ربوده شدن دیپلمات‏‌های ایرانی در لبنان توسط صهیونیست‌ها (1361 ش)

در چهاردهم تیرماه 1361 ش، 3 دیپلمات و خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران در بیروت، در 40 کیلومتری شمال این شهر در حالی که عازم محل کار خود در سفارت ایران بودند، توسط نیروهای حزب فالانژ لبنان ربوده شدند. در آن زمان، ارتش رژیم صهیونیستی به لبنان حمله کرده بود و حزب فالانژ، همکاری نزدیکی با این رژیم اشغالگر داشت. اگرچه ابتدا گفته می‏شد سیدمحسن موسوی، کاردار جمهوری اسلامی ایران در بیروت و همراهانش کشته شده‏اند اما شواهد و مدارک موجود، حاکی از آن است که آنها در اسارت رژیم صهیونیستی هستند. با وجود اقدامات متعدد جمهوری اسلامی برای آزادسازی دیپلمات‏ها و اتباع خود از چنگال رژیم صهیونیستی، این رژیم هنوز تن به این کار نداده است. برادر پاسدار حاج احمد متوسلیان از فرماندهان سپاه نیز جزو دیپلمات‏ها بوده است.

رحلت عالم بزرگ آیت‌‏الله «محمدتقی نجفی‌اصفهانی» (1293 ش)
شیخ محمدتقی بن‌ شیخ محمدتهرانی رازی، معروف به آقا نجفی در حدود سال 1225 ش (1262 ق) در اصفهان چشم به جهان گشود. وی در زادگاه خود به تحصیل علوم دینی روی آورد و پس از حضور در درس بزرگان آن سامان به مقام عالی اجتهاد دست یافت. شیخ محمدتقی رازی، از بزرگان علمای امامیه اوایل سده چهاردهم هجری قمری بود که او را به عنوان جامع علوم معقول و منقول و حاوی فروع و اصول و قوت حافظه شناخته‏اند. آقا نجفی در جنبش تنباکو از آغازگران مبارزه و دارای نفوذ معنوی فراوانی در منطقه بود. وی در دوران مرجعیت خود، در کمک به مردم و رفع ستم از ایشان اهتمام می‏ورزید و در جهت تامین وسایل آسایش آنان کوشش می‏کرد. از این عالم بزرگوار بیش از 100 اثر باقی مانده است که آداب الصلهه..، آداب العارفین، الاجتهادُ والتقلید، اسرارُ آلایات، اسرارُ الاَحْکام، اسرارُ الزیارات، اسرار الشریعه، اصول الدین و الافاضات المَکْنوُنَه و انوار العارفین از آن جمله است. این فقیه وارسته سرانجام در چهاردهم تیرماه 1293 ش برابر با 11 شعبان 1332 ق در اصفهان وفات یافت و نزدیک امامزاده احمد بن علی بن امام محمدباقر(ع) مدفون شد.

نزول کتاب مقدس زبور
بر حضرت داوود(ع)
زبور نام کتابی ‌است که براساس قرآن و روایات اسلامی، بر داوود از پیامبران بنی‌اسرائیل نازل شده‌است. زبور به زبان عبری است و سراسر اندرز و دعا و مناجات با ایزد متعال و تجلیل مقام ربوبی است و پس از تورات نزول یافته ‌است.

سرنگونی «ذوالفقار علی بوتو» نخست‌وزیر پاکستان  (1977م)
در پنجم جولای  1977م ژنرال محمدضیاءالحق، رئیس ستاد ارتش پاکستان، با استفاده از شرایط بحرانی کشور با یک کودتای خونین، دولت ذوالفقار علی بوتو را سرنگون کرد و قدرت را در دست گرفت. ضیاءالحق سپس سمت‏های نخست‌وزیری و ریاست جمهوری را بر عهده گرفت و علاوه بر اعدام بوتو در 4 آوریل 1979م و سرکوب جمعی از مخالفان خود، مجالس پاکستان را تعطیل و فعالیت احزاب و مطبوعات را ممنوع کرد. ژنرال ضیاءالحق بر اثر فشارهای داخلی در سال 1985م انتخابات را برگزار و حکومت نظامی را لغو کرد. سرانجام وی در سال 1988 بار دیگر مجالس ملی و ایالتی را منحل کرد و پس از برکناری نخست‏وزیر وقت، وعده برگزاری انتخابات دیگری را داد. به‌‏رغم اینکه ضیاءالحق هنگام کودتا وعده داده بود که ظرف 3 ماه با انجام انتخابات آزاد، حکومت را به دولت منتخب پارلمان تفویض خواهد کرد ولی بیش از 11 سال با کمال قدرت و خشونت بر پاکستان حکومت کرد تا اینکه در هفدهم آگوست 1988 به همراه تنی چند از سران ارتش پاکستان در انفجار یک هواپیمای نظامی کشته شد.