مایکل ویلنر: هنگامی که دیپلمات‌ها، 2 ماه پیش، ‌ضرب‌الاجل 31 مارس را در لوزان سوییس پشت‌سر گذاشتند و به یک جمع‌بندی بر سر چارچوب توافق بر سر برنامه هسته‌ای ایران دست یافتند، آنها برای رفع موانع خاصی کار می‌کردند که خودشان برای موفقیت در مذاکرات تعبیه کرده بودند.  هدف این مذاکرات، دستیابی به یک چارچوب توافق بود که همه سوالات درباره عزم سیاسی را حل و فصل کند؛ اراده برای بستن یا تغییر کاربری تاسیسات هسته‌ای، اراده برای محدود کردن یا اجازه دادن برای ادامه تحقیق و توسعه، اراده برای رژیم بازرسی‌های سرزده و فشرده، همچنین اراده برای برداشتن تحریم‌های ایران. چارچوب توافق لوزان، تعدادی از مسائل را مخاطب قرار داد اما در هیچ کدام از آنها درخواست برای عزم جدی وجود ندارد. برخی توافق‌های سیاسی از آن اجتناب کرده است و این پرهیز همچنان 2 ماه بعد از این توافق و در حالی که تنها یک ماه به زمان ضرب‌الاجل توافق هسته‌ای باقی مانده است، ادامه دارد.  در مذاکرات سیاسی هنوز تمرکز بر این مساله است که آیا ایران اجازه خواهد داد از تاسیسات هسته‌ای مشکوک این کشور که فعالیت‌های هسته‌ای از جمله در تاسیسات نظامی را در خود مخفی کرده است، دیدن کنند و آیا در میان قدرت‌های غربی این اراده وجود دارد تا تحریم‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران به سرعت برداشته شود؟
براساس گزارش‌ها، روسیه و آمریکا در حال دستیابی به توافقی درباره سازوکاری در شورای امنیت سازمان ملل هستند که براساس آن، اگر ایران توافق را نقض کرد، تحریم‌ها علیه این کشور به طور خودکار بازگردد. این امید وجود داشت که چنین سازوکاری در توافق لوزان مطرح شود. روسیه در آن زمان با این بهانه که قدرت رای‌گیری و حق وتوی روسیه در شورای امنیت تضعیف می‌شود، با آن مخالفت کرد و در مقابل آمریکا نیز با برداشتن تحریم‌های سازمان ملل بدون تعبیه سازوکاری مخالفت کرد. دولت اوباما می‌گوید یک کمیسیون مشترک مستقل مامور تصمیم‌گیری درباره این مساله خواهد بود که آیا هیچ تخلف مهم و قابل ملاحظه‌ای از تهران در زمان اعمال این توافق دیده است یا نه. با وجود این، این سوالات همچنان باقی می‌ماند که چه چیز قابل ملاحظه بودن این تخلفات را تعیین می‌کند و اگر ایران تخلفات کم‌اهمیت در دوره تعلیق انجام دهد، چه برخوردی با این کشور خواهد شد.  هر چند به شکل گسترده‌تر، باید این کمیسیون، درباره تخلفات قابل ملاحظه نظر بدهد اما مسکو می‌گوید رای‌گیری در شورای امنیت باید مستلزم اعمال مجدد تحریم‌ها باشد.  براساس گزارش رسانه‌های دولتی در روسیه، معاون وزیر خارجه این کشور گفته است: «ما باید فرمول و معادله‌ای پیدا کنیم که تصمیم‌گیری برای بازگرداندن احتمالی، ممکن و منطقی تحریم‌ها تنها و صرفا توسط شورای امنیت سازمان ملل و آن هم از طریق صدور قطعنامه باشد».  براساس گزارش‌ها، روسیه ممکن است اجازه دهد یک رای‌گیری صرفا براساس رای اکثریت برای اعمال مجدد تحریم‌ها باشد تا وتوی روسیه بر قطعنامه صادرشده تاثیر نگذارد. «محمدجواد ظریف» وزیر خارجه ایران پنجشنبه گذشته در آتن گفت امیدوار است توافق هسته‌ای در دوره مدنظر تکمیل شود.
جروزالم‌پست