مرگ «آغامحمدخان قاجار» مؤسس قاجاریه  (1176 ش)
آغامحمدخان قاجار فرزند بزرگ محمدحسن خان قاجار قوانلو از اهالی استرآباد گرگان در مازندران بود. وی در کودکی پس از جنگی که بین قبیله‏اش با خان افشار روی داد مقطوع‌النسل شد. وی به محض اطلاع از بیماری شدید وکیل‌الرعایا زند، از شیراز گریخت و برای تشکیل حکومت و کسب قدرت، وارد عرصه جنگ و مبارزه شد. وی نیرومندترین رقیب خود یعنی لطفعلی‌خان زند را به زحمت شکست داد و سرزمین‏های قلمروی ایران را که به علت ضعف حکومت مرکزی، توسط حاکمان محلی، اعلام استقلال کرده بودند به تصرف خود درآورد. وی درصدد ایجاد حکومت مرکزی مقتدر، از هیچ جنایتی فروگذار نکرد و حتی برادرانش را نیز به قتل رساند. آغامحمدخان قاجار در طول 17 سال، تمام مدعیان سیاسی خود را از میان برداشت و با قساوتی تمام، منظور خود را عملی کرد. لشکرکشی‏های آغامحمدخان قاجار به مناطق گوناگون و قتل عام‏های کرمان، تفلیس و دیگر نقاط، اوج سفاکی و بی‌رحمی او را به نمایش گذاشت. آغامحمدخان پس از گذشت سال‏ها از کسب قدرت، در سال 1174 ش به‌طور رسمی در تهران تاجگذاری کرد و با اعلام تاسیس سلسله پادشاهی قاجار خود را پادشاه ایران نامید ولی هنوز مدتی از سلطنت رسمی وی نگذشته بود که طی لشکرکشی جدیدی که به قفقاز و گرجستان داشت توسط 2 تن از خدمتکارانش به قتل رسید و زندگی ننگین وی در 63 سالگی به پایان رسید.

درگذشت «ابوعلی سینا» فیلسوف و دانشمند بزرگ (428ق)
حسین ابن عبدالله بن سینا ملقب به شَرفُ‌المُلک و معروف به شیخ‌الرئیس، ابن‌سینا و حَجَّهُ..‌الحَق از بزرگ‌ترین اطبای نامی و اعاظم فلاسفه و حکمای اسلامیِ اوایل قرن پنجم هجری است. وی در سوم صفر سال 370 ق در بلخ به دنیا آمد. قبل از 10 سالگی قرآن را حفظ کرد و در اندک زمانی، ادبیات، علوم دینی، حساب، هندسه، منطق، جبر، هیأت و علوم عقلی و نقلی را فرا گرفت و قبل از 20 سالگی بر تمام معلمان و اساتید خود برتری یافت. مهارت فوق‌العاده ابن‌سینا در طب و معالجات شگفت‏آوری که از وی عنوان شده، بسیار تعجب‌برانگیز است. از ابن‏سینا بیش از 130 اثر علمی در موضوعات مختلف از قبیل فلسفه، عرفان، الهیات، منطق، طب، ادبیات و... بر جای مانده است که اشارات، قانون، الحاصل و المحصول، شفا، عیون‌الحکمه و ده‏ها کتاب دیگر از آن جمله است. وفات وی در سال 428 قمری به بیماری قولنج که خود در معالجه آن مهارت فراوان داشته، در 58 سالگی، روی داد. مقبره ابن‌سینا در همدان در میدانی به همین نام واقع است.

تولد «ابن‌خلدون» مورخ مشهور مسلمان در تونس(732 ق)
ابوزید عبدالرحمن بن محمد بن خلدون از اندیشمندان بلند‌پایه دنیای اسلام است که به دلیل نگارش کتاب معروف «مقدمه» به‌عنوان بنیانگذار جامعه‏شناسی علمی شناخته شده است. وی در 16 سالگی به سبب پایگاه اجتماعی خانواده‏اش و آمادگی علمی خود، توانست از دانشمندان برجسته دربار سلطان مغرب بهره گیرد. ابن‌خلدون در 21 سالگی به خدمت دولت درآمد و به کارهای سیاسی پرداخت اما در سال 765 به کلی از سیاست و امور حکومتی رویگردان شد و پس از آن به کارهای علمی روی آورد. کتاب «العِبَر و دیوان المُبتَدا و الخَبَر فی تاریخِ العَرَبِ وَ العَجَم و البَربَر» اثر ابن‏خلدون است که بخش اول این کتاب «مقدمه» نام دارد که به نام مقدمه ابن‏خلدون معروف شده است. ابن‌خلدون در زمان خود به تاریخ‏نگاری و تاریخ‌اندیشی شهره بود اما با همه تاثیری که در افزایش توجه به تاریخ در مصر در سده‏های هشتم و نهم هجری قمری داشت، اندیشه‏هایش در روزگار خود او بازتاب کافی نیافت و هیچ یک از شاگردان او، راهش را در این زمینه ادامه ندادند. لیکن اندیشه‏های بدیع و عمیق او در زمان و مکانی دیگر جلب‏نظر کرد و از قرن سیزدهم هجری، نام، آثار و افکار او، سخت مطرح شد و پژوهش‏های بسیاری را به خود اختصاص داد. این مورخ مشهور مسلمان در سال 808 ق در 76 سالگی درگذشت.