ناهوم بارنی: فرهنگ تسامح و چشم‌پوشی از اشتباهات در میان وزرای کابینه، نمایندگان کنست، نیروهای ارتش، مسؤولان قضایی و حتی دادگاه عالی اسرائیل مشترک است.
یک بار «رحبعام زیوی» که در نخستین سال‌های شهرک‌سازی‌ها در کرانه باختری ریاست فرماندهی مرکزی را برعهده داشت، میزبان تعدادی از اعضای کمیته امور خارجی و دفاعی کنست بود. در آن روز وی با افتخار برای میهمانان خود توضیح داد چگونه شهرک گیتیت را در شمال شرق کرانه باختری ساخته است.
برای ساخت این شهرک در ابتدا ارتش اسرائیل یک روستای فلسطینی را که در نزدیکی محل انتخاب‌شده قرار داشت، از آسمان سمپاشی کرد. در مرحله دوم تایید شفاهی یکی از مقامات کابینه دریافت شد و در مرحله سوم زیوی با افتخار ادامه داد پس از آن من به مدت 3 روز تمام ارتباط‌هایم را قطع کردم. با هیچ فردی تماس تلفنی نمی‌گرفتم و هیچ پیامی ارسال نمی‌کردم. مقامات به دنبال من می‌گشتند اما نمی‌توانستند مرا بیابند. من شهرک را زیر زمین ساختم.
سخنان زیوی، «لووا الیاو» موسس منطقه لاچیش و آراد را شوکه کرده بود. وی در آن زمان فکر می‌کرده است ارتباطی میان قوانین، اظهارات اعضای کابینه و آنچه در حقیقت روی می‌دهد، وجود دارد اما بعدها دریافت این شهرک عظیم تنها نتیجه چشم‌پوشی از اشتباهات بوده است.
این مساله شامل آنچه در بلندی‌های جولان، صحرای سینا، غزه و عمدتا کرانه باختری روی داده است نیز می‌شود. کابینه اسرائیل اعلام کرد هرگونه ساخت و سازی را که برخلاف مصوبات انجام شود، تخریب خواهد کرد اما در همان زمان وزارتخانه‌های مختلف به ساکنان شهرک‌ها اطمینان دادند سوخت، حصارکشی، ژنراتور تولید برق و وسایل حمل‌ونقل آنها را تامین و سربازانی را برای محافظت از آنها اعزام خواهند کرد. تمهیدات لازم برای تسهیل تردد آنها نیز اندیشیده شد.
فرهنگ چشمپوشی به وزرای کابینه محدود نمی‌شود. اعضای کنست، کارکنان دولت، نیروهای ارتش و مقامات قضایی هم همگی خواسته یا ناخواسته چشم خود را روی اشتباهات می‌بندند. مشکل‌سازترین بخش چشمپوشی دادگاه عالی از تخلفات است.
سال‌ها تقلب و فریبکاری هزینه سنگینی برای اسرائیل داشته است. این مساله موجب شده اسرائیل از نظر جامعه بین‌المللی و در بعد داخلی مجرم و ناقض قانون شناخته شود.   
 یدیعوت آحارونوت