گروه اقتصادی: در حالی سخنگوی دولت توافق اخیر هسته‌ای را موجب تکان خوردن بازار اشتغالزایی و استیفای حقوق عقب‌مانده کارگران می‌داند که باید منتظر ماند و برای تحقق این وعده دولت هم مانند دیگر وعده‌ها صبر کرد. به گزارش تسنیم، با گذشت نزدیک به 2 سال یا حدود 700 روز از روی کارآمدن دولت تدبیر و امید، نگاهی به وضعیت بیکاری نشان دهنده این موضوع است که وضعیت اشتغالزایی نه تنها در این دولت بهبود نیافته، بلکه آمارها حکایت از بدتر شدن اوضاع بازار کار دارد. مرکز آمار ایران در آخرین گزارش‌ خود، تعداد شاغلان در پایان بهار 94 را چیزی حدود 21 میلیون و 860 هزار و 836 نفر اعلام کرده است.  این رقم در ابتدای دولت تدبیر و امید چیزی حدود 22 میلیون و 191 هزار و 144 نفر بوده که نشان از بیکار شدن خالص چیزی حدود 330 هزار نفر در دولت یازدهم دارد. با یک حساب سرانگشتی درباره میزان اشتغالزایی در دولت یازدهم می‌توان متوجه شد 330 هزار نفر بیکار شده، 6 درصد کل افراد شاغل جامعه هستند. بنابراین می‌توان دریافت با توجه به روند منفی اشتغال در دولت تدبیر و امید وضعیت اشتغالزایی در دولت یازدهم چیزی حدود 6/6- درصد بوده درصد است. عدد 6/6- درصد میزان اشتغال خالص در دولت یازدهم است. در عین حال مسؤولان این دولت بارها در دولت قبلی میزان اشتغالزایی سال‌های 84 تا 91 را صفر اعلام کرده بودند. نکته مهم اینجاست که مسؤولان این دولت هر زمان که تیر نقد به سویشان
هدف گیری می‌شد، حل تمام مشکلات از جمله بیکاری را به رفع تحریم‌ها و پایان مذاکرات و تحقق توافق گره می‌زدند اما اکنون که مذاکرات به پایان رسیده و جمع‌بندی برای اقدام مشترک صورت گرفته است، محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت در پاسخ به اینکه «با توافق صورت گرفته هسته‌‌ای، دولت چه برنامه‌ای برای حمایت از کارگرانی که قرار است از این پس در شرکت‌های بزرگ خارجی - بویژه آنهایی که در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی مستقر می‌شوند - مشغول شوند، دارد؟» و «اینکه دولت چقدر برنامه‌ریزی کرده تا با ورود کالاهای خارجی مشکلات معیشتی کارگران را زیادتر نکند؟» می‌گوید: با افزایش سرمایه‌گذاری‌ها تأمین سرمایه در گردش واحدهای تولیدی راه می‌افتد و از این طریق خیلی از کارگرانی که ماه‌ها حقوق نگرفته‌‌اند، می‌توانند حقوق خود را استیفا کنند. حتی تعدادی از افرادی که فاقد شغل هستند نیز می‌توانند وارد بازار کار شوند. قطعاً دولت اقدامات حمایتی در این زمینه انجام خواهد شد. وی در پاسخ به اینکه نگاه حمایتی دولت به کارگران از این پس چگونه است، می‌افزاید: در گزارش مرکز آمار ایران اعلام شد از بهار 93 تا بهار 94، 800 هزار نفر وارد بازار کار شدند اگرچه 117 هزار نفر از این تعداد موفق نشدند در بازار کار بمانند اما 700 هزار نفر شغل پیدا کردند. سخنگوی دولت می‌افزاید: متأسفانه تمرکز برخی رسانه‌ها تنها روی 117 هزار نفری بود که موفق به ورود بازار کار نشدند، ما هم دوست داشتیم به میزان درخواست‌کنندگان کار بتوانیم شغل ایجاد کنیم اما شما بهتر می‌دانید تعداد متولدان دهه 60 به گونه‌ای است که چنین امکانی را به ما نمی‌دهد اما قطعاً به کارگران و افرادی که فاقد شغل هستند، کمک خواهیم کرد. خواهش من از رسانه‌ها این است که به نحوی شایسته اطلاع‌رسانی کنند. البته روایت آقای سخنگو از آمار مرکز آمار با واقعیت‌های جامعه متفاوت است. حتی می‌توان برای شاهد کلاممان مبنی بر اینکه آمارهای مرکز آمار مطابق با واقعیت‌های جامعه نیست از صحبت‌های معاون اشتغال وزارت کار وام بگیریم. حسن طائی، معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت کار می‌گوید: اگر به داده‌های مرکز آمار خوب دقت کنید، ملاحظه خواهید کرد این بیکاری همسایگانی هم دارد، آیا کسانی که در هفته 5 ساعت کار می‌کنند یا زیر 10 ساعت کار می‌کنند، بیکار نیستند؟ آیا عموم کسانی که زیر 10 ساعت کار می‌کنند، با آن دستمزد می‌توانند زندگی خودشان را بگردانند؟ اکثر کسانی را که زیر 10 ساعت کار می‌کنند، می‌توان ‌بیکار تلقی کرد. طائی می‌افزاید: عده دیگری هم زمان زیادی در جست‌وجوی کار بوده و هزینه‌های جست‌وجوی شغلی بالایی هم پرداخت کرده‌اند ولی فرصت شغلی به دست نیاورده و خسته شده‌اند و از بازار بیرون رفته‌اند. آیا آنها جزو بیکاران محسوب نمی‌شوند؟ پس به‌ نوعی آنها نیز جزو بیکاران محسوب می‌شوند. اگر موضوع بیکاری و همسایگان دور و نزدیک آنها را در نظر بگیریم، می‌بینیم حجم بیکاران دو برابر آن چیزی می‌شود که مرکز آمار اعلام می‌کند. با دیدگاه طائی، آیا باز هم آقای سخنگو معتقد است رسانه‌ها به‌خوبی اطلاع‌رسانی نمی‌کنند و در ارائه آمار اشتغالزایی و بیکاری غلو می‌کنند؟! بنا به این گزارش، یکی از مهم‌ترین وعده‌های دولت یازدهم، مقابله با بیکاری و ایجاد فرصت‌های جدید شغلی برای جوانان بود اما متاسفانه ناتوانی دولت‌ها در عمل به تعهداتشان در بازار کار و همچنین بسته ماندن درهای این بازار به روی کارجویان بویژه فارغ‌التحصیلان دانشگاهی، باعث شده است بیکاری جوانان امروز در ایران بحرانی شود. در چنین شرایطی نرخ بیکاری جوانان اکنون بیش از ۲ برابر نرخ عمومی و بیکاری زنان حدود ۳ برابر مردان شده، تعداد بیکاران مطلق 5/2 میلیون نفر و فاصله نرخ بیکاری استان‌ها نیز ۱۰ درصد است.  گزارش‌ها حاکی است جمعیت فعال کشور ۲۳ میلیون و ۹۳۲ هزار و ۱۸۶ نفر است که همچنان نشان‌دهنده غیرفعال بودن ۴۰ میلیون و ۲۲۹ هزار و ۱۷۰ نفر از کل جمعیت کشور است.