واگذاری امتیاز رویتر در زمان ناصرالدین شاه (1251 ش)
یکی از مشهورترین امتیازاتی که در زمان ناصرالدین شاه قاجار و با اصرار میرزا حسین خان سپهسالار، صدر اعظم وقت به بیگانگان داده شد، امتیاز رویتر بود. این امتیاز بین دولت ایران و یک فرد انگلیسی به نام بارون جولیوس رویتر که یک یهودی بود در 24 ماده به امضا رسید. به موجب این قرارداد، امتیاز انحصاری ایجاد راه‌آهن و استخراج معادن ایران از قبیل زغال سنگ، آهن، مس، سرب، نفت و به طور کلی هر معدن دیگری که قابل بهره‌برداری برای کمپانی باشد به مدت 70 سال به رویتر انگلیسی واگذار شد. در این قرارداد خفتبار، رویتر حق داشت به هر اسم و با هر شرایطی که لازم بداند، یک یا چند شرکت جهت انجام امور امتیازنامه تشکیل دهد، اراضی مورد نیاز خود را به طور رایگان دریافت دارد، مصالح مورد استفادهاش را به طور مجانی تحویل گیرد و از پرداخت تمام حقوق و عوارض گمرکی معاف باشد. این قرارداد به علت تخلف در اجرای مفاد آن در زمان تعیین شده و همچنین دخالت روسیه، هرگز به مرحله اجرا نرسید ولی بدنامی آن برای میرزا حسینخان مشیرالدوله، معروف به سپهسالار، صدراعظم ناصرالدین شاه ماند. البته دولت ایران بعدها، قرارداد دیگری به عنوان غرامت، با پسر رویتر منعقد کرد و از قِبَلِ آن، بانک شاهنشاهی و بانک صنایع و معادن ایران توسط وی تاسیس شد.
حمله منافقین و ارتش بعث به استان کرمانشاه (1367ش)
در حالی که چندین روز از قبول قطعنامه 598 شورای امنیت توسط جمهوری اسلامی ایران میگذشت، در بعدازظهر روز سوم مرداد 1367 ش، گروهک تروریستی منافقین به همراه ارتش بعث عراق، هجوم مشترک خود را از طریق سرپل‌ذهاب به طرف شهر کرند در استان کرمانشاه آغاز کرد. آنان که عملیات خود را با هدف براندازی نظام اسلامی آغاز کرده بودند، وضعیت نظامی ایران را از هم پاشیده ارزیابی کرده و اوضاع داخلی کشور را آسیبپذیر میدانستند. از این رو، منافقین میپنداشتند با یک ضربه و شوک نهایی، نظام جمهوری اسلامی فرو خواهد ریخت و این تنها فرصت آنهاست. این مزدوران کوردل چنان به وعدههای دشمنان قسم‌خورده انقلاب اطمینان پیدا کرده بودند که جمعبندی نهایی درباره نظام آتی ایران را به چند روز بعد در میدان آزادی تهران موکول کردند. این عملیات که فروغ جاویدان نام گرفته بود، با مقاومت دلاورمردانه بسیجیان و نیروهای مردمی، به حماسه غرورآفرین مرصاد تبدیل شد و تومار ننگین منافقین را درهم پیچید.
تخریب بقاع متبرکه ائمه بقیع(ع) توسط وهابیون(1344 ق)
با تسلط یافتن وهابیون بر مدینه، قبور ائمه شیعه و بسیاری از بزرگان اسلام توسط این فرقه منحرف ویران شد. تا آن زمان، روی قبور ائمه شیعه و سایر بزرگان اسلام که در مدینه مدفون بودند، گنبد و ضریح قرار داشت، اما از این زمان به بعد وهابیون با تخریب قبور و از بین بردن ضریح و گنبدی که روی تربت ائمه و بزرگان اسلام قرار داشت، مسلمانان را از فیض زیارت بارگاه آن بزرگواران محروم کردند. از جمله قبوری که در جریان این واقعه ویران شد، بارگاه و مقبره امام حسن مجتبی(ع)، امام سجاد(ع)، امام محمد باقر(ع) و امام جعفر صادق(ع) بود. این حرکت وحشیانه وهابیون، جهان اسلام، بویژه ایرانیان را شدیداً متأثر و در امر سفر حجاج ایرانی هم اختلال ایجاد کرد. علاوه بر ویرانی قبور ائمه شیعه، قبر حضرت عبدالله و حضرت آمنه پدر و مادر حضرت رسول(ص)، مالک، پیشوای مالکی، عباس عموی پیامبر، اسماعیل از فرزندان امام جعفر صادق(ع) و... نیز به طور کامل ویران شد. لازم به ذکر است که قوت گرفتن فرقه وهابی در عربستان، از ناگوارترین حوادث تاریخ اسلام در قرن چهاردهم هجری است.