواسش به دروغگویی آمریکا باشد. خدا کند ظریف حواسش باشد؛ خدا کند!