علی فیض: سالن غرق در جمعیت بود چرا که قرار بود پر افتخارترین کشتی‌گیر ایران به نام حمید سوریان به روی تشک برود. گوینده سالن نیز برخلاف عرف معمول بارها نام سوریان را با شور و حرارت صدا زد و اینکه قرار است در نخستین مصاف خود رو در روی عبدالمحمد پاپی به روی تشک برود. هر بار با آورده شدن نامش بسیاری به احترامش از جا بلند می‌شدند و به تشویق او می‌پرداختند. سوریان هم به سالن گرم آمده و در حال تمرین با 2 دوست خود یعنی بیابانگرد و عبدولی است. همه چیز مهیای یک نبرد جذاب است جایی که قرار است اسطوره کشتی ایران برای نخستین بار در یک رقابت انتخابی و حساس برای ورود به تیم‌ملی و احترام به قانونمداری به مصاف هموطن دیگر خود برود چرا که حتما دانسته که حریفش نیز درست به اندازه او حق دارد برای ورود به تیم‌ملی بجنگد هر چند که فاصله میان آنها زیاد باشد. اما چه سود در آن طرف گویا این شور و اشتیاق دیده نمی‌شود و در حالی که همه حضور او را بر روی تشک تجسم می‌کنند و به آن دلخوش هستند، اسطوره خیالات دیگری در سر دارد و اصلا بنا نیست به روی تشک بیاید. همانطور هم شد و اسطوره به یکباره به همراه برادرش و بدون اینکه کسی را از قصدش
با خبر کند، دقایقی قبل از مسابقه‌اش سالن را ترک کرد تا حاضران در سالن و تماشاگران تلویزیونی با خیال خود خوش باشند. گوینده سالن طبق عرف سه مرتبه نام او را برای حضور بر روی تشک اعلام کرد اما او نیامد که نیامد تا ثابت کند در خیال خود بزرگ‌تر از این است که بخواهد برای حضور در تیم‌ملی از کانال انتخابی عبور کند. رفت تا مردم با خیال خود خوش باشند و بدانند اسطوره فقط قرار است برایشان در مسابقات جهانی و المپیک به روی تشک برود! این اتفاق تلخ گذشت و مردم باز هم اسطوره داشتند که به‌خاطر مبارزه او در سالن میخکوب شوند تا هنر او را ببینند. این‌بار نوبت امید نوروزی دیگر طلایی المپیک لندن بود تا با حضور بر روی تشک نشان دهد اهل عمل است و شانه از زیر بار مسؤولیت خالی نمی‌کند. امید آمد تا به مردم احترام بگذارد و نشان دهد می‌تواند با شکست حریفانش به تیم‌ملی برسد، تا ثابت کند اگر در سالیان گذشته پای ثابت تیم‌ملی بوده به لطف هنرش بوده و نه نورچشم بودن! اما در این کشتی زیدوند 4 بر صفر پیش افتاد و بهت و حیرت سالن را
در برگرفت. نوروزی در ادامه به اجرای فن ناقص پرداخت که داوران به او امتیازی ندادند اما او و مربیانش معتقد بودند فن را ناقص اجرا کرده و باید حداقل 2 امتیاز به او بدهند. فیلم بازبینی شد اما داوران بر تصمیم خود مصمم‌تر شدند و به‌خاطر اینکه اعتراض نوروزی رد شد یک امتیاز دیگر به حریف او دادند. نوروزی جنگید، جنگی که با چاشنی عصبانیت همراه بود اما نتوانست امتیازی دشت و فاصله‌اش را با زیدوند جوان کم کند. در نهایت 20 ثانیه مانده به پایان مبارزه اعتراض‌ها باز به اوج خود رسید و این بار نوروزی تشک را ترک کرد و با لگدی بر تابلوی تبلیغاتی آنها را شکست و از سکو پایین رفت اما این پایان کار نبود. در هنگام ورود به رختکن گویی که جرقه‌ای در امید زده شده باشد دوبنده‌اش را درآورد و با چوب به سمتی که رئیس فدراسیون و داور مسابقه حضور داشتند حمله‌ور شد اما جمعیت حاضر در کنار تشک جلوی او را گرفتند. کسی نفهمید امید چه کسی را می‌خواست با چوب نوازش کند. این اتفاق‌ها افتاد تا لکه سیاهی برسفیدی این رقابت‌ها باشد و همه چیز تحت‌الشعاع این دو اتفاق قرار گیرد. البته باید حرف این کشتی‌گیران را نیز شنید شاید آنها نیز دلایلی برای این‌کار خود داشته باشند. نباید بدون شنیدن حرف و با تصمیمی احساسی کاری کرد این دو مهره ارزشمند کشتی ایران که سال‌ها برای خوشحال کردن مردم و اهتزاز پرچم ایران زحمت کشیده‌اند بسوزند چرا که آنها نیز ممکن است اشتباه کنند و حتما دلایلی برای این‌کار خود ارائه خواهند کرد که البته هر اشتباهی، تبعاتی هم به دنبال دارد. حال فدراسیون کشتی بر سر دوراهی بسیار مهمی قرار گرفته اینکه برای نهادینه کردن قانونمندی و عدالت مداری در کشتی چشم بر روی نام قهرمانان بزرگی چون سوریان و نوروزی برای حضور در مسابقات جهانی ببندد یا اینکه با ماده و تبصره، شرایط را برای دادن شانس مجدد به آنها مهیا کند. باید منتظر ماند و دید فدراسیون کشتی چه تصمیمی در این کارزار خواهد گرفت که البته در تصمیم اولیه فدراسیون کشتی اعلام شده غایبان انتخابی جایی در تیم‌ملی نخواهند داشت.