دکتر فواد ایزدی، کارشناس مسائل بینالملل ضمن «خطرناک» و «ضدامنیتی» دانستن پیشنویس قطعنامه شورای امنیت درباره توافق هستهای، این قطعنامه را «شمشیری بلند» بر سر ایران توصیف کرد. وی در اینباره به نسیم گفت: بند 11 و 12 متن، سیستمی را پیشبینی کرده که در متن برجام نیز به همین شکل وجود دارد و به هر کدام از 5 عضو دائم شورای امنیت اجازه میدهد اگر با «هر بهانهای» که از روند برجام راضی نباشند، از اجرای آن سر باز بزنند، مثلا ایران براساس برجام باید به لیستی از تعهدات خود عمل کند و بعد آژانس این موارد را راستیآزمایی میکند و بعد از این راستیآزمایی آژانس، کار طرف مقابل در تعلیق برخی تحریمها شروع میشود؛ در متن برجام هم آمده است
«beginning on Implementation Day» یعنی نه اینکه در آنجا تمام میشود، بلکه تعهدات طرف مقابل در اینجا شروع میشود اما اینکه کجا تمام میشود مشخص نیست. براساس متنی که هم در برجام و هم در قطعنامه شورای امنیت هست هر زمانی که یکی از این پنج کشور بخواهند این روند را متوقف کنند، مثلا بعد از اینکه ایران به تعهدات خود عمل کرد و آژانس هم راستیآزمایی کرد و برای مدتی نیز برخی از تحریمها تعلیق شد؛ اگر دولت جدیدی در آمریکا روی کار آید و مثلا جمهوریخواهان قوه مجریه را در این کشور در دست بگیرند یا اتفاق دیگری بیفتد که مجموعهای در درون سیستم حاکمیتی آمریکا بگوید مثلا ما به اهداف خود رسیدهایم و ایران به تعهدات خود عمل کرد - قلب رآکتور اراک را درآورد و درباره نظنز هم فلان کار را انجام داد و ما دیگر برایمان ادامه این روند صرف نمیکند - میتواند تحریمها را بازگرداند. متن پیشنویس قطعنامه این اجازه را به آمریکا یا هرکدام از آن 5 کشور دیگر میدهد که کل سیستم را متوقف کنند و به همان سبک قبلی برگردند، یعنی مکانیسمی که تهیه شده این است که باید یکی از آن 5 کشور اعتراض یا مشکلی «complaint» داشته باشند -لازم هم نیست که مدرک بیاورند و در متن قطعنامه هم نیامده که باید مدرک یا شواهدی بیاورند و همان اعتراض کافی است - در این شرایط ایران 30 روز فرصت دارد به این اعتراض توجه کند و اگر تمکین کرد که هیچ و اگر تمکین نکرد باید در شورای امنیت رایگیری شود که آیا ما این روند را ادامه دهیم یا به حالت قبلی برگردیم که تحریمها وجود داشت و بعد فرض کنید از این 5 کشور دائم شورای امنیت 4 کشور بگویند بهانهای که کشور پنجم داشته درست نبوده و هر 4 کشور بگویند ادامه دهیم اما اگر یک کشور از آن 5 کشور رای منفی دهد، این رای منفی در ساختار شورای امنیت به معنای وتو است و در این حالت به این شکل اتوماتیک شما به حالت قبل که به آن «snapback» به معنای بازگشت ماشهای میگویند، برمیگردید و شرایط به حالت قبلی باز میگردد. اتفاقی که در اینجا افتاده این است که براساس این قطعنامه 5 کشور میتوانند هم طرف دعوا و هم قاضی ما باشند. ایزدی درباره ابعاد نظامی این قطعنامه هم گفت براساس این قطعنامه حمایتهای ایران از جریان مقاومت و نیز جبهه مقابل داعش تضعیف خواهد شد. او همچنین گفت: نه تنها بند 6 این بیانیه مشکل دارد بلکه بند 7 آن نیز بشدت مشکل دارد در بند 7 هر کشتی و هواپیمایی که بخواهد به سمت ایران بیاید دولتهای دنیا این حق را دارند که محموله این کشتی یا هواپیما یا کامیون را بازرسی کنند، براساس برجام برخی محدودیتها برای ایران وجود دارد. براساس بند 7 برجام به کشورها حق بازرسی درباره این محدودیتها برای محمولههایی که خارج یا داخل ایران میشوند داده شده است. از این جهت زمانی که میخواهند بند 6 را اجرا کنند به راحتی دولت آمریکا یا رژیم صهیونیستی میتوانند فلان محموله را که میخواهد برای عراق یا لبنان برود متوقف کنند، بازرسی کنند و در نهایت این حق هم به کشورها داده شده که همه خروجیها و ورودیهای ایران را زیرنظر داشته باشند که این هم بشدت برای استقلال کشور ضرر دارد که گلوگاههای ورودی و خروجی کشور در عمل به دست برخی از کشورها باشد.