گروه اجتماعی: همزمان با آغاز فصل گرما بیم آن می‌رود که آتش‌سوزی در جنگل‌ها افزایش یابد، این در حالی است که هنوز تابستان از راه نرسیده، تنها در 3 ماهه نخست سال بیش از 100 هکتار از جنگل‌های کشور در آتش سوخته است.
آتش‌سوزی‌های پارک ملی گلستان و جنگل‌های زاگرس آنقدر این روزها به گوشمان می‌رسد که ترس آن می‌رود این اتفاقات برایمان عادی‌ شود.
همانطور که بارها درباره تهیه تجهیزات مناسب اطفای حریق جنگل‌ها از مدیران سوال شده و هرکدام آنقدر این وظیفه را بر گردن دیگری انداخته‌اند که دیگر نبود بالگرد آبپاش و دیگر وسایل اطفای حریق در زمان بروز آتش‌سوزی برای اطفاکنندگان و مردم عادی شده است و هر کس که می‌تواند بیل و کلنگی برمی‌دارد و به مقابله با آتش‌سوزی می‌رود.
افزایش 50درصدی سطح آتش‌سوزی‌ها
به گزارش ایلنا، در 3 ماه نخست امسال با کمبود بارش‌ها، تنها در استان ایلام بیش از 100 هکتار از جنگل‌های کشور سوخت و از بین رفت و با افزایش روزافزون دما و ورود به فصل تابستان بیم آن می‌رود این آتش‌سوزی‌ها هر لحظه بیشتر و بیشتر شود.
سرهنگ قاسم سبزعلی، فرمانده یگان حفاظت از جنگل‌ها و منابع طبیعی کشور در این باره اظهار داشت: با هر یک درجه گرم شدن  زمین 17 درصد نیاز آبی موجودات زنده افزایش پیدا می‌کند، این در حالی‌است که در چند دهه گذشته در کشور ما حدود 5/1 درجه افزایش دما داشته‌ایم. این گرمای هوا و همچنین کاهش رطوبت هوا احتمال بروز آتش‌سوزی در جنگل‌ها و مراتع را افزایش می‌دهد و فضا را برای ایجاد حریق مستعد می‌کند.
وی با اشاره به اینکه در 2 ماه نخست سال 94 نسبت به سال 93، تعداد حریق‌ها 20 درصد کاهش داشته است، عنوان کرد: اما در مورد سطح آتش‌سوزی‌ها حدود 50 درصد افزایش داشته‌ایم. البته آتش‌سوزی‌های ایلام این آمار را دستخوش تغییرات اساسی خواهد کرد.
وضعیت نامناسب احیای جنگل‌ها
همچنین هومن روانبخش، متخصص جنگل‌شناسی و عضو هیات علمی دانشگاه سمنان با بیان اینکه بیشتر آتش‌سوزی‌ها در کشور منشأ انسانی دارد، بیان داشت: برای احیای جنگل‌ها باید شرایطی وجود داشته باشد از جمله اینکه در جنگل آتش گرفته، درختان پایه مادری باید باقی مانده باشد تا بذردهی کنند اما در کشور ما در جنگل‌هایی مانند جنگل‌های زاگرس پایه‌های مادری در سال‌های گذشته به دلیل قطع بی‌رویه بسیار کاهش پیدا کرده‌ است و احتمال رویش مناسب نهال نیز به دلیل چرای دام و فرسایش خاک بسیار ضعیف است. از طرفی با بحث جمع‌آوری بذرها از سوی مردم و لگدکوب شدن نهال‌ها توسط دام‌ها نیز روبه‌رو هستیم. روانبخش ادامه داد: حتی اگر فرض را بر این بگیریم که چند پایه مادری نیز بر جای بماند، توان آن را ندارند که جنگل را به صورت طبیعی احیا کنند، اگر هم بذری به زمین افتاد و نهالی سبز شد، نیاز است که جنگل  حفاظت شده باشد تا دام و گردشگر وارد جنگل نشده و نهال‌ها دچار کوبیدگی نشوند و از بین نروند. یعنی حداقل به 5 تا 10 سال قرق نیاز است، تا این جنگل‌ها بتوانند، احیای  خود به طور طبیعی را آغاز کنند.
انتظار 500ساله برای رویش دوباره گلستان
وی با اشاره به شیوه‌های مصنوعی جنگل‌کاری، خاطرنشان کرد: نهال‌کاری نمی‌تواند پاسخگوی احیای جنگل‌های از دست رفته شود، زیرا نهال‌ها نیاز به حمایت، حفاظت، وجود گونه‌های پرستار و صرف هزینه زیاد دارد، به همین دلیل درصد موفقیت جنگل‌کاری‌ها خیلی بالا نبوده و امیدی به جنگل‌کاری مصنوعی نیست. این متخصص جنگل‌شناسی در پاسخ به اینکه چه میزان زمان نیاز است تا جنگل‌هایی مانند جنگل‌های ایلام و گلستان دوباره احیا شوند، اظهار کرد: اگر بخواهیم بگوییم چقدر زمان می‌برد تا این جنگل‌ها به حالت اولیه خود برسند، باید بگوییم که در جنگل‌های ایلام حداقل 100 و در جنگل‌های ارس گلستان حداقل 400 تا 500 سال زمان نیاز است.   وی با تاکید بر این مساله که اگر این آتش‌سوزی‌ها 100 سال پیش رخ می‌داد، جنگل‌های زاگرسی در طی 15 سال دوباره احیا می‌شد، افزود: اکنون ما در کشور با تغییر اقلیم و افزایش جمعیت روبه‌رو هستیم که هر دوی این مسائل  به جنگل‌ها فشار می‌آورد و مانعی بر سر راه احیای جنگل است، به همین علت دیگر احیای جنگل‌ها به راحتی صورت نخواهد گرفت.