اینکه رئیس‌جمهور محترم گفتند 2-3 بازی را از 1+5 برده‌ایم را باور کنیم یا برد 0-5 آمریکا را؟ چون با بررسی توافق مشخص می‌شود مثلا اینکه گفته‌اند غنی‌سازی را می‌پذیرند؛ اولاً در ان‌پی‌تی اساسا این حق آمده است و مذاکره و توافق برای حقی که داشته‌ایم، برای چه بوده است؟ ثانیاً درباره آب‌سنگین اراک که گفته‌اند آن را به نام آب‌سنگین نگه داشته‌اند، آب‌سبک هم دیگر نیست وقتی قلب آن را با بتن پر کرده‌اند. مثلاً نام یک میدان را هم می‌شود گذاشت آب‌سنگین، دیگر الان آب‌سنگین اراک هیچ نیست جز یک نام. ثالثاً ۲۰ هزار سانتریفیوژ فعال بومی که تبدیل شده به ۶ هزار سانتریفیوژ نمایشی به درد نخور، برد است؟ رابعاً تبدیل امن‌ترین تاسیسات هسته‌ای‌مان در فردو به یک جای بی‌خاصیت به جای آنکه تمام کارهای هسته‌ای‌ را در آنجا انجام دهیم، گل حساب می‌شود یا گل به خودی؟! خامساً از چاله به چاه افتادن در برابر آژانس دروغگو که اتهامات بی‌سند به ایران وارد می‌کند چه گلی محسوب می‌شود که آنها خوشحالند نه به اصطلاح زننده گل؟!
معبودی
 ای کاش جای مذاکره‌کنندگان دوطرف عوض می‌شد و کسانی که با افتخار از دادن همه‌گونه امتیاز به دشمن در ازای به قول آن شخص، آبنبات، می‌گویند را نمی‌فرستادیم. با این توافق که هسته‌ای تعطیل شد! خب ۲ سال نیاز به مذاکره نبود!
افراسیابی
  دولت محترم و مذاکره‌کنندگان هر چه کردند چه خوب چه بد؛ الان باید مجلس محترم و شورایعالی امنیت ملی توافق را بررسی کنند و نگذارند توافقی که خطوط قرمز را رد کرده تصویب شود یا اگر توافق خوب است با تشکر از مذاکره‌کنندگان تصویب شود. الان نمایندگان مجلس و اعضای شورایعالی امنیت ملی مسؤولند و به فرمایش رهبر حکیم و الهی انقلاب، طوری تصمیم بگیرند که در برابر خداوند متعال و ملت ایران با گردن افراشته از کار خوب خود و دقت‌شان بگویند.
یک هموطن