گروه اجتماعی: توافق برای واگذاری بخشی از منطقه حفاظت شده دنا به منظور اهداف گردشگری در حالی انجام می‌شود که هنوز متخصصان و دوستداران محیط‌زیست در شوک موضوع گردشگری در آشوراده هستند. طی سال‌های گذشته سرزمین سبز دنا و کوه‌های نقره‌فامش تحت سیطره طرح‌های عمرانی مغایر با موازین محیط‌زیست و گسترش لجام‌گسیخته گردشگری غیرمسؤولانه، لطمات و خسارت‌های زیست‌محیطی بسیاری را تحمل کرده و بدین لحاظ با از دست رفتن توان اکولوژیکش در سراشیبی نابودی قرار گرفته است. از بین‌رفتن حدود ۷۰ هزار اصله درخت بلوط کهنسال براثر هجوم پیمانکاران خطوط لوله انتقال گاز به شمال کشور، اقدام به تصرف و تخریب اراضی دلون توسط برخی ارگان‌های دولتی، ایجاد جاده‌های جدید و تعریض جاده از میان جنگل‌های بلوط زاگرس، تغییر کاربری اراضی و انتقال منابع آب از جمله تعرضات به اکوسیستم کم‌نظیر دناست که بخش‌هایی از این منطقه را تبدیل به کانون بحران‌زای زیست‌محیطی کرده است.
سرسختی ساکنان سی‌سخت
به گزارش مهر، پس ممانعت مردم «سی‌سخت» از هجوم برخی ارگان‌ها به اراضی منطقه دلون واقع در منطقه استحفاظی دنا در سال گذشته، حالا سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، اکوسیستم ارزشمند منطقه کُه‌گل (کوه‌گل) واقع در جنوب شرق شهر سی‌سخت را که از جمله مناطق استحفاظی تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط‌زیست است نشانه گرفته تا با تسلط بر آن و احداث جاده و مستحدثات، یکی از ارزشمندترین بانک‌های ژنتیک گیاهی ناحیه زاگرس را با تشدید رویکرد گردشگری، برای همیشه از بین ببرد. این در حالی است که منطقه دنا از سال ۱۳۶۹ به‌عنوان منطقه استحفاظی و پارک ملی تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط‌زیست قرار دارد و از سال ۱۳۸۸ به‌عنوان ذخیره‌گاه زیست‌کره وارد فهرست حمایتی دفتر شورای هماهنگی بین‌المللی برنامه (انسان و ذخیره‌گاه بیوسفر) شد.
دنا در معرض تهدید
آنطور که بهمن ایزدی، رئیس هیات مدیره کانون سبز فارس گفته است: براساس قوانین جهانی ذخیره‌گاه زیست‌کره دنا الگوی توسعه تعادل اکولوژیک بین انسان و زیست‌کره است که هدف اصلی آن عینیت دادن به مدیریت پایش و ایجاد بسترهای علمی مناسب در راستای هماهنگی بین فعالیت‌های کشورها و ارتقای دانش علمی به منظور پیشگیری از رویدادهایی است که منجر به نابودی گونه‌های متنوع زیستی می‌شود. به گفته ایزدی، بنابراین هرگونه تعرض تحت لوای توسعه لجام‌گسیخته گردشگری در منطقه دنا و بویژه منطقه ارزشمند کوه‌گل ضمن به خطر انداختن ویژگی‌های بین‌المللی منطقه دنا، موجبات به هم خوردن تعادلات اکولوژیک بخش مهمی از رشته کوه زاگرس میانی را که تامین‌کننده آب شرب و رونق اقتصادی بخش قابل توجهی از جنوب کشور است، فراهم می‌کند. مدیران محلی در حالی برای گسترش گردشگری در منطقه کوه‌گل دنا توافق کرده‌اند که همین حالا هم به دلیل حضور مخرب گردشگران غیرمسؤول این منطقه و ارزش‌های طبیعی آن در حال احتضار است و در صورت تصرف اراضی آن توسط سازمان میراث فرهنگی، در آینده نزدیک کوه‌گل دنا تبدیل به کانون بحران‌زای زیست‌محیطی زاگرس میانی می‌شود. از طرفی دیگر با توجه به بحران‌های خانمان‌برانداز منابع آب که بر اثر تغییرات اکولوژیکی متاثر از دخالت‌های نابجای انسانی به‌وجود آمده، ضروری است با حفاظت و صیانت از منطقه کوه‌گل دست‌کم نسبت به کاهش فشار بر منابع آبخیز دنا اقدام شود. حال این پرسش مطرح می‌شود که چرا سازمان حفاظت محیط‌زیست که متولی و امانتدار صیانت از ارزش‌های طبیعی کشور است، نسبت به هجوم همه‌جانبه و اشغال مناطق پرارزش تحت مدیریتش، منفعل است؟