گروه اقتصادی: آمارها نشان میدهد به دلیل کسری درآمدی و پایین بودن دستمزدها، دستکم ۱۶ درصد و حداکثر ۵۴ درصد شاغلان استانهای مختلف کشور در هر ماه مجبور به اضافهکاری و اشتغال بیشتر از ۴۹ ساعت در هفته میشوند. بر پایه این تحقیق، تمایل شاغلان به انجام اضافهکاری در برخی استانها بسیار پایین و در برخی مناطق دیگر بسیار بالاست. در استان یزد با 6/16 درصد، ایلام 4/19 درصد، خراسان جنوبی 5/18درصد و کهگیلویه و بویراحمد با 5/22درصد؛ کمترین تمایل افراد به انجام اضافهکاری و اشتغال بیش از ۴۹ ساعت در هفته وجود دارد. در نقطه مقابل در استانهای البرز با 8/51 درصد، تهران 4/53 درصد، گیلان 2/54درصد، مازندران 7/50درصد و همدان با 4/52 درصد؛ بالاترین میزان تمایل افراد به انجام اضافهکاری وجود دارد. اما اینکه در ۱۴ استان کشور بیش از ۴۰ درصد انجام اضافهکاری توسط شاغلان به ثبت رسیده یا به بیان سادهتر بیش از ۴۰ درصد نیروها در هفته بالاتر از ۴۹ ساعت به کار اشتغال داشتهاند، این نتیجه را به ذهن متبادر میکند که اوضاع حقوق و دستمزد نیروی کار کشور چندان رضایتبخش و مناسب نیست و این مساله درباره شاغلان بسیاری از استانها وجود دارد. همچنین گزارش مرکز آمار ایران از جزئیات نرخ بیکاری زمستان 1393 نشان میدهد براساس آن نرخ بیکاری جوانان 7/28درصد است. براساس نتایج به دست آمده در فصل زمستان، نرخ بیکاری جمعیت 10 ساله و بیشتر در کل کشور 5/11 درصد بوده است. این شاخص در بین مردان 6/9 درصد و در بین زنان 21 درصد حساب شده است. همچنین نتایج بیانگر آن است که نرخ بیکاری در نقاط شهری بیشتر از نقاط روستایی است، به طوری که نرخ بیکاری در نقاط شهری 1/12درصد و در نقاط روستایی 7/9درصد است. چنانچه جمعیت فعال، 15 ساله و بیشتر در نظر گرفته شود، نرخ بیکاری 5/11 درصد به دست میآید. از سوی دیگر مقایسه نرخ بیکاری در گروههای سنی نشان میدهد، بیشترین نرخ بیکاری در گروه سنی 24ـ20 ساله با 7/28 درصد بوده است. همین گروه سنی در بین مردان با 8/23 درصد و در بین زنان با 6/49 درصد، بالاترین نرخ بیکاری را به خود اختصاص داده است. بررسی نرخ بیکاری جمعیت 10 ساله و بیشتر نشان میدهد این شاخص در زمستان 1393 نسبت به زمستان 1392 بالغ بر یک درصد افزایش یافته است. این نرخ در نقاط شهری 9/0 درصد و در نقاط روستایی 1/1 درصد افزایش داشته است. همچنین در بین مردان 5/0 درصد و در بین زنان 1/2درصد افزایش یافته است.