گروه بین‌الملل: وسط صخره منهتن، متراکم‌ترین جزیره سرمایه‌داران و در کمرکش خیابان پنجم نیویورک، پرهیاهو‌ترین خیابان آمریکا، ساختمان گران‌ترین فروشگاه جهان قرار دارد. فروشگاه فوق‌لوکس برگدروف گودمن از متعلقات خاندان بانکدار یهودی و صهیونیست واربورگ، جایی است که یک مادربزرگ سیاستمدار عادت دارد هر از چندگاهی گران‌ترین خریدهای منزل را در آن انجام دهد. محال است که یک رنگین‌پوست آمریکایی بدون هماهنگی قبلی، داشتن معرف سفید‌پوست یا یهودی و حساب پر از پول به این فروشگاه چند طبقه پر زرق و برق راه داده شود اما دست بر قضا مادربزرگ داستان ما که مدعی است به همان اندازه زندگی اشرافی به سرنوشت رنگین‌پوستان و فقرای آمریکایی علاقه دارد، تا به حال هیچ‌وقت در این باره به مالکان برگدروف گودمن اعتراض نکرده است.
تناقض حرف و عمل هیلاری کلینتون زودتر از آنچه خودش فکر می‌کرد به رسانه‌ها کشیده شد البته نه در آمریکایی که انتقاد از وجوه مختلف حیات سرمایه‌داران از جمله تجمل‌گرایی خط قرمز رسانه‌هایی است که هر کدام مایملک یک سرمایه‌دار محسوب می‌شوند. پرداختن به ریخت و پاش‌های خانواده کلینتون که خود را در یک قدمی تصاحب مجدد کاخ سفید می‌بینند در رسانه‌های آمریکا همانقدر قدغن است که کنایه زدن و انتقاد به ملکه بریتانیا در رسانه‌های جزیره.
گویی که این پیش فرض وجود دارد که نخستین رئیس‌جمهور زن احتمالی ایالات متحده در سال 2016 قرار است نخستین ملکه این جمهوری تحت سلطنت اشرافیت سرمایه‌دارای نیز باشد اما دیلی‌میل بسیار دور‌تر از واشنگتن و نیویورک است تا تحت تاثیر این معادلات قرار گیرد. به همین دلیل ظرف کمتر از یک هفته پس از ادعای انتخاباتی خانم «رئیس‌جمهور بعد از این» که دم از تلاش برای کمک به فقرا، رنگین‌پوستان و افراد مسن زد، روزنامه انگلیسی مچش را گرفت و نوشت: «هیلاری کلینتون برای خرید به یک فروشگاه بسیار گرانقیمت در نیویورک رفته و این کار یک روز پس از آن صورت گرفته است که وی از طرح‌های خود برای کمک به فقرا، افراد مسن و رنگین‌پوستان خبر داده است.
لفاظی‌های هیلاری کلینتون ممکن است اذهان عمومی را به‌سوی حمایت از اقشار کم‌درآمد و ضعیف منحرف کند ولی ریخت و پاش او در خرید از فروشگاه‌های بسیار گران نشان می‌دهد که الگوی زندگی‌اش هیچ تفاوتی با همان اشراف سرمایه‌دارانی که ظاهرا لب به انتقاد از ایشان می‌گشاید ندارد. نامزد پیشتاز دموکرات‌ها صبح چهارشنبه هفته گذشته پس از خرید از فروشگاه فوق‌لوکس برگدورف گودمن همراه با مأموران سرویس مخفی سوار بر خودروی ضدگلوله خود شد و خیابان پنجم را ترک کرد. فروشگاهی که نه تنها برای نیویورکی‌ها نمادی از تجمل‌گرایی است بلکه در عین حال سمبل تبعیض اجتماعی نیز هست چون خیلی‌ها می‌دانند که در تمام عمرشان اجازه نخواهند یافت پا به پشت یکی از آن ویترین‌های آنچنانی بگذارند.
با همه اینها باز هم می‌شود حضور او در برگدورف گودمن را مثل حضور بسیاری دیگر از سیاستمداران، پولدارها و مشاهیر به حساب دنیای متفاوت آنها گذاشت اما آنچه نیویورکی‌ها را آزار می‌دهد این است که هیلاری کمتر از 24 ساعت پیش از ولخرجی همراه تشریفات ویژه در برگدورف گودمن، روز سه‌شنبه در یک کلیسای متعلق به سیاهپوستان سخنرانی و بر تعهد خود برای مقابله با تلاش سیستماتیک در محروم کردن جوانان از حقوق مدنی خود تأکید کرده و گفته بود اگر به کاخ سفید برود تلاش می‌کند برای کمک به فقرا و رنگین‌پوستان کاری انجام دهد. خب مادربزرگ سیاستمدار اشرافی غیر از همه سمت‌های بزرگ دیگری که داشته قبلا 8 سال ساکن کاخ سفید بوده، آن هم در روزهایی که شکاف طبقاتی آمریکایی با باد کردن نخستین حباب بزرگ در بازار مسکن در زمان ریاست‌جمهوری شوهرش رو به افزایش گذاشت. حال آمریکا با بازگشت این ملکه دغل‌باز به کاخ سفید باید منتظر دروغ‌هایی از این بزرگ‌تر باشد.