عزل «سیدضیاءالدین طباطبایی» به فرمان احمدشاه (1300 ش)
در جریان کودتای سوم اسفند 1299، عامل نظامی کودتا، رضاخان و عامل سیاسی و کارگردان ظاهر و باطن، سیدضیاءالدین طباطبایی بود که با حمایت انگلیس صورت گرفت. سیدضیاء در نخستین روزهای ورود قوای قزاق به تهران، با احمدشاه ملاقات و فرمان رئیس‌الوزرایی خود را با اختیارات کامل دریافت کرد. نقطه زوال دولت سیدضیاءالدین طباطبایی معروف به دولت سیاه و کابینه
صد روزه را باید در اختلاف بین وی و سردار سپه جُست. همچنین منتقدان و وابستگان به دربار که عده زیادی از آنان در حبس رفته بودند، تلاش شبانهروزی خود را برای برکناری او معمول میداشتند. سرانجام در روز اول خرداد 1300، شاه به سیدضیاء، تکلیف استعفا نمود، اما سیدضیاء اطاعت نکرد تا اینکه احمدشاه وی را در چهارم خرداد برکنار کرد و دولت 93 روزهاش سقوط کرد. پس از برکناری، در همان روز در حالی که از خزانه دولت مبلغ 25 هزار تومان به او برای مخارج سفر داده بودند با تنی چند از دوستان و نزدیکان خود از طریق بغداد عازم اروپا شد و 22 سال در اروپا اقامت گزید.
خودکشی «هاینریش هیملر»
رئیس سازمان اطلاعات آلمان نازی (1945م)
هاینریش هیملر از سران جنایتکار آلمان نازی در 7 نوامبر 1900م در شهر مونیخ آلمان به دنیا آمد. وی از خانوادهای اشرافی بود اما برای امرار معاش به مشاغل گوناگون دست زد و در جریان تأسیس حزب نازی از نخستین اعضای آن شد. هیملر در سال 1929م به ریاست گروه پلیس سیاسی نظامی آلمان موسوم به اساس رسید. ایدئولوژی ناسیونال ـ سوسیالیسم مبتنی بر تفوق و برتری نژاد آریایى و سرکوب دشمنان داخلی و خارجی آلمان به رهبری یک پیشوا بود و هیملر نیز در پستهای گوناگون خود، این تفکر و ایدئولوژی را دنبال میکرد. هیملر در سال 1936 به ریاست شهربانی آلمان رسید و در سالهای میانی جنگ دوم جهانی به وزارت کشور منصوب شد. در واقع در چند سال آخر حکومت نازیها بر آلمان، هیملر بسان یک دیکتاتور واقعی رفتار میکرد و حتی رؤسا و کارگردانان حزبی را هم دچار وحشت و اضطراب کرده بود. با این همه، وی در آستانه شکست آلمان در جنگ دوم جهانی در آوریل 1945م به متفقین پیشنهاد داد که آلمان بین انگلستان و فرانسه تقسیم شود ولی متفقین این پیشنهاد را نپذیرفتند. وی یک ماه پس از آن توسط نیروهای انگلیسی بازداشت شد، اما قبل از رسیدگی به جرائمش به وسیله سیانور خودکشی کرد و در 25 ماه مه 1945م در 45 سالگی به عمرش خاتمه داد.
عقبنشینی فضاحتبار نیروهای رژیم صهیونیستی از جنوب لبنان (2000م)
پس از امضای قرارداد کمپ‌دیوید توسط انورسادات، رئیس‌جمهور مصر، این کشور در بین همپیمانان عرب خود مورد سرزنش قرار گرفت و طی سالیان بعد منزوی شد. ادامه اختلاف بین کشورهای عربی و اوضاع بحرانی لبنان، رژیم صهیونیستی را به عملیات تجاوزکارانهای در منطقه تشویق کرد. از این رو در روز ششم ژوئن 1982م، نیروهای رژیم اشغالگر قدس به این بهانه که لبنان به مرکز عملیات تروریستی علیه اسرائیل تبدیل شده و امنیت این رژیم را به خطر انداخته و نیز به بهانه ایجاد امنیت در مرزهای شمالی اسرائیل حمله سراسری و همهجانبهای را به جنوب لبنان آغاز کردند و تا جنوب بیروت نیز پیشروی کردند. نیروهای رژیم صهیونیستی پس از تصرف بخشی از جنوب لبنان و بمباران مراکز تجمع فلسطینیها در بیروت، این شهر را مورد حمله قرار دادند. اما سرانجام با حملات پی در پی استشهادی و وارد آوردن تلفات جانی و مالی بسیار به نیروهای اسرائیل توسط جان‌برکفان حزب‌الله لبنان، ارتش رژیم صهیونیستی مجبور شد به طرزی ذلت‌بار در 25 مه سال 2000م از جنوب لبنان عقبنشینی کرده و پس از 18 سال خاک لبنان را ترک کند.