گروه اجتماعی: با گذشت هزارو300 روز از ادغام سازمان ملی جوانان و تربیت‌بدنی، منتقدان می‌گویند این طرح شکست‌خورده و موافقان معتقدند بخش جوانان را باید در این وزارتخانه تقویت کرد و در این میان وضعیت جوانان نامشخص است.
حدود هزارو300 روز قبل بود که نمایندگان مجلس براساس طرحی پس از ۱۸ سال مصوبه شورایعالی انقلاب فرهنگی را نقض و به ادغام سازمان ملی جوانان با تربیت بدنی رای مثبت دادند تا وزارت ورزش و جوانان تشکیل شود.
آغاز مخالفت‌ها با طرح جدید
به گزارشی مهر، البته در همان سال‌های تاسیس این وزارتخانه و اجرای این ادغام، مخالفان در گفت‌وگو با رسانه‌ها اسناد و مدارک خود را ارائه کردند. نکته قابل تامل این است که تشکیل این وزارتخانه در شرایطی به تصویب رسید که مرکز پژوهش‌های مجلس در ارزیابی خود ادغام سازمان‌های ملی جوانان و تربیت بدنی را به جهات گوناگون قابل تأمل و آن را غیرقابل توصیه دانسته بود. همچنین در همین باره کمیسیون فرهنگی مجلس نیز مخالفت خود را با ادغام سازمان ملی جوانان اعلام کرد.
زمزمه احیای دوباره سازمان ملی جوانان
در این میان وزارت ورزش و جوانان هم عزم خود را جزم کرده تا به هر نحوی شده بتواند بخش جوانان را از وزارت ورزش جدا کرده و دوباره سازمان ملی جوانان را احیا کنند. محمود گلزاری، معاون امور جوانان وزارت ورزش دولت یازدهم گفته است: اقدام عجولانه مجلس موجب ادغام 2 سازمان ملی جوانان و تربیت‌بدنی شد. این کار در ظاهر قضیه خوب بود و همه چیز مناسب پیش می‌رفت اما کم‌کم نواقص کار خود را نشان داد.
ضعف شورایعالی جوانان
 رئیس سابق سازمان ملی جوانان نیز  با بیان اینکه برخی عنوان می‌کنند برای بهبود وضعیت جوانان نیاز به سازمانی مستقل و احیای دوباره سازمان ملی جوانان است، گفت: مشکل از ساختار نیست بلکه مشکل از نگاه است. وی افزود: ما در کشور ساختاری به نام شورایعالی جوانان داریم که ریاست آن با شخص رئیس‌جمهور است و اعضای آن را چندین وزیر از آموزش‌وپرورش تا مسکن و بهداشت و حتی صدا و سیما، بسیج، سازمان تبلیغات و سازمان‌های دیگر تشکیل می‌دهند و از قوه‌قضائیه و مجلس هم در این شورا
عضو هستند.
عضو هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: در این شرایط علت بی‌مهری این شورا به جوانان چیست نمی‌دانم. زمانی که سازمان ملی جوانان مستقل بود یا وقتی که ادغام شد شورایعالی وجود داشت، چرا که بستر اصلی را شورایعالی جوانان تعیین می‌کند.
بذرپاش افزود: به نوعی می‌توان گفت هر اقدامی که برای جوانان انجام می‌دهیم اعم از موضوع اشتغال، مسکن، پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و فعالیت‌های فرهنگی و آموزشی یک موضوع فراقوه‌ای است و سازمان ملی جوانان یا وزارت ورزش و جوانان قدرتی اندازه شورایعالی جوانان ندارد و تمام حاکمیت و نظام متولی جوانان هستند.
رئیس سابق سازمان ملی جوانان با بیان اینکه بهانه نبودن سازمان مستقلی برای جوانان دردی را دوا نمی‌کند، گفت: البته وجود چنین سازمانی تحرک‌بخشی خوبی دارد اما مشکل ما این نیست، چرا که ما یک وزارتخانه در این باره داریم و اگر وزیر بخواهد دستش باز است، حالا اینکه اتفاقی نمی‌افتد موضوع دیگری است.
بذرپاش با بیان اینکه وزارت ورزش و جوانان همانند سازمان سابق حداقل می‌تواند نقش دبیری شورایعالی جوانان را دنبال کند، یادآورشد: وزیری که از مجلس رای اعتماد گرفته تا وضعیت جوانان را ساماندهی کند به عنوان دبیر شورایعالی جوانان می‌تواند نقش مهمی را ایفا کند. در سازمان جوانان سابق کارشناسان حرفه‌ای وجود داشتند که از آنها استفاده نمی‌شود و همه دست روی دست گذاشته‌اند و 2 سال است که می‌گویند باید سازمان ملی جوانان احیا شود، بعد هم اگر احیا شد می‌گویند بودجه کم است و این روش کار درستی نیست.
جوانان، محور تصمیمات دولتی
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی  با بیان اینکه بسیاری از تصمیم‌های دولت حول محور جوانان می‌چرخد، بیان داشت: اگر تشویق می‌کنیم جوان باید ازدواج کند و افزایش جمعیت داشته باشیم پس چرا وام ازدواج را قطع می‌کنیم؟ آیا شورایعالی جوانان نمی‌تواند یا وزیر نمی‌تواند از شورای اقتصاد پیگیری کند. این که دیگر نیازی به سازمان ملی جوانان ندارد. در حوزه مسکن هم چنین است. در گذشته مسکن مهری بود تا جوان بتواند صاحب خانه شود اما امروز هنوز روش جدیدی ارائه نشده و الان جوان کم‌درآمد به‌دنبال خانه ارزانقیمت است.
هرچند موافقان و مخالفان دلایل خود را برای تفکیک یا استمرار همراهی امور ورزش و جوانان داشته باشند اما آنچه در نهایت این روزها شاهد هستیم جوانانی هستند که قربانی موافقان و مخالفان شده‌اند. جوانانی که امروز همزمان به اشتغال، تحصیل، مسکن و همسرگزینی نیاز دارند و همچنین در محاصره آسیب‌های اجتماعی
 قرار گرفته‌اند.